Know 20

Als Liam’s tranen zijn opgehouden kijkt hij me met een waterige glimlach aan. ‘Dank je’ zegt hij zachtjes. Ik glimlach even en schudt mijn hoofd. ‘Je hoeft me nergens voor te bedanken gek’ zeg ik zachtjes. Hij kijkt me alleen maar aan. ‘Daar zijn vrienden voor’ zeg ik beslist en hij kijkt me lachend aan. Dan hoor ik de bel gaan en lopen we snel naar binnen. We komen als laatste in de klas aan en ik zie Zayn een dodelijke blik op Liam werpen. Ik pak Liam bij zijn arm en trek hem mee naar een stoel waar ik hem loslaat en hij gaat zitten. Zo te zien verwacht hij dat ik weer weg ga maar in plaats daarvan ga ik naast hem zitten. Hij kijkt me een beetje verbaasd aan maar draait zich dan om naar de leraar die de les begint. Ik zie Zayn kijken en ik zend hem een duistere blik. Snel went hij zijn hoofd af en ik voel me ergens best trots… Dan draai ook ik me om naar de leraar en let, voor één van de eerste keren, echt op. Als de les is afgelopen snap ik ook echt hoe al die vervelende Duitse vervoegingen werken. Hmm, misschien vaker opletten?