Ll007ll

Als ze niet vrijwillig mee zou gaan, dan maar met geweld. Ze zou op 1 of andere manier bij Aro komen. Ik sloeg haar benen onder haar vandaan, en ik ving haar net op tijd op. Ze schrok hevig. Haar hartslag ging omhoog. Ik begon te rennen. Op hoop dat ze niet merkte hoe snel we gingen.
'Waarom kan jij zo snel rennen, dat alles wazig word, ga ik dood??' vroeg ze. SHIT, waarom moest vandaag alles tegen me keren. Eerst ging ze niet vrijwillig met me mee en nu moet ze oplettend zijn.
Ik gaf (dacht ik) een zachte klap in haar gezicht, zodat ze stil zou zijn.
Maar heel de huid werd rood, daar waar ik haar raakte. Ze viel buiten bewustzijn. Ik wou het niet expres doen, maar zo was ze wel stil. En misschien dacht ze wel dat dit alles een droom was??

Na een lange tijd rennen kwam ik in Volterra aan. Ik ging langzamer lopen in de stad. Mensen zijn zo dom, dat ze niet in vampiers geloven. En ik loop gewoon tussen hun in. Ik kijk niemand anders aan, omdat ik die irritante contactlenzen was vergeten. Ik loop meteen door naar de zaal van Aro. Ik trap zachtjes met mijn voet tegen de deur aan.
'binnen' hoor ik Aro zeggen. 'Meester, ik kan de deur niet open doen, ik heb wat meegenomen'
Dan gaat de deur open en ik zie Aro nieuwsgierig naar het bewusteloze meisje kijken. Hij raakt mij aan. Hij ziet nu dus al mijn gedachten. Ook wat ik over het meisje dacht.
'Breng haar maar naar de vrouwentoren en zorg dat ze in de hoogste kamer zit met de deur op slot. Zodat ze de toren niet gaat verkenen, de wachters haar niet leegdrinken en niet uit het raam durft te springen, wij praten wel zo meteen verder'. Ik liep met het meisje in mijn armen naar de vrouwentoren..