Hoofdstuk 37

“Ik ga thuis mijn spullen even halen” zeg ik tegen Daan en geef hem een kus, ik wil door het park lopen en zie Björk staan. Ze komt op me aflopen en begint tegen me te praten, ik hoor niks en denk aan wat Daan zei ‘Als ze Sam,Jorn of jou iets aan doet, dan gaat ze eraan’ ik voel dat Björk me aanraakt maar voel geen pijn ofzo. Ik wil verder lopen maar voel iets in mijn rug, ik gil en sla achteruit. Niet veel later staan Björk en ik vechtend in het park, ik duw haar achteruit zodat ze in de rozenstruik valt en loop snel verder. Zodra ik thuis ben pak ik boven mijn spullen en loop ik weer naar buiten, dit keer loop ik niet door het park maar neem ik een omweg. Ik loop 5 minuten langer omdat ik niet door het park loop, maar het risico om Björk tegen te komen wil ik niet lopen. Ik bel Marjon op en vertel wat er net gebeurd is, “vertel het niet aan Daan, echt niet doen. Ik ben zo bang” zeg ik en ik begin te huilen “waar loop je nu?” vraagt Marjon bezorgd, ik zeg waar ik loop en ben blij als ik voor Daan’s huis sta “Ik ga nu ophangen, ik ben bij Daan. Alsjeblieft hou je mond” ik hang op en bel aan, Daan doet meteen open en ik geef hem een knuffel. Ik hoop dat hij niet ziet dat ik gehuild heb “Wat is er?” vraagt Daan. Ik kijk weg en voel Daan zijn hand op mijn schouder, ik schud hem van me af en loop met m’n tas naar boven. Ik hoor dat Daan achter me aan komt en ga op het matras liggen “Wat is er?” vraagt Daan en ik merk dat hij bezorgd is, zijn mobiel gaat af en hij kijkt. “Ben gewoon moe” zeg ik en Daan komt bij me liggen, ik merk dat hij boos is. Ik ga tegen hem aan liggen en hij slaat een arm om me heen “Ben je boos?” vraag ik en er rolt een traan over mijn wang, snel veeg ik hem weg in de hoop dat Daan niks gezien heeft. Daan wrijft over mijn rug en ik hoop dat hij niks merkt, het doet best pijn maar ik zeg niks. Ik veeg de tranen uit mijn gezicht en draai me om, ik zie dat Daan iemand sms’t en als hij ziet dat ik kijk legt hij snel zijn mobiel weg “Sorry schat” ik hoor mijn mobiel afgaan maar heb geen zin om te kijken. Daan kijkt me aan maar ik durf hem niet recht aan te kijken, Daan tilt mijn hoofd op en kust me.
Huilend wordt ik wakker “schatje, gaat het? Wat is er?” ik zie dat Daan naast me ligt en hij geeft me een kus “Ben je boos?” vraag ik bang “Boos? Waarom zou ik boos zijn?” “over Björk, ik weet dat je het weet” “wat moet ik weten?” vraagt Daan en hij kijkt me aan. “Je hebt het vast gedroomd” en hij geeft me een knuffel “Je bent gisteren weer flauwgevallen en bent nu voor het eerst weer wakker” zegt Daan en hij aait over mijn hoofd, ik wil gaan zitten maar Daan duwt me terug “Blijf jij maar even liggen” Daan staat op en rent de kamer uit, even later komt hij terug en loopt Miriam achter hem. “Gaat het weer een beetje?” vraagt Miriam bezorgd “”Ja hoor, ik heb nergens last van” zeg ik “Jij hebt lekker geslapen volgens mij, ik heb de hele nacht wakker gelegen” zegt Daan en komt weer naast me liggen. Ik pak mijn mobiel en zie dat ik een smsjes van Marjon heb ‘Kom morgen terug of daarna, hoezo?’ en ‘Ik ben van de trap gevallen, kan niet lopen’ ik lach en zeg tegen Daan “Marjon is van de trap gevallen” Daan kijkt me aan “Doen jullie dat vaker” vraagt Daan “Wat?” “Zo raar, van het paard vallen en bewusteloos raken of pols breken en van de trap af vallen of flauwvallen” ik begin te lachen “Alleen als we iemand leuk vinden” zeg ik en ik ga zitten “Vannacht was echt eng” zeg ik “overdag ben ik bij je en kan ze je niks doen” zegt Daan en hij gaat staan, ik zie zijn rode pols en herinner me alles weer. “Laat je rug nog eens zien” vraag ik en ik kijk hem aan, Daan trekt zijn shirt iets omhoog zodat ik de strepen kan zien. Als hij zijn shirt omlaag doet draait hij zich om "anders ging hij achter jou aan" zegt Daan en geeft me een kus "zullen we even gaan eten?" Vraagt Daan "is goed" antwoord ik en we lopen naar beneden "mam wil dat ik met Björk, die broer en ouders ga praten" zegt Daan zacht, terwijl hij een hap van zijn boterham neemt "dat moet ook" zeg ik en ik strooi hagelslag over het brood
"ik ga gewoon met je mee, ik blijf bij je" Daan is stil en kijkt naar zijn bord "waarom wil je mee?" Vraagt Daan zacht "om jou te steunen, of wil je dat niet?" Het is een poosje stil aan tafel. Daan staat op en gaat op de bank zitten, ik sta ook op en ga naast hem zitten. "Jij had toch met Marjon afgesproken?" en hij kijkt me vragend aan "Ja, maar daar heb ik geen zin in als er iets met jou is" "Ga maar gewoon naar Marjon dan" "Dan denk ik toch alleen aan jou" "Dan doe dat maar, je hoeft echt niet mee" "Laat je dan weten wanneer je weer thuis bent? en hoe het is gegaan?" ik kijk naar Daan, ik zie dat hij bang is en ik pak zijn hand "Niet laten merken aan haar dat je bang bent" "Ik ben niet bang" zegt Daan, ik zie dat hij het niet meent "Je kunt niet liegen" zeg ik tegen Daan en ik ga op zijn schoot liggen "tegen jou niet nee" ik lach en geef hem een kus. "Ik denk alleen aan jou als je niet bij me bent" fluisterd Daan in mijn oor "Anders niet?" vraag ik "Nee, dan ben je toch bij me" ik kijk hem aan leg m'n hoofd op zijn schouder "Ik ga straks met Marjon waarschijnlijk even naar Daniëlle" "Is goed, maak even foto van haar met jou, dan doe ik die als achtergrond op mijn mobiel" "Jij bent echt een softie" "WAT!" "Dat je mijn lieve Softy bent" "Ik schrok al" Daan staat op en zegt "Jij wil echt dood hé" hij duwt mij omver en begint me te kietelen "Op Eigen Risico" roep ik en Daan kijkt me raar aan, ik zet mijn voet tegen zijn borst "Dat bedoel ik" zeg ik. "Laten jullie de bank en elkaar nog wel heel" we kijken op en zien Erwin in de deuropening staan "Daan, we gaan zo naar Björk, ik weet niet of Cindy meegaat?"zegt Erwin "Nee, die heeft met Marjon afgesproken" Erwin loopt weer weg en Daan geeft me een kus "Maak je nou maar geen zorgen" "Doe ik dus wel" zeg ik, "niet doen, ga jij nou maar gezellig met Marjon de hort op, pap en mam zijn er toch bij. Dus ze kan mij niks maken" "Dan nog" zeg ik, ik sta op "Ik ga anders denk ik alvast naar Daniëlle, heb daar afgesproken met Marjon" "Als je even wacht, dan lopen wij ook mee" zegt Daan "Hoezo?" "We moeten toch die kant op als we naar Björk willen" ik kijk Daan aan en hij geeft me een knuffel "Ik vind het niet leuk als jij je zorgen maakt" zegt Daan en hij houd me vast "Er kan niks gebeuren, echt niet" ik voel dat er langzaam een traan over me wang rol en leg mijn hoofd tegen zijn borst. Ik hoor iemand van de trap lopen en veeg snel mijn tranen