Chapter Five ~ The Elves of Mirkwood.

Toen hij de volgende ochtend wakker werd herinnerde hij zichzelf direct wat hij moesten doen. Radagast schoot uit zijn bed en at razendsnel zijn ontbijt. Toen hij klaar was, spurtte hij naar buiten. De konijnen, die zijn slee trokken, kwamen uit hol en keken hem verwachtingsvol aan. 'We moeten naar de Elven,' zei Radagast. De konijnen gingen voor de slee staan en Radagast stapte op de slee. De konijnen renden er zo snel ze konden weg. Radagast reed dieper en dieper het bos in. En hoe dieper hij het bos in reed, hoe beklemmender de lucht werd. 'Er klopt iets niet,' zei Radagast terwijl hij de konijnen liet stoppen. Op dat moment kwamen er 3 enorme spinnen uit het bos te voorschijn. Radagast sprong van zijn slee en hield zijn staf stevig vast. 'Ga terug naar waar jullie vandaan kwamen!' riep hij dreigend. De spinnen omsingelden hem en waren klaar om hem aan te vallen. Radagast keek om zich heen.

De spinnen konden ieder moment op hem afspringen, toen hij met zijn staf op de grond sloeg, er kwamen drie, grote scheuren in de grond. En hoe hard de spinnen ook probeerden er niet in te vallen, ze vielen er toch in. Triomfantelijk keek Radagast naar de gaten. 'We gaan verder,' zei Radagast en sprong weer op de slee. De konijnen renden weer verder. Het ging een lange tijd goed, totdat er een gigantische spin de weg versperde. Toen de spin Radagast opmerkte rende de spin op hem af, zijn giftanden stonden naar voren gericht. Klaar om hem te steken. Radagast richtte zijn staf op de spin. Een fel en verblindend licht scheen op de spin. Die zijn weg naar Radagast stopte, en zichzelf piepend tot een balletje maakte. De slee van Radagast kwam tot stilstand, en Radagast vocht met de spin. Alsof zijn leven ervan hing. Iedere keer dat Radagast een slag sloeg, maakte de spin zich tot een balletje. Om vervolgens weer op Radagast af te springen.

Op een bepaald moment was Radagast het zat, en verwond hij de spin permanent. De spin begon te gillen, en rende zo snel hij kon weg. 'Wat word ik weer hartelijk ontvangen,' zei Radagast en sprong weer op zijn slee. Het laatste stukje naar de Elven verliep zonder problemen. Radagast werd de poort binnen gelaten, en naar Thranduil geleidt. De koning van de Elven van het Demsterwold.