Chapter 4. <3

Ik word vroeg wakker, en besluit maar om het ontbijt voor iedereen te maken. Dan help ik ze tenminste, en kunnen ze ook niet zeuren dat ik niks doe. Ik zet alles klaar, en vlak daarna komen mijn ouders hun slaapkamer uitlopen. ''GOEIEMORGEN!" Zeg ik opgewekt. Mijn vader wrijft in zijn ogen ''Heb jij dit voor ons gedaan?'' vraagt hij. ''Ja!'' Zeg ik met een grote glimlach. ''Wat lief van je.'' Zegt hij, en hij geeft me een kus op me wang. ''Je bent echt een schat Marissa, weet je dat?'' Zegt mijn moeder terwijl ze een grote grijns op haar gezicht tovert. Ze gaan aan tafel zitten, terwijl mijn broertje verder op in zijn kamer opeens begint te huilen. Mijn ouders zuchten en willen opstaan. ''Laat maar, ik troost hem wel even!'' Zeg ik, en ik loop meteen door naar Timmy's kamer. Ik open de deur en zie Timmy in zijn luiertje staan, helemaal overstroomd! ''Ow ach, arm Timmetje ook!'' Zeg ik, terwijl hij ineens doodstil is en me aanstaart. ''Kom maar mee, daar gaan we meteen wat aan doen!'' Ik pak hem op, en loop met hem de badkamer in waar ik hem verschoon. ''HIHI, djankjewell Marisja!'' Zegt hij, als ik hem weer op de grond zet. Ik achtervolg Timmy naar de woonkamer waar mijn ouders ondertussen net klaar zijn met ontbijten. ''Wil je ook een broodje?'' Vraag ik Timmy, terwijl ik hem er een aanreik. ''JA, MWET KJAAS!'' Schreeuwt hij. En ik smeer zijn broodje even voor hem, en geef hem vervolgens terug. ''Hmmm, ik denk dat ik al weet waar je mee bezig bent.'' Zegt mijn vader. ''Huh, wat bedoel je...?'' Vraag ik hem. ''Waarom je ineens zo veel voor ons doet.'' Zegt hij. ''Ik ben gewoon aardig hoor?'' Zeg ik. ''Mwah, het lijkt een beetje op slijmen...'' Zegt mijn vader. ''Nee hoor, ik hoef niks.'' Zeg ik hem. ''Oke, dan.'' Antwoord mijn vader. ''WAAROM DENKEN ZE NOU DAT IK METEEN IETS MOET HEBBEN, ALS IK EENS DENK OM EEN KEERTJE NIET ZO LUI TE ZIJN EN ZE TE HELPEN?!'' Denk ik beledigd in mijn hoofd. ''Ik zal nog eens wat voor ze doen!'' Gaat er door me gedachtens heen. ''Weet je het zeker?'' Vraagt mijn moeder dan tenslotte. ''OMG, ja zeker!'' Zeg ik, terwijl mijn geduld een beetje begint op te raken. ''Fijn hoor, dat ze zoiets van me denken.'' Gaat erin me hoofd rond.

''Marissa, ben je klaar?'' Hoor ik mijn moeder vragen. ''Yupp, I'm ready!'' Zeg ik, terwijl ik naar haar toeloop. ''Mooi, we gaan vandaag maar naar het strand, omdat we dat jullie gisteren eigenlijk beloofd hadden.'' Zegt mijn vader, die wat spullen pakt. ''YEAH!'' Roep ik enthousiast, terwijl ik Timmy oppak en een rondje met hem draai. ''JWOEPIE!'' Roept Timmy vrolijk. En we lopen onze hotelkamer uit richting het strand. Als we buiten lopen snuif ik de frisse lucht op. Het ruikt naar zon en zee wat me meteen doet laat lachen. Het sloffen op me slippers begint me té lang te worden, en ik krijg het erg benauwd. Als ik een bankje zie, grijp ik mijn kans en plof ik er op neer. ''Pfff... het is zo warm.'' Zeg ik mijn moeder, als ze aankomt lopen terwijl ze het zweet van haar voorhoofd afveegt. ''Ik weet het, meid.'' Zegt ze. Mijn vader met Timmy aan zijn hand, komen nu vervolgens ook aanlopen en ploffen ook neer. ''Ijk wjil een ijsjuhh!'' Roept Timmy vermoeid uit. ''Ik ook eigenlijk ook wel.'' Zegt mijn vader terwijl hij mijn moeder aankijkt. ''Oke, laten we er even hier een halen, maar dan lopen we wel weer meteen door, goed?'' Zegt ze dan uiteindelijk. ''GOED!'' Roept iedereen, en we kopen een ijsje. Daarna voltooien we onze wandeling naar het strand weer. Als we eindelijk zijn aangekomen, leggen we onze handdoeken en spullen neer op het strand. Ik ren zo snel als ik kan het water in voor afkoeling. ''Aaaahh, HEERLIJK!'' Zeg ik, en ik begin rondjes te zwemmen op mijn rug. Opeens knal ik ergens tegen aan, ''Auch, auw!'' ik draai me om en zie dat ik zojuist tegen een surfboard ben aangeknald. ''WHO THE FACK LAAT DIE HIER NOU DRIJVEN?! VET GEVAARLIJK!'' Gaat er door mijn hoofd heen, maar in het echt zeg ik alleen maar: ''What the fack?''. En kijk om me heen om te zien of iemand dit ding zoekt. Nog wat verder op zie ik een paar surfers wat tricks op hun surfplank doen. ''Wow, net zo vet!'' Denk ik bij mezelf. Terwijl ik dit doe, merk ik dat ik wel heel erg ver van de kust ben afgestrand. Ik zie alles alleen nog maar in miniatuur versie, en verder is hier dicht in de buurt ook helemaal NIEMAND. ''Shit...'' Komt er zachtjes mijn mond uit. ''Kan ik weer lekker ver gaan terug zwemmen, YIPPIE!'' Denk ik sarcastich. Net als ik me om wil draaien om terug te zwemmen, komt er een hoge vloedgolf aan. ''Oh god, HELL NO!'' Denk ik, en ik begin te gillen. Ik zie hoe de enorme golf mij nadert en raak helemaal in paniek. Hij trekt me langzaam naar zich toe, en ik word helemaal opgezogen door de stroming. Snel probeer ik weg te peddelen maar het lukt niet, ik sla wild om me heen en heb geen flauw benul wat ik moet doen. Ik voel hoe angst mijn lichaam binnendringt, en verstijf als ik oog in oog met de vloedgolf sta. Ik sluit me ogen en adem diep in, dan wordt ALLES zwart...


- Yourself