weg, Daan laat me los en kijkt me aan "jij gaat het gewoon gezellig hebben met Marjon, ik vraag het na aan haar" zegt hij en geeft me nog een kus, Erwin en Miriam komen net de kamer binnenlopen als ik Daan nog een knuffel geef. "Zullen we dan maar?" Vraagt Miriam, Ik zie dat Daan met tegenzin knikt en ik trek mijn jas aan "Cindy, jij ging toch niet mee?" Vraagt Erwin "Nee, ik ga naar de manege" zeg ik en we lopen naar buiten, als we op de hoek zijn zegt Daan "wij moeten er hier af, we bellen nog" "oke, doei schat" ik geef Daan nog een kus en loop rechtdoor, ik sms Marjon 'ik loop nu naar de manege, zie ik je daar?' als ik bij de manege aan kom zie ik een paar kleine meisjes bij de box van Daniëlle staan “Wat is hier te doen?” vraag ik terwijl ik naar de box loop “Een veulentje” roept Lisa blij “Daniëlle? Ja weet ik” Ik pak het hoofdstel wat ik voor Daniëlle heb gekocht en een touwtje en loop naar de stal van Daniëlle, als ik de boxdeur open draait Daniëlle om en duwt nieuwsgierig haar neus in mijn handen. Als ik het hoofdstel om doe schrikt ze, ik aai haar over haar neus en maak het touwtje vast aan haar hoofdstel. Ik duw de staldeur open en Daniëlle loopt voorzichtig achter me aan, ik loop een rondje over het erf, als ik Marjon het erf op zie rijden loop ik naar haar toe en Daniëlle huppelt achter me aan “Hey, ik zet Daniëlle even in de stal” “Is goed, dan zet ik m’n fiets weg” ik loop weer met Daniëlle naar haar stal en wil net naar de kantine lopen als ik mijn naam hoor “Wat wilde je me nou vertellen?” “uhm, hoe moet ik het vertellen” we lopen naar de kantine en maak een flesje voor Daniëlle
“Ik vertel dadelijk in de stal wel” zeg ik en ik doe warm water bij de poeder, we lopen de kantine uit richting de stal van Daniëlle “Vertel, nu ben ik nieuwsgierig” “Ik vertel in de stal pas, ze hoeven me hier niet in tranen te zien” zeg ik en we lopen snel naar de stal van Daniëlle “Is het zo erg dan?” ik maak de staldeur open en loop naar Daniëlle, ik geef haar de fles en daarna ga ik tegen de muur in de stal zitten “Vertel het aan niemand, ook niet aan Rein” “Ik houd mijn mond, ook tegen Rein” ik kijk voor me uit “Daan is in elkaar geslagen en bedreigd” Marjon is stil “ze is van plan Jorn, Sam en mij iets aan te doen” zeg ik en ik aai Daniëlle over haar hals “Dat meen je niet” “Jawel, je had zijn rug moeten zien” “Je maakt me nu echt bang” “Sorry, ik ben ook bang” “Snap ik, waar is hij nu?” ik kijk naar de grond en voel een traan over mijn wang rollen, snel veeg ik hem weg en ik zie dat Marjon naast me is komen zitten “Bij Björk” zeg ik zacht “Wat! Waarom?” “Moest van zijn moeder ofzo” “en jij zit hier?” ik knik “Hij wist dat ik met jou had afgesproken, hij wilde dat ik gewoon die afspraak hield” ik voel mijn mobiel trillen en pak hem uit mijn zak ‘Heey Schat, ze zit hier glashard te liegen, ik durf mijn rug niet te laten zien en mijn pols verberg ik ook. Ik zit hier nog wel even, hou van je xxx Daan’ ik sms terug ‘Lieverd, hou ook van jou. Laat je rug maar wel zien, je kunt het wel. Loveyou xxx’ ik stop mijn mobiel weer terug in mijn zak “Zullen we gaan rijden?”vraag ik aan Marjon “Ja is goed” “Kun je eigenlijk wel rijden?” vraag ik en wijs op haar pols “”Waarschijnlijk wel, anders hebben ze