Opdracht 1 || Verzin je eigen Toverschool Toernooi Opdracht

Voorwoord
Stel je voor, je zit op Zweinstein, Klammfels of Beauxbatons, dan zou je het hierboven staande te horen krijgen. Weet je al wat het gevaar is? Wat je moet overwinnen in deze opdracht? Je zult het bij de Uitleg te horen krijgen, maar eerst het volgende…:

Passage
Hoe zouden Harry, Ron en Hermelien hierop gereageerd hebben? Ik ben zo vrij geweest een korte passage te schrijven, om te beginnen.
Fronsend boog Hermelien zich over een boek waarin ze, zoals altijd, een oplossing zocht. Ron grijnsde nerveus. “Dus, Harry, het gevaar zit in jezelf? Wat gaan ze doen, je veranderen in jeweetwel of een Dementor of zo- Auw, Hermelien!” De opmerking moest hij bekopen met een klap van het boek van Hermelien. “Ron, dit is serieus!” zei Hermelien, met een geïrriteerde klank in haar stem. De typische karakters die Harry’s vrienden hadden, beeldde ze goed uit, en Harry moest erom grijnzen, zwakjes weliswaar. Toen keerde hij zich af van mijn, alweer, kibbelende vrienden. Hij rustte zijn hoofd op het koele glas van het raam, en dacht diep na. Maar toch… Het gevaar in jezelf?

Uitleg/Doorloop
Deze opdracht draait inderdaad om het gevaar in jezelf. Een magisch object, wat dezelfde functie heeft als een boeman, wordt geactiveerd als de deelnemer vlak voor het midden van de ruimte staan. Zie voor de positie, ‘De Kaart’. Dan activeert de boeman zich, en verandert in een extra grote, gevaarlijkere versie, van de grootste angst van de deelnemer. De spreuk Ridiculus is niet toegestaan, dus moet de deelnemer zelf iets verzinnen met de creativiteit van zijn spreuken. De boeman kan alles worden, het hoeft niet per se een persoon te zijn. Voor iemand met erge watervrees, zal de boeman zich niet inhouden om zichzelf in water te transformeren, en de ruimte onderwater te zetten, met piranha’s inbegrepen. Degene met watervrees zal zijn angst voor water onder ogen moeten komen, en kan dan bijvoorbeeld een Bubbelbolbezwering over zichzelf uitspreken, wat voor hem, door zijn watervrees, normaal niet mogelijk is. Ook zal hij de Piranha’s moeten verslaan, mochten die in zijn weg staan om zijn doel te bereiken. Eenmaal verslagen, verandert de angst vaak tot een minder erg iets. Bijvoorbeeld: Eerst zijn de Piranha’s bloeddorstig, maar als de deelnemer er zeven verslaat, zullen ze geen honger meer hebben. Hoe de ruimte er zelf uitziet, kan je lezen in Passage 2. De deelnemer krijgt alleen een toverstok mee.

Hoe win je?
Op het moment dat de boeman tevoorschijn komt, schuift erachter een pilaar omhoog, met daarop het object wat je nodig hebt voor de volgende proef. Deze kan er niet afgehaald worden door de boeman, alleen de deelnemer kan deze eraf halen. Verder hangt het af van de punten.

De puntentelling
Hoeveel punten je krijgt, hangt af van je prestatie. Het is ongeveer zo verdeeld, maar afwijkingen zijn mogelijk:
10 Punten – Alles ging perfect. (Nog nooit gegeven)
9 Punten – Het object gepakt, de angst overwonnen, met bijna geen enkele fout.
8 Punten – Op zich hetzelfde als 9, maar dan net iets minder goed.
7 Punten – Hetzelfde als 8, maar met meer verwondingen.
6 Punten – Slechter dan 7, meer verwondingen, en de angst minder goed, of minder snel overwonnen.
5 Punten – Nog meer verwondingen, angst minder goed overwonnen, of minder snel.
4 Punten – Veel verwondingen, angst maar nauwelijks overwonnen/ Of: angst niet overwonnen, wel geprobeerd, met veel spreuken, en wel object gepakt[1].
3 Punten – Angst niet overwonnen, maar wel geprobeerd, met wel wat spreuken, object niet gepakt.
2 Punten – Angst niet overwonnen, nauwelijks iets geprobeerd. Object niet gepakt.
1 Punt – Niet komen opdagen/ Angst niet overwonnen, en niks gedaan.

