009

De jongens van onze groep vormde samen een team tegen een paar turken.
Iedere keer als de jongens een punt maakte begonnen Marie en ik te joelen en wat mongolisch te dansen.
Waardoor de turken helemaal dubbel lagen van het lachen maar dat maakte ons niet veel uit.
Keer op keer gingen Marie en ik los.
Pauline en Sophie keken ons wat mongolisch aan maar lachte toch om onze acties.
Ik vond het geweldig dat Marie net zo gestoord was als mij.
Op het moment dat Alex een punt maakte knipoogde hij even naar mij waardoor mijn lichaam even een warmte vlaag kreeg maar toch deed ik weer gek met Marie en stonden op het muurtje helemaal los te gaan.
Wanneer de jongens met een dikke voorsprong hebben gewonnen willen de Turken nog een revanche waar de jongens maar al te graag akkoord mee gingen om simpelweg Marie en mij te zien dansen.
Marie en ik liggen helemaal dubbel.
“Zullen we de turken en de jongens aanmoedigen?” fluistert Marie met de nadruk op ‘en’.
Ik knik toestemmend en lach even.
Maar wanneer het 8-0 staat voor de jongens krijgen we er niet veel vertrouwen in dat de Turken nog een punt gaan maken maar net wanner ik dat tegen Marie wil zeggen maken ze een punt.
Alex was te veel afgeleid waardoor hij de bal miste.
Meteen sprongen Marie en ik op en begonnen hard te joelen.
De Turken lagen helemaal dubbel om onze actie.
De jongens keken ons verbaasd aan wat Marie en mij de slappe lach gaf.
Ik sprong aan het einde van ons dansje van het muurtje en liep even tussen de jongens door naar Alex die achter in het veld stond.
“Niet zo jaloers meneertje” zei ik in zijn oor en liep daarna weer naar Marie.
Ik voelde zijn ogen op mijn rug branden.
Alle jongens keken me verbaasd aan en keken daarna naar Alex.
Ik klom weer op het muurtje en fluisterde in Marie’s oor wat ik net had gezegd waardoor Marie letterlijk op de grond lag van het lachen.
“Nu kom Marie ze gaan verder” zeg ik tussen ons gelach door en steek een hand naar haar uit zodat ik haar overeind kan helpen.

Wanneer de jongens hebben gewonnen kijk ik naar de klok en zie ik het al 3 uur is en dat ik het eens tijd vind worden voor mijn ballet oefeningen.
Ja ik moest mijn oefeningen van mezelf in de vakantie blijven doen.
Voor sommige was het raar dat ik bleef trainen in mijn vakanties maar ik deed het met alle plezier het was een manier om mijn gedachte te legen.
Ik zeg de jongens gedag en krijg een paar vragende blikken.
“Blijf je niet nog even?” vroeg Alex me verbaasd
“Nee sorry ik moet echt even trainen, je mag wel mee als je wilt?” antwoorde ik in de hoop dat hij mee zou komen, oke mijn trainingen waren niet heel interessant maar ik had simpelweg geen zin om een uur alleen ergens te zitten.
Even verscheen er een glimlach op zijn gezicht.
“Is goed ik ga wel mee” stemde hij in.