006

Doordat de lift mis ging vielen we op de stijger.
Ik viel boven op Alex.
Even kreeg ik geen lucht.
Meteen rolde ik van Alex af, en ging naast hem liggen.
Ik keek naar de sterren die stralend licht gaven in de duisternis.
Plots voelde ik iets aan de bovenkant van mijn hand.
Ik draaide mijn hand om.
Alex’ zijn vingers gleden over mijn handpalm en verstrengelde zich daarna met mijn vingers.
Meteen kwam er een explosie aan vlinders in mijn buik vrij.
Een glimlach kwam op mijn gezicht.
Ik sloot mijn ogen om van dit moment te genieten.
Ik kneep even in Alex zijn hand als teken dat ik hem niet zou loslaten.
Wanneer ik mijn ogen weer open, kijk ik meteen in Alex’ zijn diep blauwe ogen.
Langzaam komt hij steeds dichterbij.
Weer sluit ik mijn ogen en voel dan de meest zachte lippen die ik ooit gevoeld heb.
Ik voelde zijn tong zachtjes tegen m’n lip tikken, gewillig opende ik mijn mond, en antwoorde zijn kus maar al te graag.
Alex haalt uiteindelijk zijn lippen van de mijne.
Als Alex weer op zijn rug gaat liggen draai ik mijn hoofd zodat ik in zijn ogen kan kijken.
In die ogen kun je uren blijven kijken.
“Dus Anique ik zie dat je je hier vermaakt?” hoor ik m’n broer met een iets kwade ondertoon zeggen.
Meteen schiet ik rechtop en maak mijn hand los en ren achter Lucas aan.
“Lucas wacht!” roep ik hem na, maar Lucas kennende blijft stug doorlopen.
Ik besluit een sprintje te trekken en ga uiteindelijk voor Lucas staan.
“Lucas nu stop!” beveel ik hem maar hij probeert nog steeds weg te lopen, maar ik hou hem bij zijn arm vast.
“Lucas mag ik dan nu werkelijk waar niet meer verliefd worden van jou?” zeg ik kwaad als hij nog steeds verder probeert te lopen.
Dan draait Lucas zich om en blijft stil staan.
“Natuurlijk wel, maar hoe goed ken je die jongen!? Je kent hem net een dag!” begint hij dan te schreeuwen.
“Lucas het is mijn leven, ik leer van de fouten die ik maak dat zeg jij ook altijd” zeg ik zo kalm mogelijk weten dat Lucas wel ergens gelijk in heeft.
“Klopt, sorry ik was gewoon boos dat je opeens weg was en ik je nergens kon vinden. En toen moest ik van Marie horen dat jullie op de stijger zijn” even word ik stil.
“Sorry Lucas het was niet mijn bedoeling om je bezorgd te maken, ik weet ik had wat moeten zeggen.” Zeg ik terwijl ik naar mijn schoenen kijk.
Dan voel ik Lucas zijn vinger onder mijn kin, en brengt hij mijn hoofd omhoog zodat ik wel in Lucas zijn ogen moet kijken.
“Zorg goed voor jezelf, als er iets is weet je dat ik er voor je ben” zegt Lucas uiteindelijk en geeft me dan een kus op m’n wang.
Even kijk ik Lucas glimlachend na, eigenlijk kon ik me geen betere broer wensen.
Als Lucas uit mijn zicht is loop ik terug naar de stijger.
Even denk ik dat Alex weg is maar dan zie ik hem aan het eind van de stijger zitten.
Ik hang even over hem heen en geef hem dan een klein kusje op zijn lippen, en ga daarna naast hem zitten.
Ik kom net niet met m’n voeten in het water.
Ik leg mijn hoofd op Alex zijn schouder.
“Was hij heel boos?” vroeg hij me bezorgt.
Wat is hij lief als hij bezorgt is.
“Nee dan ken je Lucas nog niet dat is gewoon een beschermende broer, en bang dat er wat ergs met me gebeurt, maar hij is al weer bijgedraaid, anders had ik hier nu echt niet kunnen zitten dan was ik nu nog met hem ruzie aan t maken” leg ik hem uit.
Terwijl ik het uitleg ga ik me op mijn rug liggen en leg mijn hoofd op zijn schoot neer.
Als ik klaar ben met vertellen geeft hij me een kusje op mijn neus.
Terwijl Alex naar de zee kijkt, kijk ik naar de sterren en de maan.
Dan begint hij een liedje te neuriën dat ik niet ken, maar merk al snel dat ik moe word.
Na een tijdje vallen mijn ogen langzaam dicht hoe hard ik probeer wakker te blijven en te genieten van dit moment.