~008~

“Waarom ben jij toch zo schattig met kinderen?” zucht ik. Thomas was juist de auto uitgestapt om zijn zusje aan de schoolpoort af te zetten. Stiekem volgde ik elke stap dat hij zette door het geblindeerde raam. Over onze kus in de gietende regen praten, was niet de moeite. Het was amper 5minuten rijden dus zweeg ik er maar over. Hoewel ik graag zou weten wat hij daar mee bedoelde…

Vanaf die dag voelde alles anders aan. Als Thomas mij (plots) aanraakte, ging er een siddering door mijn lichaam. Wanneer hij me aankeek en is lachte, kreeg ik het warm. Voor mij was het allemaal niet meer fake maar echt.

“Ben je deze zaterdag vrij?” vraagt Thomas op de terugweg naar huis.
“Voor zover ik weet wel ja, waarom?”
“Wel nu dat mijn ouders allebei weg zijn, kan ik een poolparty houden. Jij kunt echt niet ontbreken.”
“Oke, moet ik vroeger komen? Dan kan ik je helpen met klaarzetten enzo”
“Moet niet, mag” knipoogt Thomas en geeft me nog een kus voor ik uit de auto stap.

De week vliegt ,zoals altijd, rap voorbij. Gelukkig was het zaterdag nog goed weer en warm genoeg voor een pool party. Toen Thomas de deur opendeed, werd ik begroet door Sam. Ik gaf hem een paar aaitjes en ging naar binnen. Een ganse namiddag hielp ik Thomas met klaarzetten en alles klaar te maken tegen 21u deze avond. Tussendoor hadden we een beetje lol. Buiten ons was er niemand thuis. Zijn zusje ging bij een vriendin slapen en zijn ouders waren op zakenreis. S’avonds gingen we chinees gaan halen om de hoek, om onze honger te stillen. Als we terug waren had ik even de tijd om hem het eindelijk te vragen.

“Thomas, kan ik je iets vragen?”
“Ja, waarom niet?”
“Ik wil eigenlijk weten waarom je me vorige week hebt gekust, in die gietende regen. Normaal gezien kus je me nooit wanneer er niemand in de buurt is.”
“Je had duidelijk een wat aanmoediging nodig en dat was het enigste wat in mijn gedachten kwam”

Op de een of andere manier ben ik teleurgesteld door zijn antwoord. Maar ja, wat had ik nu gedacht? Er werd gebeld en ik was direct afgeleid. Een paar van Thomas zijn vrienden en vriendinnen waren een goed uur op voorhand gekomen om hun hier klaar te maken voor het feest. Ik was nog maar juist de meisjeskamer ingelopen of ik werd al onderhanden genomen. “Jij moet er picobello uitzien vanavond. Je bent tenslotte de vriendin van Thomas.” klonk het. Ik kreeg ineens niet de toestemming om mijn outfit aan te doen. Nadat ze mij letterlijk van kop tot teen gerestyled hadden, bekeek ik mezelf in de spiegel. Het was wel geslaagt, vond ik. Ze had mij een mooi bloemenjurkje aangemeten met daaronder een eenvoudige bikini. Mijn haar lag licht golvend over mijn schouders en het tikkeltje make-up maakte het compleet. “Wat zou Thomas hier van vinden?” vroeg ik me af. Ondertussen stroomde beneden het volk toe en begon de muziek te spelen. Ik moest wachten tot iedereen klaar was voordat we naar beneden konden. Toen we eindelijk naar beneden gingen, werd er heel wat naar ons gekregen en ik had nog nooit zoveel ogen op mij gericht zien staan. We baanden onze weg tussen de massa naar het zwembad. Als we daar verschenen, tikte iemand op Thomas zijn schouder en wees naar mij. Zijn gezicht sprak boekdelen.