037 - P.O.V Anne

Een week later

De wekker gaat. Fack.. Vandaag de eerste schooldag na 7 weken vakantie. Pfff, de boeken hebben we gisteren gehaald en vandaag is de eerste lesdag. De wupjes gaan leuke spelletjes spelen en naar de Efteling en wij? Wij gaan ons voorbereiden op ons examen. Ik zet met een zucht m'n wekker af en ga op m'n rug liggen. Ik staar naar het plafon en zucht nog een keer en wrijf in m'n ogen. Vandaag ben ik bij m'n vader. M'n kamer is groot en het ochtend licht schijnt door m'n gordijnen heen. Wanneer ik opsta loop ik naar het kleding rek met daarin kleding. Terwijl ik er wat doorheen ga en naar een kastje kijk zie ik de arbandjes liggen die ik heb gekregen van Niall. Ik begin te lachen en weet meteen wat ik aan doe. Wanneer ik me heb omgekleed loop ik de 2 trappen af, soms is het zo hatelijk om een zolderkamer te hebben. Wanneer ik beneden ben groet ik m'n vader die op de bank tv kijkt met een bak havermoutpap. 'Thee staat op het aanrecht,' terwijl ik m'n brood klaarmaak om te eten denk ik na over hoe het vandaag zal gaan. Al m'n vriendinnen zal ik weer zien en al m'n oude klasgenootjes. Ik heb m'n vriendinnen wel gemist en m'n klas ook wel een beetje. Het is altijd lachen in de klas. De ene na de andere wordt eruit gestuurd bij Engels om de domste redenen. Eigenlijk is het niet grappig, maar toch begint iedereen altijd te lachen wanneer de eerste eruit gaat. Oh en scheikunde! Eindelijk zien we Snorrie weer! Onze lerares met snor. Jaja een lerares. Ik plof op de bank neer. En kijk mee naar het journaal. Ik eet m'n brood met nutella en begin te lachen als ik zo'n politicus zie die zich druk maakt om de koeien in de sloot. 'De sloten zijn te diep! Dit kan niet meer, koeien horen er zelf uit te kunnen klimmen en wij moeten ze nu helpen. Dit is een maatschappelijk probleem wat we samen moeten oplossen!' 'Wtf, dat is echt raar! Het zijn koeien en ze konden er toch nooit zelf uitkomen?' 'Nee klopt. Maar ja, tegenwoordig is dit nieuws toch?' zegt m'n vader terug met een frons. Ik sta op en breng m'n bord naar de keuken. Terwijl ik aanstalten maak om de trap op te lopen vang ik een woord op van het nieuws. 'One Direction!' Ik verstar en ren snel terug naar de woonkamer. Ik sta te kijken terwijl m'n vader erdoorheen begint te praten. 'Shhhht!' roep ik geirriteerd. Hij is even stil maar begint direct daarna weer te praten. Ik negeer hem en probeer te verstaan wat ze zeggen. 'One Direction, de boyband van 2013? Of denken de tienerfans, die zichzelf ook wel "directioners" noemen, daar nu anders over aangezien ze allemaal bezet zijn?' ik zucht wanneer ze "directioners" typisch Nederlands uitspreken, maar direct daarna frons ik en ben ik verbaast. Zayn is niet bezet zover ik weet en Niall en Harry zeker niet. Toch? Nu ik dit denk begin ik te twijfelen. Zoveel nieuws heb ik niet meer gezien in m'n timeline. Ik pak meteen twitter erbij en zie allemaal over enthousiaste fans dingen tweetten over dat ze op het nieuws zijn. Ik zucht weer eens en dan ga ik weer op de bank zitten. 'Probably taken by the bitches they've dated before!' ik voel meteen een teleurstellend gevoel door me heen gaan. Ze haatten ons echt. Onze directionersfamily heeft zichzelf verraden. Iedereen wil dat ze fans daten, daten ze hen is het nog niet goed! Iedereen stelt te hoge eisen. Ik kijk naar de tijd en begin hem te stressen! Oh nee, de bus gaat over 5 minuten en ik ben nog lang niet klaar! Ik ren snel naar boven, pak m'n tas, prop er wat boeken in. Doe m'n zwarte ballerina's aan en ren snel naar buiten. Wanneer ik net de deur dicht doe, open ik hem weer meteen. Kut ov, altijd vergeet ik dat ding. Ik pak m'n portemonnee en haal de ov eruit terwijl ik over straat naar de bus toe ren. Pfff ik mag ook wel snel iets aan m'n conditie doen. Ik ben net een huppelende koe die een vreugde dansje doet, terwijl ik mezelf over straat probeer te slepen.

