003

Ik lachte even.
Lucas ging in gesprek met de andere jongens.
Terwijl ik in gesprek ging met Alex.
“Dus jij bent een danser?”
“Ja ik ben begonnen toen ik 4 was” antwoorde ik Alex zijn vraag.
Even keek Alex me met open mond aan.
“Zal ik je wat leren?” vroeg ik hem, in de hoop dat hij ja zou zeggen.
Hij keek me even bedenkelijk aan.
“Weet je waar je aan begint? Ik heb 2 linker voeten” zei Alex me terwijl er een kleine glimlach op zijn gezicht verscheen.
“Lucas had ook ooit 2 linker voeten, komt goed!” sprak ik hem moed in.
“Dus mevrouw Jansen, wanneer krijg ik mijn eerste les?”
Hoe wist Alex mijn achternaam? Vast van Lucas of zo.
“Nou dat dacht je van vanavond?”
Zonder op een antwoord te wachten liep ik door de rest van de jongens de stijger af naar Marie, Pauline en Sophie.
Zonder dat Alex het kon zien had ik een glimlach op mijn gezicht.
En ik wist dat ik nu meerdere paar ogen op me had gericht.

“Waar heb jij zo leren dansen” vroeg Marie me meteen nog voordat ik plaats had kunnen nemen op een van de strand bedden.
Ik ging op het voeteneind van het bedje van Pauline zitten die naast Marie lag.
“Always been a dancer” antwoorde ik haar vraag.
Sophie gooide me een handdoek nadat ze zag dat ik een lichte kou scheut kreeg.
“Zeg Anique, Alex ziet jou volgens mij ook wel zitten hè?” vroeg Pauline me waardoor ik begon te blozen.
“ooh vertel eens Anique” viel Marie haar meteen in de reden.
“Er valt niks te vertellen, wat zou ik moeten vertellen?” viel ik haar meteen in de reden.
Ja oke Alex was inderdaad leuk maar dat ging ik hier niet meteen bekennen.
“Oh sorry hoor” zei Pauline na mijn uitval.
Ik keek Marie even aan die me met een ik-weet-wel-dat-je-hem-leuk-vind blik aan keek.
“Wie gaat er mee zwemmen?” vroeg ze aan ons, of ja eigenlijk meer richting mij in de hoop dat ik mee ging.
“Ja ik ga wel mee maar dan gaan we wel via de stijger het water in!” zei ik vast besloten.
Marie richtte even haar blik naar de stijger waar de jongens druk aan t praten waren.
“Is goed” stemde Marie in terwijl we richting de stijger liepen.
Oke ik had mijn conclusie getrokken misschien wel te vroeg maar toch dacht ik meteen dat Pauline en Sophie geen water raten waren. In tegenstelling tot Marie en mij.
“Ik dacht dat vrouwen veel konden kletsen maar mannen kunnen er ook wat van” zei ik waardoor Marie in de lach schoot.
“Jongens schuif eens aan de kant!” riep Marie naar de jongens.
De jongens schoven meteen aan de kant.
Even was mijn blik op die van Alex gericht.
“Alex ga je nog schuiven?” vroeg Marie ongeduldig.
Meteen schoof Alex opzij.
“Ik ga eerst” zei ik tegen Marie
Ik nam een aanloop, rende de stijger af, maakte op het eind een radslag zonder handen het water in.
Vlak erna volgde er een enorme plons van Marie die blijkbaar een bommetje het water in had gemaakt.