03. ~ Lauren Fiona Johnsen

'Lauren, schatje, wat heb je gedaan?' Langzaam draai ik me om. In de deuropening staan mijn vader moeder. Mijn moeder rent op me af en geeft me een knuffel. Ze is helemaal in tranen. 'Rustig maar mam' probeer ik haar te troosten. 'Het valt allemaal best mee. Ik heb hier mijn hele leven voor getraind, weet je nog?' Mijn moeder knikt. 'Dat is ook wel zo Lauren. Je hebt gelijk. Je maakt kans om te winnen.' Volgens mij zegt ze dat meer om zichzelf te overtuigen dan om mij een goed gevoel te geven. Mijn vader staat nog steeds bewegingloos in de deuropening. Hij heeft nog steeds niets gezegd, dat vind ik nog het ergste. Hij zou me gewoon moeten uitschelden. Hij zou kwaad moeten zijn dat ik me toch heb aangeboden. Maar hij doet niets. Hij staart alleen voor zich uit, alsof hij het nog niet kan bevatten.
Dan zeggen de vredesbewakers dat mijn ouders weg moeten. Mijn vader loopt zonder iets te zeggen de kamer uit. Mijn moeder geeft me nog een laatste knuffel en verdwijnt ook. Dan komt mijn vriendin de deur binnen. 'Oh Lauren. Je hebt het gedaan! Wat goed van je. Je gaat echt winnen hoor.' Daarom hou ik zo van haar. Ze is totaal het tegenovergestelde van mijn ouders. Ze is altijd zo lekker positief. We praten nog even en ik vindt het jammer dat zij ook weg moet. Nu zit ik hier helemaal alleen. Ik loop naar de deur toe. Misschien kan ik wel even rondlopen. Maar natuurlijk staan er vredesbewakers voor de deur en ze laten me er echt niet uit. Een hele tijd moet ik wachten, terwijl er geen bezoek meer komt.
Dan worden Dennis en ik opgehaald. Als ik de trein binnenstap merk ik dat ik even mijn adem inhoud. Het is hier zo ontzettend mooi. Echt geweldig, letterlijk adembenemend. Dan komen Hyacintha en Finnick de kamer inlopen. Hyacintha doet een halfslachtige poging om ons aan Finnick voor te stellen, terwijl we Finnick allang kennen. Hij is de beste winnaar die district 4 ooit heeft gehad. En hij is gewoon heel knap. Ik ben echt superblij dat hij onze mentor is. Terwijl Hyacintha een heel saai verhaal houdt, knipoogt Finnick even naar ons. Ik moet moeite doen om niet in de lach te schieten. Hyacintha heeft serieus gewoon niets door. Dan stoot Dennis mij aan. Naast hem op tafel staan de lekkerste dingen die ik ooit heb gezien. Zoveel lekkers kan gewoon niemand weerstaan en zonder op de anderen te letten pak ik een cup-cake. Finnick zegt dat het een goed idee is om naar de boetes van onze tegenstanders te kijken. Daarna gaan we wel naar onze sterke punten kijken en en tactiek verzinnen.
Als eerste kijken we naar de boete van district 1. Het meisje lijkt me aardig, de jongen mag ik niet zo. District 2 valt ook op. Het zijn twee strijdlustige tributen die volgens mij ook een hele leven voor de spelen getraind hebben. Ook district 5 kan nog een tegenstander voor ons worden. Als het meisje uit 4 zou komen, zou ik haar misschien wel aardig vinden, maar nu is ze mijn tegenstander. Ze laat duidelijk merken wat ze van het Capitool vindt. Durfde ik dat maar. Verder valt district 12 ook op. Een klein meisje van twaalf wordt getrokken en niemand biedt zich aan als vrijwilliger. Toch vind ik dat ik het niet slecht heb getroffen met mijn districtgenoot. We kunnen beide goed omgaan met een drietand en het is ook nog gezellig. 'Wie denken jullie dat je grootste concurrenten zijn?' vraagt Finnick. Dennis en ik kijken elkaar aan. Even twijfelen we. District 2 is echt supersterk, maar ze zijn wel onze bondgenoten. Dus hebben we juist geluk dat ze zo goed zijn. Dan antwoorden we precies tegelijk: '5'