003

Liam pov

Met een wazige zicht door mijn tranen, gooide ik mijn fiets tegen de schuur aan. Ik opende de achterdeur, en opende die voorzichtig. Ik liep stilletjes naar binnen, en ik sloot de deur achter me. Ik gooide mijn schooltas in de hoek, en ik liep richting de woonkamer. Mijn moeder keek tv. Shit! Ik slikte, en sloop zachtjes naar de hal. "Liam?" Mijn moeders stem galmde door de woonkamer heen. Ik twijfelde geen moment, en rende als een maloot de trap op. "Liam, kom terug!" Mijn moeder rende me achterna. Shit zooi! Ik opende mijn kamerdeur en gooide die keihard dicht, waarna ik hem met een snelle beweging op slot draaide. Ik zuchtte opgelucht, en liet me langzaam via de deur naar beneden zakken. Er werd hevig op mijn deur gebonkt. "Liam! Doe open! Ik geef je tien tellen!" Mijn moeder klonk bezorgd. Ik sloot mijn igen, en focuste me op mijn ademhaling. Ik verbergde mijn gezicht in mijn handen, en zag de nare beelden zich weer voor mijn geestenoog afspelen; Jeroen die op me afliep, en toen zijn hond me liet aanvallen. Het heeft minstens twee maanden geduurd voordat alle littekens waren verdwenen. In die tijd gebruikte ik altijd de bruiningspoeder van mijn moeder. Gelukkig was dit in de zomer gebeurt, en daarom kon ik met die poeder mijn schrammen en littekens bedekken. Nu gebruik ik het niet meer, en er is slechts nog maar een kleine diepe schram in mijn nek te zien. Ik zuchtte, en opende mijn ogen weer. Ik stond op, en liep richting mijn bed. Ik verstopte me onder de dekens, en ik liet mijn handen op mijn buik rustten. Ik keek naar,het plafond, en ik voelde hoe mijn borstkast op en neer ging bij iedere ademhaling. Ik schrok op uit mijn gedachten, toen ik iemand aan mijn slot hoorde frunniken. Ik sloeg de dekens met één beweging van me af, en ik gooide mijn benen over de rand van mijn bed. Ik plaatste mijn voeten op het vloerkleed, en liep langzaam naar de deur. "Mam," zuchtte ik. "Liam, is alles goed, lieverd?!" "Ja, alles is goed. Maak je je nou maar geen zorgen. Ik vermaak me prima hier.." Ik legde mijn oor tegen de deur aan, en ik wachtte af naar de reactie van mijn moeder. "Oké, dan..." zuchtte ze. "Ik roep je wel als het eten klaar is." Ik hoorde hoe mijn moeder de trap afliep, en beneden de deur sloot. Opgelucht haalde ik mijn oor van mijn deur af, en ik kroop weer mijn bed in. Ik legde de dekens over me heen, en ik dacht weer over Zayn en Louis. Een rilling liep over mijn rug heen, en mijn ademhaling versnelde. Hij zei dat ik voorlopig nog niet van hem af ben...mijn lippen vormde een rechte streep. Ik kon op dit moment geen emotie tonen. Ik zuchtte, en ik pakte mijn batman actie figuur van mijn nachtkastje. "Wat moet ik doen om het pesten te laten ophouden?" Ik staarde naar het actie figuurtje, en een trillerige zucht verliet mijn mond. "Tuurlijk," mompelde ik. "Je kunt niet praten..." Ik legde het actie figuurtje weer neer op mijn nachtkastje, en ik dacht diep na. Als ik niet met batman kan praten, met wie kan het dan wel? Misschien kan ik met Kim gaan praten? Nee, zij begrijpt me vast toch niet, en ik ken haar nog niet eens een dag... "je kunt met mij praten?" Geschrokken schoot ik overreind. In de hoek van mijn kamer stond een jongen met blonde haren en hazelnoot bruine ogen. Mijn mond zakte open. Ik wist zeker dat hij zich eerst niet in mijn kamer bevond... "ben maar niet bang, Liam. Je kunt met me praten wanneer je maar wilt!" De jongen glimlachte naar me, en mijn hart begon te bonken. "W-wie ben jij?!" Stotterde ik. "Ik ben je beste vriend, je vertrouwingspersoon!" Ik stapte uit mijn bed, en de jongen liep naar me toe. Ik zette een paar stappen achteruit. "Ga w-weg!" Stamelde ik. "Liam, je hoeft echt niet bang voor me te zijn hoor." Ik beet op mijn lip, en ik greep naar de stoel naast mij. "Ik waarschuw je voor de laatste keer! Ga weg!" De jongen schudde lachend zijn hoofd. "Komaan, Liam. Ik ben geen boze geest. Ik ben slechts maar je gedachten!" Nu had hij de grens bereikt. Ik gooide de stoel zijn richting in, maar hij was al verdwenen. Alsof hij er helemaal niet was geweest. Ik liet me neervallen op mijn knieën en ik verbegde mijn gezicht in mijn handen. Ik barsstte in huilen uit, waarna ik keihard "ik ben gestoord!" Schreeuwde. En in een mum van tijd hoorde ik geklop op mijn deur. "Liam?" Tot mijn grootste verbazing was het niet mijn moeders haar stem die mijn naam uitsprak. Het was een rustige stem, die me wat liet kalmeren. "Liam?" Vroeg ze nog een keer. De manier waarop mijn naam uitgesproken werd, liet me huiveren. Ik stond op, en opende mijn deur. Tot mijn grootste verbazing zag ik dat het Kim was, die me bezorgd aankeek. Ik zette een stap opzij, zodat ze mijn kamer kon inlopen. Ik slot weer de deur, en ik veegde de tranen uit mijn ogen. "Wat doe jij nou weer hier?" Ik schrok van mijn schorre gebroken stem. "Ik was naar Harry toegegaan en-" "Harry Styles?" Vroeg ik. Kim keek verrast op. "Ja, hoe weet jij dat?" Ik haalde mijn schouders op. "Hij is zowat mijn vriend...." Kim glimlachte. "Harry is echt een lieve jongen. Ik kan echt goed met hem opschieten. Bijna iedereen kan dat." Ik knikte, en krabde op de achterkant van mijn hoofd. "Hoe vond je dan mijn adres?" Kim nam plaats op mijn bed, en ik ging naast haar zitten. "Harry vertelde me waar je woonde." Ik keek haar vragend aan: "Waarom wilde je me dan opzoeken?" Kim friemelde nerveus aan de touwtjes van haar roze vestje. "Nou..eh..ik was nogal ongerrust om je, en ik werd nog bezorgder toen ik hoorde van je moeder dat je je jezelf had opgesloten had in je kamer, en dat je met spullen zat te gooien. Mijn ogen werden groot. "Waarom deed je dat, Liam?" Ik slikte even, en mijn adem stokte in mijn keel. "Ik eh...ik weet het eigenlijk niet..." Kim kwam dichter bij me zitten, en een raar gevoel verspreidde zich in mijn onderbuik. "Ik..eh.." ik slikte even, en ik stond op. Ik rende naar mijn nachtkastje, en ik griste er een mes uit. Kim keek me met grote ogen aan. "Wat ga je doen L-Liam?" Ze keek me bang aan. "Sorry.." ik stormde de kamer uit.

___________________________________________
Kudo of reactie?? (;
fijna avond iedereen! En niet vergeten;
Liam houcdt morgen een Follow
spree op Twitter! (;
We love you all! *-*
Xxxx