010 - Mia Estelle Miller

Waarom moest dit nu gebeuren? waarom moest uitgerekend ik in het water vallen?
en dan heb je nog Harry, die er lachend bij stond te kijken. fijn. erg fijn. ik moet zeggen dat het me best wel goed deed, dat water in mijn gezicht.
het liet de alcohol een beetje uitwerken. een stuk rechter dan net liep ik terug het huis in. Ik kreeg verschillende opmerkingen en vragen om mn oren gevlogen over waarom ik zo nat was. ik negeerde ze allemaal en liep naar Lola toe om te vragen waar Dann was. ik moest nieuwe kleren hebben en volgens mij lagen er nog wel een paar in Dann zijn kast. 'Lola? weet jij waar Dann is?' 'nee i- wow, wat is er met jou gebeurt?' ik zuchtte. 'ik viel in het zwembad' ze lachte even en zei 'ik weet niet waar hij is' 'great. dan ga ik wel gewoon naar zijn kamer en pak nieuwe kleren' 'oke'
ik liep naar de gang en vervolgens de trap op. ik hoorde verschillende vage geluiden. weird, ik dacht dat Dann had gezegd dat niemand naar boven mocht....
ik haalde mijn schouders op en liep zonder na te denken Dann zijn kamer in.
ik keek de kamer in en sloeg mijn handen voor mijn mond. daar lag Dann, mijn vriendje, met de grootste slet van de school, Molly. Naakt, boven op elkaar.
een gil verliet mijn mond. Dann had nu pas door dat ik daar stond en keek me recht aan, en duwde vervolgens Molly van zich af.
'Mia, ik..' 'HOE KON JE?' schreewde ik naar hem. 'ik uh..zij..zij begon!' 'het maakt verdomme niet uit wie begon! Ik ben je vriendin en je hebt seks met iemand anders!' ik voelde tranen opkomen maar probeerde ze binnen te houden. hoe kon hij me dit aandoen? 'laat het me uitleggen, alsjeblieft' zei hij en kwam op me af lopen. ik deinsde terug. 'NEE. ga maar heerlijk verder. blijkbaar had je niet genoeg aan mij. je wordt bedankt Dann. al die maanden dat ik dacht dat je de ware was. al die maanden die ik voor jou verspilt heb! en jij gaat vreemd met de grootste slet van de school!' ik hoorde Molly verontwaardigd zeggen 'hee!' 'kom op Mia, het was maar 1 keer. het ge-' ik schudde wild mijn hoofd. 'ik wil het allemaal niet horen! oh en voor de duidelijkheid, wij zijn over' uit woedde sloeg ik hem in zijn gezicht, net zoals ik een half uur geleden nog bij Harry had gedaan, en verliet de kamer.
hoe kon hij me dit aandoen? ik hield van hem, met heel mijn hart. Hij was degene die de muren om mijn hart heen wist te doorboren. de muren die er nadat Harry mijn hart gebroken had, omheen waren gekomen.
met tranen die over mijn wangen rolde rende ik naar beneden. ik zocht naar Lola, Matt of Jess, maar die waren natuurlijk nergens te bekennen. niet nu ik ze zo hard nodig had.
ik rende naar de tuin, waar ik Harry zag staan, op precies dezelfde plek als ik hem achtergelaten had.
'H-harry' zei ik. ik merkte nu pas hoe zwak mijn stem klonk. hij klonk gebroken.
Harry keek op van de grond, recht in mijn ogen. ik zag zijn iets boze blik veranderen in een bezorgde.
'Mia? waarom huil je? wat is er?' hij kwam naar me toe lopen en stopte een paar meter voor me.
ik wilde wat zeggen, maar ik kon geen woord uitbrengen. ik dacht geen seconde langer na en liet me hopeloos in Harry's armen vallen.