``190``

We rijden tot we een motel zien. Sam haalt gelijk zijn mobiel uit zijn zak en zoekt het nummer van Chris. Dean en ik lopen naar de receptie. Het was midden in de nacht en ik betwijfelde of er iemand achter de balie zou zitten. Dean opent de deur en laat me voor hem naar binnen. Er zit een oude man achter de balie. Hij kijkt naar ons op. Dean legt zijn hand op mijn onderrug en we lopen verder naar de balie. ‘zijn jullie op huwelijksreis?’ vraagt de man gelijk met een grote glimlach. Ik wil er gelijk tegen in gaan maar Dean is eerder. ‘hoe weet u dat?’ mijn ogen gaan langzaam naar Dean en die glimacht breed. De man grinnikt. ‘ik heb al heel wat stellen gezien, maar jullie zien er toch het meeste verliefd uit’ als de man even omdraait kijk ik verbaast naar Dean. Hij vindt het duidelijk erg grappig. De deur gaat nog een keer open en Sam komt binnen. Gelijk wil ik naar Sam lopen om Dean’s hele plan in de war te schoppen maar hij is weer eerder. ‘broertje! Heb je Chris gebeld?’ mijn ogen vernauwen zich. Hoe wist Dean wat ik van plan was. Begon ik voorspelbaar te worden? De man draait zich om. ‘is er een mogelijkheid dat we een kamer voor 3 kunnen krijgen?’ vraag ik de man. Hij schudt zijn hoofd even. ‘we hebben alleen 2 of 4, maar speciaal voor jullie geef ik een 4 persoonskamer’ hij houd een sleutel omhoog. ‘ik betaal wel’ ik schrijf mijn achternaam op het briefje en leg er wat geld naast. Dean en Sam waren al naar buiten gelopen ‘Von Salem?’ vraagt de man als hij mijn naam leest. De man zoekt wat en haalt een foto te voorschijn. ‘dit is dan van jou, het huis staat er nog steeds, wel een beetje vervallen maar het is stevig’ ik neem de foto aan en mijn ogen schieten open. Het is het huis waar ik woonde voordat mijn broer en vader verdwenen. Vluchtig glimlach ik naar de man en loop naar buiten. Ik stop de foto in mijn zak en loop op Dean en Sam af.

Als ik nog iemand zie staan begin ik wat langzamer te lopen. ‘Alex!’ Sam zwaait naar me. ‘dit is Chris’ ik kijk in het gezicht van een adembenemende jongen. ‘Alexandra, Sam heeft over je verteld maar ik moet zeggen dat je nog mooier ben dan hij omschreef’ een kleine blos vormt zich op mijn wangen als ik zijn hand aan pak. Hij is duidelijk een stukje jonger dan Sam. Zijn glimlach is om te smelten en zijn hand is een stuk warmer dan die van mij. Dean grijpt de sleutel uit mijn waardoor ik weer op aarde kom. Hij heeft een onbekende blik in zijn ogen. ‘is er een mogelijkheid dat ik bij jullie slaap?’ vraagt Chris aan Sam. Sam knikt gelijk. ‘we hebben toevallig een 4 persoonskamer’ Chris grijnst nog een keer breed en loopt richting de kamer waar we in slapen. Daar ging mijn plan om alleen in een kamer te slapen.