Het bos

Toen ik wakker werd hoorde ik mensen praten.
Ik kruip te er naar toe.
Er waren die mannen met punt oortjes.
Die waren cute.
Ik hoeste prongelijk.
Ze liepen meteen op me af.
Ik dook in elkaar.
Ik werd op ge tilt door een van de mannen.
Ik stribbelde niet tegen.
Maar dacht wel daar gaan we weer.
Ze legde me in een cel.
Wel een mooie cel.
Met een bureau en een lekker bed.
Een raam zonder tralies.
Maar sterk glas.
De deur ging open.
Er kwam een man met brood en thee.
Het brood zag er heerlijk uit.
Zonder vieze stukjes.
Het was geen normaal brood.
En bij de thee lag een koekje.
De man liep weer weg.
Ik ette het snel op.
Ik was moe.
Ik ging onder de dekens liggen, En viel snel in slaap.
Ik schreeuwde in me slaap.
Nog van de boot.
Ik schrok wakker omdat er een jongen stond.
Een jongen met witte langen haren.
Punt oortjes en een schattige glimlach.
''Hallo.'' Zei de jongen.
''Hallo.'' Zei ik verlegen.
''Wat doe jij hier?'' Vroeg de jongen
''Ik weet niet er kwamen mannen met punt oortjes en breng te me hier heen.'' Zei ik stil
''Jij hoort hier niet.'' Zei de jongen
Hij pakte me bij de arm en neem de me mee.
''Laat me los'' Zei ik
Ik stribbelde tegen.
Maar de jongen was heel sterk
''Sssst, Anders hoort me vader je.'' Zei de jongen
We liepen trappen op.
Na een tijdje deed hij een deur open.
''Mijn kamer, Hier ben je veilig.'' Zei de jongen
Hij deed de deur op slot.
''Wat ben jij? Wie ben je? Wat moet je? Waar ben ik?
''Stil maar.'' Zei de jongen
''Ik heet Legolas , Ik ben een elf', Ik wil je redden, Je bent in mijn kamer in Demsterwold. En nu de zelfde vraag aan jou'' Zei Legolas
...