Hoofdstuk 1 - een bijzondere dag -

'Lilla wakker worden. Vandaag gaan we naar de dierentuin!' vrolijk als altijd zat Anne aan mijn arm te trekken zodat ik opstond. Anne was mijn beste en enige vriendin hier in dit vervloekte weeshuis. Mijn ouders hadden me hier achtergelaten toen ik nog geen twee dagen oud was. Nou lekker aardig van ze.
'mpff geen zin,' ik sloeg om me heen in de hoop dat Anne niet meer aan mijn arm zou gaan trekken. Helaas sloeg ik haar zo in haar gezicht.
'oeps, het was niet de bedoeling!' ik was ondertussen rood aan gelopen. Dit was nu precies wat alleen mij kon overkomen.
Mokkend om wat ik had gedaan stond ik op trok een spijkerbroek en een simpel T-shirt aan. Hier in het weeshuis mochten we absoluut niet klagen dat we te kort schoten maar we hadden nou niet echt dat je zegt veel geld dus deed ik al heel lang met mijn tweedehands kleren.
'Zo klaar. Naar welke dierentuin gingen we ook weer?' 'Kom op Lilla dat heb ik je gister avond ook al verteld. We gaan naar die hele grote die bij Londen in de buurt staat.' en ze zuchtte geïrriteerd. 'oja dat was waar ook, dankjewel Anne. Wow dit word gewoon de aller eerste keer dat ik naar een dierentuin ga!' de vorige keer dat we met het weeshuis gingen was ik ziek dus kon ik niet mee. Ik had nog een week lang op mijn bed zitten mokken! 'Dames,' riep Lieke, de begeleider van mijn leeftijd groep naar boven. 'We gaan eten komen jullie ook?'
Vlug stormde we de trap af. Om te kijken wie als eerst was. Ik was altijd al goed geweest in dit soort wedstrijdjes. En ik was ook dan ook niet verbaast dat ik als eerst benden kwam!
'Zijn jullie nou nog steeds zo kinderachtig dat jullie een wedstrijdje doen wie er als eerst beneden is? Kom op zeg jullie zijn al tien,'
'ja, maar je bent pas volwassen als je je kind in je zelf niet maar naar boven kan krijgen.' kaatste ik terug en kinderlijk stak ik me tong uit. Anne keek me aan stak haar duim op. Dit was de reden dat ik haar als vriendin had. Deels omdat we wel moesten. Wand wij waren de enige twee meisjes van de tien jaar groep. En deels omdat ze gewoon een geweldige meid was die je altijd zou gaan steunen.
Vlug aten we ons eten op en gingen we naar de dierentuin.