Proloog

Pov. Zayn Malik

Het was herfst in september.. Het was best koud door de wind
maar toch voelde je een klein beetje de warmte van de zon. Ik liep door de drukke straten
van Londen met een capuchon en zonnebril, zodat ik niet heel erg op viel -hoopte ik tenminste.-
Het hielp eigenlijk niet heel veel, maar er kwamen niet zo veel fans
tenminste op me af. Af en toe was er iemand die voor bij liep en me herkende.

Ik liep de Starbucks in en ging maar in de rij staan. Ik had niet zoveel zin
om naar Starbucks te gaan in me eentje voor de andere. -Jha, ik had de weddenschap verloren
dus moest k naar Starbucks frappuccino's halen en betalen, oftewel trakteren.-
Ik was aan de beurt en zei '5 java chip frappuccino's graag en meenemen'.

Ik wachtte even en kreeg de frappuccino's in zakjes om het makkelijker mee tenemen.
Ik liep de Starbucks weer uit en zag ik op de rand een meisje met zwart golvend haar zitten huilen.
Ik wist niet wat er was maar ze leek me bang ofzo iets. Ik kon er niet tegen
om het meisje gewoon huilend daar te laten zitten, dus liep ik maar naar haar toe
om te kijken of het wel ging.
Ik kwam dichter bij haar en toen pas kwam ik er achter dat ze er niet alleen zat, er zat nog
een meisje met bruin krullend haar en mosgroene ogen bij haar -en haar een beetje troosten-
Het meisje keek me een best vaag aan, maar ik voegde er geen aandacht eraan toe.
Ik vroeg het meisje -die aan het huilen was- 'gaat het wel?'. Ze keek op en ik keek in haar prachtige
zeeblauwe ogen - waar je gewoon in kon verdrinken- Ze glimlachte maar wat zwakjes.
En ik vroeg 'Wat is er?'. Ze keek onzeker naar het andere meisje die volgens mij
vanbinnen hevig 'nhee!' zei/schudde. Ze bleef dus stil en staar de maar wat voor zich uit
-ik zat voor haar dus ze had nie egt een uitzicht-. Het was ook wel logisch dat ze niks zei,
waarom zou je tegen een wild vreemde vertellen waarom je precies huilde. Er was even een
ongemakkelijke stilte tussen ons dus vroeg ik maar om de stilte te verbreken 'Hoe heten jullie?'
Het meisje met bruine krullen zei afwezig 'Jessy' -ze gaf me een korte blik en keek weer
naar het andere meisje en probeerde haar te troosten, die haar naam wou zeggen
- 'Ik.. ehm.. heet...