Message From My Mind. 5
Ik buig wat dichter naar haar toe. 'Shht, rustig maar', probeer ik haar te kalmeren. Ze kijkt me strak aan. Ze legt haar hand tegen mijn wang. 'Kalm, er is niets', fluister ik. Ze gaat rechtzitten en kijkt me aan.
'Alles oké?' vraag ik. Ze knikt zachtjes. Ik lach bemoedigend. Ze glimlacht flauwtjes. 'Wil je eens praten of misschien wat eten?' vraag ik. Ze schud haar hoofd. 'Je weet toch dat je niet goed bezig bent? Je moet echt iets eten, hoor', zeg ik. Ze haalt haar schouders op en kijkt uit het raam. 'Hey', zeg ik, terwijl ik haar dwing me aan te kijken. 'Je kunt me alles vertellen, als je wilt', zeg ik. Ze kijkt me twijfelend aan, terwijl ik eerder bemoedigend en afwachtend naar haar kijk. Ze mag me het gerust vertellen. Ik heb best wel geduld en momenteel ook tijd genoeg. Anders verveel ik me toch maar. Ze schud opnieuw haar hoofd. 'Maakt niets uit', zeg ik. 'Moest je ooit eens willen praten, je doet maar', zeg ik. Ze knikt. Ik ga neerliggen, leg mijn handen onder mijn hoofd en bekijk het plafond. Ik hoor dat ze eveneens beweegt en haar goed legt. Ik kijk even haar kant op en zie dat ze weer met haar rug naar me toe ligt.
Reageer (1)
<333 i'm loving it
1 decennium geleden