{Narnia}When 2 enemies fall in love[One hundred and seventy-seven]

Toen Aslan brulde, kwamen de bomen tot leven. Natuurlijk, alles in Narnia was bereid Aslan te helpen, tegen welke prijs dan ook. 'Ga!' brulde hij en Selena's vader trok haar mee. Samen strompelden ze het bos uit, struikelend over wortels, naar de oorlog toe.'Mijn heer,'zei Roy die aanliep, vol wondes en een geschaafde knie,' Waar was u?' Terwijl keek hij Selena aan, vol bittere woede.'Vecht tegen de Telmarijnen, Roy,'zei haar vader,'Zei hebben ons in de val gelokt. Ga op hen af, Glozelle is dood, Aslan is bij ons.''Maar..''Roy! Vergeet het! Het is uitgekomen, hélp ons!'riep Selena hysterisch en hij trok een gezicht.'U wens is mijn bevel, koning,'zei hij en riep naar de vechtende menigte,' STOP! STÒÒÒP! De Telmarijnen hebben ons in de val gelokt, op hen!''Ik help,'zei Selena snel tegen haar vader, greep haar boog en liep net als Roy naar hen toe.'Selena!'riep iemand van de zijkant en liep naar haar toe. Het was Edmund, zijn haar nat van het zweet en hij bloedde, een diepe schram op zijn gezicht. Ook zijn shirt was wat gescheurd.'Wat is er aan de hand?' hijgde hij,'Wat is er gebeurd?''Glozelle wilde me vermoorden,'zei ze snel,'Aslan redde me, Aslan is hier.Hij gaat helpen, en mijn vader heeft door dat de Telmarijnen hem in de val hebben gelokt.''Aslan hier?'vroeg Edmund en zijn ogen vulden zich met hoop.'Luister,Ed,'zei Selena,' Waar is Peter?''Jake,'zei hij kwaad,'Met Jake aan het vechten. En ze stoppen niet.'Na een tijd gingen de Andalusianen zich naar de Narniërs keren en Aslan mengde zich in het gevecht. Iedereen keek naar hem, en zijn dryaden en naiaden. En de Telmarijnen waren verslagen, ze konden niet tegen die versterking op.'SELENA!'riep iemand achter haar en ze draaide zich vlug om. Het was