pech” “oh ja, typisch jou” Marjon staat op en trekt mij omhoog “Op wie ga jij eigenlijk?” vraagt Marjon en ik zie dat ze bang is voor mijn antwoord “Ik zadel Zorro op” “Oh oké” we lopen de stal uit en ik borstel Zorro nog even snel, ik loop met Marjon naar onze kluisjes en ik haal Zorro’s tuig uit Daan zijn kluisje en ik sluit het deurtje. Marjon kijkt me aan “Hoe kom jij aan het sleuteltje van zijn kastje?” we lopen weer richting de stallen “Die gaf hij vanmorgen” “aha, hij vertrouwd je echt” “Dat moet toch ook” ik maak de staldeur van Zorro open en leg het zadel erop, als ik het hoofdstel wil pakken voel ik Zorro’s neus tegen mijn rug duwen “We gaan zo rijden, niet zo ongeduldig” zeg ik terwijl ik zijn hoofdstel om doe. Als ik de stal uitloop met Zorro zie ik dat Marjon nog bezig is met het hoofdstel bij Shariff, ik stap alvast op en stap rond op het erf. Na een paar minuten komt Marjon er ook aan “Sorry, Shariff werkte niet mee” “Geeft niet” we stappen het erf af en ik laat Zorro in de richting van Björk’s huis stappen “Wat doe je?” vraagt Marjon “Richting het bos stappen” “Zeg maar gewoon dat je langs Björk opwilt, dat is niet erg” “Oké dan, Je mobiel gaat trouwens” Marjon laat Shariff halt houden en pakt haar mobiel, als ze na 3 minuten weer ophangt laat ze Shariff weer aanstappen “Kan ik straks met jou mee?” vraagt Marjon terwijl we aan de kant gaan voor de auto’s “uhm, kan waarschijnlijk wel. Ik ga denk ik even bij de repetitie kijken” “Oke” als we bijna bij het bos zijn laat ik Zorro draven, Marjon spoort Shariff ook aan en als we op het rechte stuk zijn ga ik naast Marjon draven “Wedstrijdje?” “Mij best” ik laat Zorro galopperen en hij vliegt vooruit “Yess gewonnen” Roept Marjon “Je was snel” “Jij was ook best snel hoor” “niet snel genoeg” we gaan weer stappen en als we bij het riviertje aankomen stijgen we af. We gaan op de grond zitten “Hier is het toen allemaal begonnen” zeg ik “Ja, inderdaad en wat ben ik daar blij mee” “Anders ik wel” we schieten in de lach, we praten nog even over alles wat de afgelopen tijd veranderd is en stappen daarna weer op. “Hoelaat moeten ze repeteren?” “I don’t know” “”Slim” “I know, Daan zou sms’en als ze gingen repeteren” “oke” we draven nog even en als we bij de openbare weg aankomen gaan we stappen. “Marjon pas op, Zorro is heel wakker dus rijd maar even niet ernaast” “Ik merk het” als er een auto voorbij rijd begint Zorro te steigeren,
ik pak de teugels korter en spoor hem aan. Als Zorro weer met 4 benen op de grond staat, spoor ik hem aan en stappen we weer verder “Sorry” roep ik naar Marjon en we stappen snel naar de manege. Als we het erf oprijden staat er een onbekende auto, “Kom dan zetten we snel Zorro en Shariff op stal en dan gaan we kijken” ik loop met Zorro naar zijn stal, doe zijn hoofdstel af en pak het zadel van zijn rug. Ik loop de stal uit, als ik naar de kluisjes loop met het hoofdstel en zadel zie ik Inge staan met een vrouw die ik niet ken. Ik leg de spullen in het kluisje en loop terug “Marjon, weet jij wie er bij Inge staat?” “Nee, waarschijnlijk iemand die hier wil rijden ofzo” “Oh, ik zet Zorro even in de wei” zeg ik en pak het halster van Zorro “Wacht even, dan loop ik mee” “Oke” als Marjon met Shariff voorbij loopt, maak ik