Destiny 0 - Proloog
Let me know what you guys think!
Gelukkig was het morgen eindelijk zo ver; het begin van een nieuwe start. Zo letterlijk nam ik het niet, want het was niet alsof ik opnieuw geboren werd. Maar toch voelde deze verhuizing zo. Waarschijnlijk omdat het naar een nieuwe stad, in een nieuw land, met mensen die een andere taal dan ik spraken. Maar ik was er klaar voor en al mijn spullen waren gepakt.
Ik was aardig zenuwachtig, mijn vriendinnen achterlaten was niet zo makkelijk als het leek. Het idee dat ik vanaf morgen ze niet meer elke dag kon zien, niet het beste gevoel. Natuurlijk leven we wel in 2013 en hebben we Whatsapp, Skype en kunnen we ook nog gewoon bellen. Toch zal het even wennen zijn. Maar ik heb er zelf voor gekozen en ik kon nu niet meer terug. Ik wilde ook niet terug, niet nu ik eindelijk mijn hart ging volgen.
Morgen gingen Leah, Noah en Lotte met me mee naar Schiphol. Mijn broer Lawrence is op stage in India ergens, die zag ik toch al niet zo heel vaak. Hij heeft beloofd om in zijn vakanties langs te komen, net zoals Leah, Noah en Lotte hebben beloofd. Ik moet nog snel wat spulletjes in mijn koffer en handtas zien te proppen en dan ga ik mijn bedje maar eens opzoeken. Ik vond vroeg opstaan nooit zo lastig, maar half 6 is wel heel erg vroeg. Ach, je moet er wat voor overhebben zeggen ze dan!
Ik was klaar voor Londen, en waarschijnlijk was Londen ook klaar voor mij.
Ik was aardig zenuwachtig, mijn vriendinnen achterlaten was niet zo makkelijk als het leek. Het idee dat ik vanaf morgen ze niet meer elke dag kon zien, niet het beste gevoel. Natuurlijk leven we wel in 2013 en hebben we Whatsapp, Skype en kunnen we ook nog gewoon bellen. Toch zal het even wennen zijn. Maar ik heb er zelf voor gekozen en ik kon nu niet meer terug. Ik wilde ook niet terug, niet nu ik eindelijk mijn hart ging volgen.
Morgen gingen Leah, Noah en Lotte met me mee naar Schiphol. Mijn broer Lawrence is op stage in India ergens, die zag ik toch al niet zo heel vaak. Hij heeft beloofd om in zijn vakanties langs te komen, net zoals Leah, Noah en Lotte hebben beloofd. Ik moet nog snel wat spulletjes in mijn koffer en handtas zien te proppen en dan ga ik mijn bedje maar eens opzoeken. Ik vond vroeg opstaan nooit zo lastig, maar half 6 is wel heel erg vroeg. Ach, je moet er wat voor overhebben zeggen ze dan!
Ik was klaar voor Londen, en waarschijnlijk was Londen ook klaar voor mij.
Er zijn nog geen reacties.