52.

Elena Johnson

Lauren en Lissa waren met een later vliegtuig gekomen, omdat ze beide nog iets moesten doen. Aiden en Liam waren blij dat ze nu ook hun vriendinnen in hun armen konden sluiten. Ik was blij dat ik wat vrouwen om me heen had om op te boksen tegen alle mannelijkheid. Ze waren om zes uur geland, en nadat ze hun spullen op hun kamer hadden gezet, en de jongens verhuisd waren zodat iedereen weer goed lag, gingen we op zoek naar een restaurant. Als snel waren we erover uit dat het een pizzeria zou worden, we waren namelijk niet voor niks in Italië. De pizza was heerlijk, en het was de eerste keer dat ik een hele pizza op kon, waarschijnlijk door de baby. Na het eten gingen we terug naar het hotel. 'Hoe voel je je?' vroeg Louis me toen we samen op onze hotelkamer waren. 'Toch wel moe,' gaf ik eerlijk toe. 'Ga maar slapen, ik maak je straks wel weer wakker,' beloofde Louis me. Dus trok ik een hemdje en een joggingbroek aan en kroop onder de dekens. Louis drukte een kus op mijn lippen. 'Ga maar slapen, ik blijf hier.' Ik glimlachte en sloot mijn ogen. Voor ik het wist was ik ook daadwerkelijk in slaap gevallen.

'Liefje...' Ik voelde Louis' lippen op mijn wang en kreeg een glimlach op mijn gezicht. 'Hoe laat is het?' vroeg ik hem, zonder mijn ogen te lopen. 'Half 10,' antwoordde Louis. Mijn ogen vlogen op. 'Waarom heb je mij niet eerder wakker gemaakt?' vroeg ik. Louis haalde zijn schouders op. 'Je lag zo vredig te slapen, ik vond het fijn om naar je te kijken.' Ik voelde hoe ik bloosde. Louis drukte een kus op zijn lippen. 'We hebben over een halfuur beneden afgesproken, dus je hebt nog tijd zat,' verzekerde hij me. Hij kroop naast me in bed en sloeg zijn armen om me heen. Ik kroop tegen hem aan. 'Heb je nog voornemens?' vroeg ik hem terwijl ik mijn hoofd op zijn borst liet rusten. 'Ik wil er nog meer voor jou zijn, de perfecte man en vader worden. Ik wil zingen om een boodschap over te brengen. Ik wil een voorbeeld zijn,' vertelde Louis me. 'Dat ben je nu al. En ik weet zeker dat je een fantastische vader gaat worden.' Hij had zo veel voor zijn zusjes gezorgd, dat het me geen probleem leek. 'En jij?' 'Ik wil zelfverzekerder worden. Niet meer bang zijn voor alles, maar van het positieve uitgaan,' zei ik. 'Ik vind het een prachtig voornemen,' zei Louis en hij drukte een kus op mijn slaap. Ik glimlachte. 'Kleed je maar aan, dan zullen we zo gaan,' zei Louis. Ik duwde de dekens van me af en kleedde me snel weer om. Mijn haar vlechtte ik even snel opnieuw, en gelukkig zat mijn mascara nog netjes op mijn wimpers. Ik liep de kamer weer in en trok mijn schoenen aan. 'Klaar.' Louis verstrengelde onze vingers en samen liepen we naar beneden. We hadden een leuk cafeetje gevonden en we hadden besloten om daar de jaarwisseling mee te maken. Liam, Lissa en Harrry stonden al beneden te wachten. Harry lag nu alleen op een kamer, wat ergens wel zielig voor hem was. Iedereen om hem heen had een vriend of vriendin, en hij was allen. Ik wist zeker dat hij volgende jaar een vriendin zou vinden. 'Hey,' begroette ik ze vrolijk. Ze begroette ons terug en Harry kwam naar me toe. 'Voel je je goed?' vroeg hij. Ik knikte, glimlachend om zijn bezorgdheid. 'Een paar uurtjes slaap doet wonderen,' grinnikte ik. Al snel hadden Niall en Zayn zich bij ons gevoegd, en stonden we alleen nog op Aiden en Lauren te wachten. Gelukkig waren die er ook snel en konden we op weg naar het cafeetje. Het was er redelijk druk, maar we konden gelukkig snel een plaatsje vinden. Er kwam meteen een ober aan. 'Acht champagne en een glas water,' bestelde Louis. Ik baalde er wel van dat ik op dit moment geen alcohol mocht, maar Louis had beloofd om het maar bij een glaasje te houden. Heel de avond was het ontzettend gezellig en het ene na het andere glas champagne werd besteld. Voor we het wisten begonnen ze door heel het café met aftellen. Met een grijnsde telde ik mee, en toen het twaalf uur was boog ik me naar Louis om hem te zoenen. 'Dit wordt ons jaar!'