'Hey Anne! Ik heb je gemist en amper wat gehoord van je deze vakantie!' zegt een meisje uit m'n klas met een bezorgde toon. Ze heeft geen idee wat er allemaal is gebeurd wat betreft One Direction en Tonnie en mij. Ik zeg dat ik lang op vakantie was en m'n twitter het niet deed. Ze lacht blij en begroet de andere uit m'n klas. Ik kijk waar ik zit en bij welke les vraag ik me nu ook af. Gelukkig heb ik geen ckv en maatschappijleer meer dit jaar, wat een kut vakken! Ik praat wat met de mensen om me heen tot de leraar binnenkomt. Biologie. Hij is altijd vrolijk en verteld dan ook blij wat hij deze vakantie heeft gedaan. Gelukkig kunnen we het eerste lesje nog een beetje wakker worden en hoeven we niet meteen aan de slag met het veel te dikke boek. Ik probeer me te concentreren op wat hij verteld, maar al snel dwaal ik af wat een goed begin is van het jaar. 'En Anne, wat heb jij gedaan deze vakantie?' ik kijk verbaast op en iedereen kijkt me aan. Ik geef rustig antwoord. 'We zijn op vakantie geweest,' 'Oke, leuk ! Hoelang en waarheen?' ik denk even na. Ik heb iedereen gezegd dat ik deze vakantie op vakantie ben geweest terwijl ik amper 2 weekjes weg was. 'Ik ben eh, naar, Renesse geweest!' het is nog waar ook. Een weekje weggeweest met m'n beste vriendinnen. Gefeest als gekken, wat echt geweldig was. Het was wat dat betreft een top vakantie! Hij knikt met een verbaast gezicht. 'Zo zo!' Hij gaat er niet verder op in, aangezien hij wel weet dat we veel gefeest en gedronken hebben enzo. Hij gaat door naar de rest van de klas. Ik laat een opgeluchte zucht. Dat ook weer overleeft!
'En? Hoe was je vakantie Anne?' vragen m'n vriendinnen nieuwsgierig om me heen. Het is pauze en ik kan eindelijk weer kletsen met m'n vriendinnen. 'Jij hebt zeker een knapperd op het oog !' roept Mirjam. Er verschijnt langzaam een glimlach op m'n gezicht. 'Neuh, hoe kom je daar nou weer bij?' roep ik lachend. Ze beginnen te lachen. 'Vertel nou !' Ik lach weer, Esther kan soms aardig aandringen en haar geduld verliezen als ze nieuwsgierig is, maar ik vind het nu niet erg. Ik begin te vertellen over de reis naar Amsterdam en de signing. Alleen dat het om de jongens van One Direction gaat laat ik even achterwegen. Dat hoeven ze niet te weten. Waarschijnlijk lachen ze me uit of zeggen ze dat ik het verzin. Het is ook best onwaarschijnlijk natuurlijk, een grote fan die haar idool heeft gedate. Terwijl ik het verhaal vertel van m'n vakantie onderbreekt Marjolein me. 'Trouwens echt ge-wel-dige arbanden heb je om !' Ik glimlach naar haar en stem toe. 'Waar heb je ze vandaan?' 'Ik heb ze gekregen.' Ze vormt een 'Oh' met haar mond, maar is nog niet uitgepraat. Dan vraagt Ashley heel nieuwsgierig van wie ik ze heb gekregen. Goede vraag, van wie..? Ik krijg het warm en voor m'n gevoel word ik heel rood nu. Ik kan nu niet zeggen van Niall. Dan klopt m'n vakantie verhaal niet meer en lachen ze me zeker weten uit. 'M'n verjaardag,' zeg ik vol zelfvertrouwen. Dat kan toch wel? 'Huh, maar je was voor de vakantie jarig, ik heb je ze nooit zien dragen!' shit shit ! Wat moet ik nou zeggen? Misschien geërft , of misschien wel tussendoor gekregen tijdens een verjaardag van iemand? Of gewoon gekocht tijdens de vakantie? 'Oooh, je hebt het natuurlijk later pas gekregen, je cadeau. Haha wat dom van mij!' roept Ashley uit. Pfoeh, ik knik weer en vertel verder van de vakantie.