||002.

Lea zocht een lege cuopé en legde haar hutkoffer in het bagagerek. Ze ging zitten en legde haar voeten op de bank voor haar, ze was toch alleen. In de coupé naast haar hadden ze waarschijnlijk de grootste lol. Het gelach werd overstemd door iemand ie de hele tijd "Dat kost je een Chocokikker!" riep.
De deur van de coupé ging open. Lea keek op en in in de deuropening stond een jongen met bruin haar en bruine ogen.
"Hoi" zei hij opgewekt "Mag ik bij jouw komen zitten? de rest van de coupe's zitten zo goed als vol"
"Tuurlijk" Snel haalde Lea haar voeten van de bank. De jongen ging zitten en speelde ongemakkelijk met het handvat van zijn koffer.
"Ik ben Lea" zei Lea. "Lea Hofganger"
De jongen keek op en glimlachte. "James Potter" stelde hij zich voor. Vandaar, hij deed haar aan iemand denken.
"Heb jij broers of zussen op school zitten?" vroeg James om een gesprek aan te knopen.
"Jha, mijn broer zit in het derde jaar" Lea keek James even aan. Eigenlijk leek hij niet eens op zijn vader.
James ging overdwars op de bank zitten en leunde met zijn hoofd tegen het raam. "Zou het lang rijden zijn?" vroeg hij.
"Natuurlijk, waarom denk je anders dat we 's avonds pas aankomen?" antwoordde Lea op zijn nogal domme vraag.
"Weet ik veel" zei hij daar weer schouder op halend op "Omdat..." even was hij stil "Omdat... ze daar zin in hebben?" zei hij uiteindelijk onnozel. Lea zuchtte diep.

Het Engelse landschap raasde al uren lang lang de ramen van de trein. Lea en James werden in hun gesprek over Zwerkbalteams gestoord door iemand die op de deur van de coupé klopte. Een donkerblonde jongen deed de deur open een keek vluchtig de coupé rond.
"Hebben jullie mijn zusje gezien?" vroeg hij uiteindelijk. "Ongeveer net zo lang als ik, ook donkerblond haar en super druk" Lea en James schudde tegelijkertijd hun hoofd.
"He he, Rick, daar ben je" riep iemand van af de gang en de blonde jongen keek om. "Sanne, ik heb je overal lopen zoeken!" zei hij verontwaardig tegen de stem op de gang. Naast de jongen verscheen een meisje, en je zag meteen dat het een tweeling was.
"Jha, en ik jou" zei het meisje "Kom, het karretje met eten is bijna bij onze coupé, en ik heb honger" ze pakte de jongen bij zijn arm en trok heb mee. "Dag" zei de jongen nog vluchtig voordat hij uit de deuropening verdween. James keek Lea even aan en haalde onverschillig zijn schouders op.
"Dan is dat karretje vast zo hier" zei hij grijnzend