de staldeur open en loop ik erachter aan. “Zorro is echt vrolijk vandaag” “Is hij nog zo erg?” “Ja, hij heeft echt energie” als we bij de wei komen is het best modderig “Zet Shariff maar alvast in de wei, dan laat ik hem hier los” “Oke, wacht wel tot ik bij jou sta” “Nee ik laat hem los als je in de wei staat, tuurlijk wacht ik” Marjon laat Shariff los in de wei en komt dan in mijn richting gelopen, als ze naast mij staat laat ik Zorro los en hij rent bokkend de wei in “net zo gek en wild als zijn baasje” “Bedoel je niet twee kleuters?” “Ey, wel lieve kleuters dan” we beginnen te lachen en lopen weer terug. We lopen nog even naar Daniëlle “Ik moest nog even een foto van Daniëlle en mij maken trouwens” zeg ik “Oke, moet ik die even maken?” “als je dat wil doen” Marjon pakt mijn mobiel, als ze de foto heeft gemaakt geeft ze hem weer terug “Je hebt een bericht” ik pak mijn mobiel terug en kijk ‘ben jij nog op de manege?’ het is van Daan, ik sms terug ‘Ja, hoelaat gaan jullie repeteren? Love you’ “Was van Daan, of we nog hier waren” “haha ja we zijn hier nog” ik voel mijn mobiel weer trillen dus pak hem uit mijn zak ‘Ik fiets nu naar huis, we gaan bij ons repeteren x Loveyouto’ “Ze gaan bij Daan repeteren, Daan is net weg bij Björk” zeg ik en ik merk dat ik me nu een stuk fijner voel. “oke, zullen wij dan ook maar gaan?” vraagt Marjon “Ja, is goed” we lopen naar de fietsen, we fietsen het erf af “Hoezo ben je eigenlijk van de trap gevallen?” “uitgegleden” “Kneusje” “Dat ben ik” “Nu moeten we even normaal doen, anders val ik dadelijk van me fiets van het lachen” “Ik wil jou wel zien vallen” “Wil je niet” we rijden de straat van Daan in en Marjon geeft mij een duw “Pas op!” roept Marjon, ik val “Heb je gedronken ofzo?” vraagt ze “Misschien” zeg ik lachend en ik stap weer op “Nu heb je me toch zien vallen” zeg ik en probeer haar uit evenwicht te halen, Marjon begint te slingeren maar rijd gewoon door. Als we bij Daan de oprit oprijden stap ik van mijn fiets en zet hem op slot, als Marjon haar fiets ook weg heeft gezet lopen we achterom naar binnen. “ Daan is op zijn kamer, loop er maar naartoe” zegt Miriam “oke” we lopen naar boven en ik klop op de deur van Daan’s kamer “ja” hoor ik Daan zeggen “Mag ik binnenkomen?” vraag ik “Jij altijd” we lopen zijn kamer binnen en ik geef Daan een kus “Hoe was het bij Björk?” “Mwah, was liever niet gegaan” “goed dat Marjon mee is gekomen” zegt Daan “ze vroeg of ze mee kon” zeg ik, “Cindy”zegt Marjon en ze laat me een sms’je lezen ‘vraag aan Cindy of jij met haar mee kan, ik wil het liever niet zelf vertellen’ ik kijk Daan en Marjon aan “Wat moeten jullie vertellen?” “Cindy kom eens” zegt Daan en ik loop naar hem toe “Wat is er?” vraag ik “Jij zei mij toch dat je gedroomd had?” “Ja, over Björk bedoel je” “Ja, dat bedoel ik” “Daan heeft mij alles verteld” zegt Marjon “Wanneer?”vraag ik “Vanmorgen, je sliep nog” zegt Daan “Maar, Wat wilde je me nou vertellen?” “Het was geen droom of nachtmerrie” zegt Daan en hij pakt mijn hand vast “Wel waar!” schreeuw ik bijna. “Cin, kom eens” zegt Marjon en ze trekt me mee “wat is er?” vraag ik “doe je shirt is een stukje omhoog” ik doe mijn shirt een stukje omhoog en ik trek hem omlaag als Marjon naast me staat, ik loop weer naar