Hoofdstuk 13

'Daaaaaaan, ik heb honger!' roep ik voor de zoveelste keer door het huis. 'Jaaa, ik ben je dienstmeisje niet!' roept hij terug. 'Oke dan ga ik het wel zelf halen hoor!' Daan komt de kamer in gerend. 'Halt blijf zitten waar je zit of ik schiet.' zegt hij en maakt een pistool van zijn handen. 'Oh mijn god, nu ben ik wel heeeeeel bang hoor.' zeg ik sarcastisch. 'Weet ik, ik ben ook super eng.' 'Nee hoor, je bent lief.' 'Nouhou, ik wil eng zijn.' 'Nou missie gefaalt.' zeg ik en lach. Hij kijkt me met een sip gezicht aan. 'Nou krijg ik nog eten of niet?' vraag ik aan hem. 'Ja mama.' zegt hij en loopt richting de keuken. 'Ik ben je moeder niet!' roep ik hem na. 'En ik ben niet lief!' roept hij terug. 'Ja dan heb je pech.' mompel ik. 'Hellooooo peopleeee!' roept Rein en hij springt de hoek om de kamer binnen in zijn zwembroek waardoor ik me dood schrik.'Rein doe dat alsjeblieft nooi meer.' zeg ik tegen hem. 'Liet ik je schrikken? Liet ik je schrikken? Liet ik je schrikken?' 'Ja.' zeg ik. 'Oh yeah!' zegt hij en doet een vreugdendansje. 'Rein stop daar alsjeblieft mee, we moeten allemaal nog langer mee dan vandaag.' zegt Daan die met een zak chips en cola de hoek omgelopen komt. 'Nu je dat zegt ga ik er alleen maar mee door hoor.' zegt hij en danst rustig verder. 'Rein ga lekker verder.' zeg ik in de hoop dat hij dan stopt. 'Oke, fijn dat je het met me eens bent.' zegt hij blij en gaat rustig verder. 'Het was te proberen.' zeg ik. 'Doe eens wat rustiger.' zegt Daan waardoor Rein nog drukker ging dansen. 'Oh ik ken die jongen.' zegt Daan met een grijns. 'Rustiger zei ik niet drukker.' zegt hij waardoor Rein nog drukker gaat dansen. 'Ik wist het.' zegt hij terwijl ik het nogsteeds niet snap. Na een minuut of twee ploft Rein uitgeput naast mij en Daan die onderussen al chips zitten te eten neer. 'Oke ik kan niet meer.' zegt hij waardoor ik het plan van Daan snap. Rein zou alles precies andersom doen als dat wij zeiden dus hoefde Daan hem alleen nog drukker te laten dansen zodat hij niet meer kon. 'Komen jullie nog zwemmen of niet?' vraagt de rest vanuit het zwembad. 'Jaa!' roept Rein en springt met een bommetje in het zwembad. 'Nee, ik blijf liever hier zitten.' zegt Daan en geeft mij een kus. 'Is goed.' zegt Rein die alweer actief aan het zwemmen is. 'Hoe komt zo'n klein jochie toch aan zoveel energie.' mompel ik in mezelf. 'Niemand noemt mij klein!' 'Oh wat zei ik net dan?' vraagt ik grijnzend aan hem.'Dat ik klein ben.' zegt hij. 'Dus toch iemand noemt jou klein.' zeg ik en lach. 'Oke jij je zin.' zegt hij en zwemt weer verder. Ik gaap, 'Jij moet nu echt gaan slapen. Je hebt rust nodig.' zegt Daan. Ik knik, hij heeft wel gelijk. Hij tilt me uit mijn stoel, loopt met me naar de bank en legt me voorzichtig neer. 'Roepen als er iets is hè.' fluistert Daan in mijn oor. 'Doe ik.' zeg ik zacht. Hij glimlacht en loopt terug naar de rest. 'Slaap lekker prinsesje.' zegt hij voordat hij de hoek omloopt. Een glimlach verschijnt op mijn gezicht en dan vallen mijn ogen heel langzaam dicht.