004

“Dus jij vind Alex niet leuk hè?” vroeg Marie me met een glimlach
“Ik wist dat je me door zou hebben” lachte ik
“Ik wist t wel!” zegt Marie net iets te hard
“Wat wist Marie?” vroeg Lucas die zijn hoofd van boven de stijger tovert.
“Niks” lach ik naar Lucas, waarna zijn hoofd weer verdwijnt.
Marie en ik schieten in de lach, maar meteen daarna horen we een plons achter ons.
Ik draai me om en zie Lucas dan op ons af zwemmen.
“Ik ken dat meiden lachje van jullie, vertel wie vind wie leuk?” vraagt Lucas als hij net boven water komt.
Even keek Marie me geschokt aan, maar ik was het ondertussen van Lucas gewent.
Maar dat betekende niet dat hij het meteen moest weten.
“Niemand vind niemand leuk, tenzij jij iemand leuk vind?” begon ik te lachen
“Ik weet genoeg hier, wacht maar Anique” zei hij me in het Nederlands waardoor Marie het niet kon verstaan.
Marie keek me vragend aan waarna ik antwoorde “Hij zegt dat hij weet wat er is maar dat weet hij niet dat zegt hij alleen om me bang te maken in de hoop dat ik het hem vertel”

Ik stond voor de spiegel me op te maken, Lucas had me nog een paar keer proberen uit te horen. Maar hij dacht ondertussen dat Marie iemand leuk vond.
Het was echt grappig als Lucas dacht dingen te weten maar ze helemaal niet klopte.
Nadat ik mijn haren had gedroogd waardoor er een natuurlijke slag in kwam hees ik mezelf in mijn zwarte jurkje met glitters.
Ik pakte m’n tasje van het kastje en duwde er een van de sleutels in.
“We kunnen gaan eten” riep ik vanuit het halletje naar Lucas.
Ik liep naar de slaapkamer waar Lucas was.
Even keek Lucas me verbaasd aan.
“Wat? Mag ik me niet een avond optutten voor te gaan uiteten?” vroeg ik hem verontwaardigd in de hoop dat hij niet ging vragen of ik vanavond plannen had.
“Natuurlijk wel, maar nu wil ik echt gaan eten want ik heb honger” zei Lucas terwijl hij me mee naar buiten sleurde.
“Lucas ik kan ook zelf lopen hoor!” zei ik terwijl ik m’n arm los rukte en de trap af het restaurant in liep.

Meteen na het eten waren Lucas en ik naar de disco van het hotel gegaan, waar we hadden afgesproken met de rest.
Mijn ogen zochten Alex maar blijkbaar had Alex mij al gevonden, zijn gezicht stond nog verbaasder dan dat van Lucas wat me even liet lachen.
Lucas was het kleine trapje al afgelopen en stond daardoor nu midden op de dansvloer.