05 | Charlie

Ik voelde me net een roofdier, ik besloop ze als een prooi. Aangekomen bij de tafel, wat aanvoelde als een eeuw, tikte ik Liam lichtjes op de schouder. Er waren vijf paar ogen op mijn gezicht gericht, zo in het donker, met kaarslicht zag ik hoe een mooie ogen Zayn had, ze fonkelden precies van nature. Liam stond met een snelle beweging recht op zijn benen en nam bij een andere tafel een stoel voor me ‘Dankje!’. Ik zette me neer en alle ogen waren nog steeds op mij gericht, ‘Praat maar verder hoor, don’t mind me’ ik glimlachte als gebaar dat het oké was. Uiteindelijke na een stilte van een paar seconden nam Zayn het woord ‘Dus jullie twee –en hij wees naar Louis en Harry- gaan morgen de stad bezoeken?’ ze knikten ter bevestiging. Hij blikte terug op Liam ‘En wij gaan dan gewoon chillen aan het zwembad?’ ‘Sure’ antwoordde Liam droog. Zayn bleek precies de enige met stembanden in de groep want zijn volgende vraag was op mij gericht. ‘Wat ga jij morgen doen?’ ‘Ook gewoon aan het zwembad, ik denk eerlijk gezegd dat er niet veel te zien gaat zijn in het stad zelf’ ‘Dat dachten wij ook’ zei Liam, ‘Dan kunnen jullie mij morgen wat bezighouden’ zei ik met een korte glimlach achter. Zayn knikte en glimlachte dan naar me, ‘Van waar komen jullie eigenlijk, want jullie accent ontsnapt me niet’ ‘Wij komen uit Engeland’ Liam keek even snel de kring van de jongens rond. ‘Hmm’ dit was mijn soort bevestiging van iets. ‘En jij?’ nu was het Harry die de vraag stelde, ‘Ik kom uit Japan, maar oorspronkelijk uit Engeland’ Zayn glimlachte alsof we familie waren, omdat we beide uit Engeland kwamen. Ik schonk hem een glimlach terug en wachtte tot het gesprek een andere wending nam. – De avond was voor de rest nog heel aangenaam en grappig verlopen, maar rond 3u besloten we dan toch om terug te keren naar onze huisjes. Ik kleedde me om naar een luchtig shortje en een gewone topje en kroop dan onder de witte linnen op mijn proper opgedekt bed.