Daan zijn kamer en Marjon laat me de foto zien “Ja, en?” “En? Dit is bewijs dat het echt was.” Zegt Marjon “Björk heeft me een deel verteld, dat moest van mam. Maar nu wil ik het van jou horen, wat is er gebeurd?” vraagt Daan en ik zie dat hij boos is, dat denk ik tenminste “Ik liep naar huis om mijn spullen te halen, ik wilde door het park omdat dat korter was. Toen zag ik Björk staan, ze liep op me af en begon te praten. Maar ik dacht aan wat jij zei dus hoorde haar niet, ik merkte wel dat ze iets deed maar voelde niks. Toen ik verder wilde lopen voelde ik iets in mijn rug, ik sloeg achteruit en daarna stond ik te vechten met haar, ik heb haar in de rozenstruik geduwd en ben weggelopen” ik voel dat er een traan over mijn wang rol maar heb geen zin om ze weg te vegen, ik ga op Daan zijn bed zitten. “Björk zei het anders, maar ik geloof je” ik hoor dat de bel gaat “moet je niet open doen?” vraag ik “Nee, doet mam of Jorn wel” “niet huilen, dan ben ik verdrietig” Daan veegt mijn tranen weg en op dat moment word er op de deur geklopt “binnen” roept Daan, Nils en Owen komen binnen gelopen “What the hell, hier hangt een rare sfeer" zegt Nils. Ik zie dat Daan hem aan kijkt met een blik dat hij zijn mond moet houden "hangt er ook" zeg ik, ik zie dat Nils rondkijkt "er is iets aan de hand" zegt Nils, ik merk dat Daan me aankijkt, hij slaat z'n arm om me heen en pakt mijn hand vast "is er ook" zeg ik zacht "niks tussen een van jullie toch?" Vraagt Owen "Nog niet nee" zeg ik en Marjon en Daan kijken mij raar aan "grapje" "maar dan doe nooit meer zo" zeg ik er snel achteraan, ik geef Daan nog een knuffel "zullen we beneden op Rein wachten?" Vraagt Nils "doen we, jij wilt zeker met Banjer spelen " zegt Daan "helemaal niet" zegt Nils "oke oke dan niet bro" zegt Daan "geen ruzie nu alsjeblieft" we lopen naar beneden "vertel maar gewoon wat er met mij is" fluister ik tegen Daan. Daan schud van nee "dit blijft tussen ons" zegt hij en we gaan op de bank zitten "willen jullie wat drinken?" "Doe maar Cola" zegt Nils "ik Sinas" zegt Marjon, Daan loopt richting de keuken "weetje dat heel veel mainiacs willen dat jullie aan the voice Kids meedoen als MainStreet" zeg ik. Daan komt net de kamer weer binnen gelopen "waaraan meedoen?" "The voice kids" zegt Marjon, de bel gaat en Daan loopt naar de deur "zal Rein wel zijn" als Daan de deur achter zich dicht heeft getrokken beginnen Marjon en ik te lachen "of de postbode" zeggen we in koor, we worden raar aangekeken door Owen en Nils en beginnen nog harder te lachen "wat hebben jullie nou weer" ik haal me schouders op en als ik Marjon aan kijk schiet ik weer in de lach "meiden" zegt Owen "dat noem je toch vrouwenlogica dat ik?" Zegt Nils "Nope, dat is weer iets anders" zegt Marjon "ik snap er niks meer van" zegt Nils. Daan komt weer binnen gelopen "Was het Rein?" Vraag ik "of de postbode?" Zegt Marjon er snel achteraan "postbode" we beginnen weer te lachen "wat hebben die twee?" Vraagt Daan en hij kijkt vragend naar Nils en Owen "weten we niet, zo doen ze vanaf dat de bel ging" zeggen Owen en Nils. "Wat kwam de postbode brengen?" Vraag ik nieuwsgierig "een grote doos, was best zwaar, heb jij iets gestuurd dan?" "Nee, maar ik weet waarschijnlijk wat er in zit" zeg ik.