0.1 Justin pov.

Justin pov.

Ik loop samen met mijn vrienden naar mijn kluisje, Ryan vertelt over zijn nichtje dat dit weekend is geboren en we luisteren allemaal naar wat hij allemaal te vertellen heeft. Bij mijn kluisje bots ik ineens tegen iemand op, ik zeg gelijk “sorry ik had beter moeten opletten.” Ik kijk tegen wie ik het eigenlijk heb gezegd en heb gelijk spijt dat ik sorry had gezegd, want Layla stond voor me, ze kijkt me boos aan. Ze pakt haar boeken en ik besluit ook mijn boeken te pakken, we lopen het lokaal in en ik ga naast Ryan en Chaz zitten. Ik hoor gefluister en kijk waar het vandaan komt, Uiteindelijk kom ik erachter dat het gefluister bij Layla, Eef en Soph vandaan komt. Dan begint Eef ineens te lachen en iedereen kijkt gelijk haar kant uit. Meneer Verbuis zegt: . “Wat is er zo grappig Eef? Misschien is het leuk als je het even voor de klas verteld zodat iedereen mee kan lachen.” Iedereen, inclusief ik, kijkt Eef afwachtend aan. Ik zie haar snel naar Layla kijken en dan snel naar mij, ik vraag me af waarom ze van Layla naar mij keek en ben benieuwd wat ze gaat zeggen. Eef wacht nog even en zegt dan “Ik dacht aan het weekend en moest lachen om mijn blunder.” Nog geen vijf tellen later begint Layla te lachen en kijkt meneer Verbuis haar lichtelijk geïrriteerd aan. “hmm jij nu ook al Layla?, Misschien kun jij ons ook vertellen waarom jij nu weer moet lachen.” Zegt meneer verbuis nog steeds lichtelijk geïrriteerd. Layla zegt gelijk “Natuurlijk kan ik u dat vertellen meneer.” Daarna is ze stil. Meneer kijkt haar afwachtend aan en Layla zegt “Ik dacht terug aan Eef haar blunder en het was best heel grappig dus vandaar moest ik lachen.” Iedereen wil nu weten wat de blunder van Eef was. Meneer Verbuis vraagt of Eef de blunder wil vertellen en je kan Eef even zien twijfelen, maar dan begint Eef toch te vertellen “Nou ik was dit weekend in de Starbucks en daar was een hele knappe jongen, na even twijfelen ging ik bij hem aan het tafeltje zitten en zaten we gezellig te praten. Ik wilde Dan – die jongen- net vragen of hij een keertje met me op een date wilde toen er een jongen bij ons kwam zitten, hij stak zijn hand uit en stelde zich voor als James en vertelde dat hij de vriend was van Dan, ik dacht dat hij een gewone vriend bedoelde, maar na even met elkaar gepraat te hebben met z’n drieën draaide ik me naar Dan, ik vroeg of we nog een keer konden afspreken, hij stemde met een lach in, maar toen zei James ineens “geen date hoor, hij is van mij!” en hij zoende met Dan, dus ja.” Layla en Soph beginnen meteen weer te lachen, iedereen staart hun even aan, maar begint dan ook te lachen. Meneer Verbuis wacht tot we stil zijn, en als we dan eindelijk allemaal stil zijn begint meneer Verbuis zijn les, door het verhaal van de blunder en het erover hebben, hadden we nog maar een half uurtje les.