[1]Een deelnemer kan proberen niet zijn angst te overwinnen, maar wel het object te pakken. Door bijvoorbeeld de boeman te slim af te zijn. Hier krijg je weinig punten voor. Weinig deelnemers die dit doen krijgen ook daadwerkelijk een 4; de meesten krijgen een 3 of 2.

De Kaart

De Kaart
De nummers op de kaart geven het volgende aan:
1. Hier komt de deelnemer binnen.
2. Dit zijn de glazen, waar achter de toeschouwers zitten. Het glas is niet doorschijnend vanuit de ruimte zelf, en ziet er voor de deelnemer dan ook uit als massief steen. Het is onbreekbaar. De leraren patrouilleren er vlak achter, mocht het fout gaan, en hebben als enige de spreuk die het glas breekbaar maakt. De camouflage spreuk die is gebruikt, lijkt een beetje op de spreuk die is gebruikt voor het plafond van de grote zaal.
3. Als de deelnemer hier staat, activeert de boeman zich.
4. Hier begint de boeman.
5. Hier schuift de pilaar uit, met het object erop.
6. Hier ligt het object dat de deelnemer moet pakken.

Passage 2
Een korte passage, hoe het er voor een deelnemer uit zou zien.

Sarah was een stil, verlegen, sociaal-onderontwikkeld meisje, die, uit nieuwsgierigheid, haar naam in de Vuurbeker had gedaan. Nu stond ze vlakbij een grote, zwarte, rijkversierde stenen deur, die haar naar de volgende proef zou leiden. Ze kreeg alleen een toverstok mee. Na het laatste schouderklopje van een leraar, schoof de deur open, en stapte Sarah erin. Het bleef stil, toen ze de ruimte voorzichtig in zich opnam. Hij was langer dan dat hij breed was, en alle muren waren van massief steen. Ze zette aarzelend een paar stappen naar voren. Wat ging er gebeuren? Toen hoorde ze een suizend geluid, en stond er ineens een gemeen uitziend Zwadderich meisje voor zich. Wat was er aan de hand? Sarah keek om zich heen, maar keek toen weer naar voren. Nu waren het er twee- nee, drie- vier, tien, twintig- de hele ruimte was gevuld met gemene Zwadderaars, de afdeling die ze zo vreesde. Het viel even stil.
Toen barstte iedereen in lachen uit. Geschrokken kromp Sarah ineen. Het was duidelijk dat ze haar uitlachten. Ze vormde zich tot een bal, en probeerde na te denken over de aankondiging. Ze werd er geen wijs uit. Hoezo zit dit gevaar in mij? Ik ben geen 100 gemene Zwadderaars. Dacht Sarah, maar toen werd ze ruw uit haar gedachte gegrepen door een scherp gevoel in haar schouder, en ze keek op. Iedereen was dichter om haar heen gaan staan, en een van hen had een fikse snee op haar schouder gezet. Ze keek voor zich uit, en probeerde een oplossing te vinden, voor de nu extra grote, extra luide Zwadderaars. Maar met hun lach was dat onmogelijk. Ze haalde diep adem. Kon het stil zijn? Ze voelde nog een kras. Abrupt stond ze op, en riep: ‘Silencio!’ Alles viel stil, en de Zwadderaars krompen weer tot normale grootte. Hun stem was weg. Sarah keek verbaasd rond. Toen begreep ze het. De angst in haarzelf was vernedering door anderen. Zij maakte, en dus was de angst. Ze baande zich een weg door de nu hulpeloze Zwadderaars, en pakte triomfantelijk het object. De zijwanden werden ineens doorschijnend, en lieten juichende leerlingen en leraren zien. De overtollige Zwadderaars verdwenen. Haastig kwamen de Helers binnen, en begonnen haar te verzorgen. Ze hield het object stevig in haar hand, en begon te grijnzen, naar de Griffoendors, haar afdeling, en vrienden.

Nawoord
Sarah kreeg voor haar optreden, drie zevens, en één zes. Dit was zo ongeveer de proef (Samengevat) zoals een student hem zou kunnen bleven.
Hopelijk vond je de hele beschrijving van de proef een beetje interessant, en de proef zelf ook.
Kwijt