A queen of

Raven pov:
Met een emotieloos gezicht sta ik in mijn badkamer. Ik heb net een douche genomen en föhn nu mijn haren. Ik berg de föhn op en kijk in de spiegel. Mijn mond valt nog net niet open. Mijn huid is spierwit en mijn haren hebben dezelfde kleur alleen zitten er zwarte plukken in. Mijn ogen en lippen zijn felrood. Ik ontbloot mijn tanden, de hoektanden zijn langer en mijn hele gebit is spiewit. Ik voel er even aan en schrik me te pletter. Ze zijn scherp, heel erg scherp. Ik doe mijn mond dicht en ren mijn inloop kast in. Ik trek een zwart leren maillot aan en daarover heen een zwart leren korte broek. Ik bevestig een lange zwart leren rok aan de broek. Aan de linkerzijkant zit een grote split, dat maakt het makkelijker bewegen. Ik trek snel een zwart leren shirt aan. Het shirt heeft driekwart mouwen en bedekt mijn hals. Ik trek mijn zwarte leren handschoenen aan, ze komen tot aan de elleboog.

Ik loop de badkamer in en smeer witte schmink op mijn gezicht. Ik maak dunne zwarte lijntjes onder mijn ogen en doe zwarte mascara op. Ik breng zwarte oogschaduw aan op mijn oogleden. Ik doe rode lippenstift op mijn lippen en smeer daar rode lipglos overheen. Ik stop de lippenstift en de lipglos in mijn schooltas. Ik borstel mijn haren en denk na. Hoe kan ik het zo lang mogelijk verbergen? Niet dus, wacht, ik kwam gister thuis met een muts op. Mijn haren kon je niet zien, ik zeg gewoon dat ik ze geverfd heb. Ik grijns even en borstel het in een wild model, ik spuit er een berg haarlak ik en loop de badkamer uit. Ik doe de ketting om en trek mijn leren zwarte jas aan. Ik doe de jas dicht en trek mijn leren laarzen aan. De hakken zijn 8 centimeter hoog en Yuma vindt dat je er niet op kunt lopen. Nee, hij niet ik wel. Ik loop de badkamer in en doe bruine contactlenzen in. Zo nu merkt niemand dat ik er anders uit zie. Ik loop de badkamer uit en hang mijn tas om mijn schouder. Ik loop naar beneden en werk een boterham naar binnen.

Oom Greg en Yuma kijken me aan. “Aparte Stijl, Raven maar sinds wanner draag jij zwart?” vraagt Yuma verbaasd. “Sinds we naar La Hell zijn verhuisd.”zeg ik kil. Ik loop het huis uit en neem de eerste bus naar school. Op het plein kijkt iedereen me aan. Ik negeer ze en loop de school in. Ik meld me bij de balie en krijg mijn boeken, rooster en kluis sleutel. Ik loop naar mijn kluisje, open die en gooi mijn boeken erin. Ik stop de boeken die ik nodig heb in mijn tas en sluit het kluisje. Als ik me omdraai staan er vijf grote jongens in de weg. Ze zijn stoer gekleed en duidelijk de populaire hier. Jup een eindje verderop staan een paar huppelkutten. “Hoi Gothic hoe vindt je onze school?”vraagt de grootste van hen en duidelijk de leider. “Vreselijk, nog erger dan La Hell. En man wat stinken jullie zeg.”zeg ik kalm. Ze kijken me kwaad aan en pakken me ruw vast. Ze slepen me een wc in en duwen mijn hoofd in de wc pot. Shit mijn make-up, het loopt uit.

Als ik boven water gehaald wordt kijken ze me woedend aan. “Haar witte huid make-up zit er nog op.”zegt een van hen. Ze duwen me weer de wc in, dit keer druk ik me omhoog. Ik geef ze een harde schop in hun kruis en ren de wc uit. Woedend komen ze mij achterna. Ze krijgen me te pakken en sleuren me de wc weer in. Daar schoppen ze me, tegelijk. Ze slaan op elke plek die ze kunnen bereiken. Veel kan ik niet doen, ik ben doodop van die schoppen die ik net uitdeelde. Ik ben een lange tijd ziek geweest en nog niet helemaal op honderd procent. Een harde klap komt tegen mijn hoofd aan. Een plasje bloed vormt zich onder mijn hoofd. “Alsjeblieft stop.”smeekt ik zacht. Ze negeren me en een van hen tilt me omhoog. “Nu heb je geen grote mond meer hé?”vraagt de jongen ,met het witblonde haar spottend. “Rotkind.”sis ik hem toe. Hij trekt een mes uit zijn zak en ramt die in mijn buik. Ik slaak een harde kreet en ze laten me vallen. “Help.”zeg ik zacht, de woorden komen normaal uit mijn mond maar met een hulpeloze toon erin.

Shadowkuhn verschijnen in de wc, ze omsingelen mij. “Wat…wat zijn dat?”stottert de lijder, met het bruine haar. “Zij ze heeft ze opgeroepen.”zegt de jongen met het blonde haar, wijzend op mij. De Shadowkuhn wil ze aanvallen. “Nee, help.”fluister ik zacht. Ze keren zich met een ruk om en komen naar mij toe. What the fuck is er aan de hand, waarom gehoorzamen ze mij? De ketting, de tattoo, het symbool! Het is hun symbool, ze zien mij als hun koningin. “Wegwezen.”roept de leider luid. Ze rennen de wc uit en de Shadowkuhn willen ze volgen. “Nee, ga er komen mensen, ze mogen jullie niet zien.”fluister ik zacht. Een van hen legt zijn klamme hand onder mijn shirt op de wond. Zo te voelen geneest de wond en het shirt wordt heel. Ze verdwijnen als de deur open gaat. Een jongen komt de wc in en begint te schreeuwen om hulp. De deur slaat open en leraren komen binnen.

Binnen enkele minuten zit ik bij de school zuster. De vijf pestkoppen zijn naar de politie gebracht. Yuma komt de zaal ingestormd en is meteen overbezorgd. “Het gaat wel, echt waar. Het zijn maar een paar blauwe plekken.”zeg ik zacht. “Je bent lijkbleek, of is dat de make-up?”vraagt hij bezorgd en droog tegelijk. “Ik denk dat het komt omdat ik nog steeds niet hersteld ben. Ik ben gewoon erg moe.”zeg ik zacht. Yuma knikt en tilt me op. Een verklaring heb ik al gegeven aan de politie dus ik mag weg. Thuis word ik in bed gelegd. “De Ketting waar is de ketting?”vraagt Oom Greg luid. Ik geef hem de ketting en val dan in slaap.

Ik open mijn ogen en zit meteen rechtop. Het raam staan wagen wijd open en een vampier zit in de vensterbank naar mij te kijken. Ik spring van het bed af en ren de badkamer in. Ik doe de deur op slot en haal snel de contactlenzen eruit. De deur wordt open getrokken de vampier komt binnen. Hij sleurt me de badkamer uit en springt met mij het raam door. Ik kan niet gillen dan breng ik Yuma en Oom Greg in gevaar. Maar wie kan me dan wel helpen? De Shadowkuhn! Natuurlijk ze zien mij als koningin dus kunnen ze mij helpen. Maar ik wacht even tot we op de eindbestemming zijn. De vampier jongen rent steeds harder. Bij een groot kasteel stopt hij. De ophaal brug gaat naar beneden en hij loopt het binnenplein op. Ik sluit mijn ogen, zodat niemand mijn rode ogen ziet. Ik heb al die tijd niet gesparteld en dat vindt hij vast raar. Tenminste als ik zijn gedachtes zo hoor, vindt hij het heel erg raar.