22.

Daarna ging ik maar slapen.

Volgende ochtend.

De volgende ochtend werd ik wakker. Ik was het incident van gister al vergeten. Maar toen ik op mijn nachtkastje herrinerde me ik de uil weer met het briefje. Ik wou eigenlijk dat het weer avond was. Dan was er weer een nieuw uil. Ik geloofde mijn eigen gedachte niet. Mischien was het wel een grapje. Of mischien was hij wel van korzel ofzo. Bah, die gedachte alleen al.
Ik stapte mijn bed uit en liep naar de kast. Ik pakte een gewaad en trok hem aan. Toen liep ik naar de Grote zaal. Slaaperig keek ik uit mijn ogen op zoek wie het zou kunnen zijn. Ik was opzoek naar een jongen die even oud als mij was. Ik probeerde me de brief te herinneren. Ik zit in hetzelfde leerjaar alsjou. Ohja dat was het. Ik moest dus alle jongens van het eerste jaar afgaan. Wow veel werk. Ik keek de tafels langs, Draco, Korzel, Kwast, Ron , Harry. En zo ging het wel door. Zij konden het allemaal zijn! Ik had echt geen idee wie het zou kunnen zijn.
Ik at mijn broodje op en liep naar Spreuken en Bezweringen. Daar verveelde de me de les van Banning me erg en had ik de helft van de les nog niet mee gekregen. Ik zat alleen maar te denken aan de misterieuze schrijver van mijn briefje. Het zou toch wel een jongen zijn?! Ja tuurlijk ik denk niet dat een meisje me zo geheimzinnig vraagt. Haha!