#1

Het werd al snel steeds drukker in de haven van Rotterdam.
Verschillende mensen verzamelden zich voor het cruiseschip en keken er zwijgend naar.
Nu je ervoor stond kon je pas zien hoe groot het daadwerkelijk was.
“Jonge, schiet nou op!” schreeuwde Taylor naar me, terwijl hij voor me uitrende met zijn doodskopkoffer in zijn hand.
Al snel rende ik Taylor voorbij.
“Wie is hier nou de sloom?” lachte ik.
Ik keek even snel in een spiegel en liep toen door.
Ik was nooit zo met mijn uiterlijk bezig, maar wel als er ineens andere dingen gingen gebeuren. Op zo’n moment wilde ik er altijd goed uitzien.
We bleven stilstaan achter een lange rij mensen.
“Heb jij mijn brief nog?” vroeg ik. Taylor keek me even serieus aan.
“Ik denk dat ik die verloren ben..” zei hij terwijl hij de brieven uit zijn jaszak haalde.
Ik schoot in de lach, natuurlijk wist ik het als Taylor loog, het was tenslotte zijn tweelingbroer.
Het was erg druk, verschillende jongens en meisjes van hen leeftijd hadden de sleutels van hun kamers al gekregen en gingen ernaar opzoek.
Toen Taylor en ik aan de beurt waren maakte ik een praatje met de vrouw achter de balie en vroeg welk kamernummer ze kregen. “32 en 33,” zei ze terwijl ze Taylor en mij de twee sleutels overhandigde. Taylor haalde even zijn schouders op.
“Dan kiezen we dus zelf..” lachte Taylor. “Ik neem 33!” zei ik opgewekt.
Met onze koffers gingen we opzoek naar de kamers, die we al snel gevonden hadden door alle bordjes die er hingen. Taylor opende zijn deur en keek rond. “Wauw, prachtig!” hoorde ik hem zeggen.
Ik haalde mijn boxen uit mijn koffer en zette en lekker muziekje op, waarna ik neerplofte op mijn kingsize bed.


Opeens ging de lift open. Een meisje stapte de lift uit toen hij weer openging en vroeg aan de rest op welke kamer ze zaten. “Op 24!” zei een ander meisje terwijl ze ook de lift uit stapte. Op dat moment liep ik op de rest af. “Hey, ik ben Steven. Aangenaam kennis te maken!”
Het meisje reageerde vrolijk op het antwoord van het andere meisje. “Wat leuk, dan zijn we bijna buurmeisjes! Ik zit op 22! Hey! Ik ben Jolijn.”
“Ik zit op 28!” zei de jongen. “Zullen we straks het schip verkennen?” voegde hij er nog aan toe.
Taylor hoorde Steven op de gang en kwam zijn kamer uit. Tot zijn verbazing stonden er nog wat mensen bij. “Heuj, ik ben Taylor.” Jolijn schoot in de lach toen ze de tweeling samen zag. “Wow, jullie lijken echt op elkaar! Ik ben Jolijn.”
“Ik ben Melody,” stelde zij zichzelf voor. “Ja, leuk!” zei ze daarna tegen Aaron.
Op dat moment kwam ook een ander meisje haar kamer uit, die zichzelf vervolgens voorstelde. 'Ik ben Audrey!'
“Hoi, ik ben Aaron!” zei hij vrolijk. Ik lachte om de reactie van Jolijn. “Dat horen we wel vaker.” Daarna wees ik naar de tattoo's van Taylor. “Die heb ik niet, dus zo kun je ons herkennen!”
Taylor stelde zich voor aan het nieuwe meisje. “Ik ben Taylor.” Daarna richtte hij zich weer tot Jolijn. “Ja hehe, we zijn een tweeling. Alleen heeft ik heb een baardje en ik niet. En mijn tattoo inderdaad.”
Ook Jolijn en Melody stelden zichzelf voor aan Audrey. Ineens ging ik er snel vandoor.