012

Nadat we onze zoen hebben beëindigd leg ik mijn hoofd weer op zijn schouder en legt hij zijn arm om me heen.
Even geniet ik van dit moment totdat ik Marie op het strand zie lopen.
Ik merk aan haar dat ze ergens over piekert.
Meteen sta ik op en ren ik de stijger af en loop ik naar Marie.
“Marie! Wat is er?” vraag ik meteen aan haar.
Ik merk dat ze tranen in haar ogen krijgt.
Ik trek haar meteen in een knuffel.
“Liefje laat het maar komen, je mag huilen!”
Meteen barst Marie in tranen uit.
Ik vraag me af wat haar zo overstuur maakt.
“Marie als je wilt praten zeg het dan mij kun je alles vertellen!”
“Melanie” komt er uit haar mond.
Melanie? Vraag ik me bij mezelf af, was dat niet haar beste vriendin?
“Wat is er met Melanie?” vraag ik aan haar terwijl ik met Marie in het strand ga zitten.
Even kijk ik naar Alex die naar ons kijkt en knikt als teken dat het goed is even geef ik hem een dankbaar knikje terug.
“Melanie ligt in het ziekenhuis” kwam er tussen haar gesnik door.
“Wat is er gebeurt?” vraag ik terwijl ik over haar rug wrijf.
“Ze is aangereden en ligt in coma ze heeft waarschijnlijk een zware hersenbeschadiging” ze begraaft haar gezicht in haar handen.
“Liefje het komt goed wil je even met een vriendin bellen?”
Ik voel haar ja knikken en deed mijn vinger onder haar kin leggen en haar hoofd ietsjes omhoog tillen zodat ik haar tranen kon weg vegen.
“Ik ga even naar Alex 2 seconde en ga ik met je mee”
Ik gaf haar een kus op haar wang en rende naar de stijger waar Alex zat te wachten.
“Ik moet even weg met Marie, ze heeft me nodig, tot vanavond en anders tot morgen” ratelde ik eruit.
Ik zag de teleurstelling in zijn ogen maar ik moest er nu echt even voor Marie zijn.
Ik gaf hem een vlinders vlug kusje op zijn lippen en rende terug naar Marie die nog steeds in het zand zat.
Ik stak mijn hand uit en trok haar overeind, ik hield haar hand vast en liep met haar naar haar bungalow.
Bij haar bungalow aangekomen pakte ze meteen haar laptop en gaf die aan mij.
Ik startte haar laptop op en klikte toen op Skype.
Marie kwam weer terug uit de badkamer waar ze haar mascara eraf had gehaald.
Ze logde in op Skype en begon meteen met een vriendin van haar te praten.
Veel verstond ik er niet van ik had frans al jaren gelden opgegeven en had het dan ook afgesloten met een 3,1.
Ik hoorde ergens tussen door mijn naam vallen maar ik kon het echt niet verstaan.

Na ze een tijdje gepraat had en had gehuild sluit ze haar laptop af.
Nadat ik haar nog even had getroost viel ze in slaap.
Ik trok de deken over haar heen en liet haar slapen.
Ik liep uit de kamer en ging terug naar de stijger.
Ik zag dat Alex weg was gegaan.
Teleur gesteld ging ik toch aan het eind van de stijger zitten.
Ik moest gewoon even geen mensen om mee heen ik moest dit echt even laten bezinken.
Het was niet mijn vriendin maar toch deed het iets met me.