02 | Charlie

Mijn ouders gingen in een huisje met mijn jongste broertje, Ethan. Ik ging in een huisje met Joshua, die 2 jaar jonger was als mij. ‘Charlie, zorg jij ervoor dat alles goed verloopt in jullie huisje en dat het geen rommel wordt?’, ik knikte naar m’n vader en zette een kleine glimlach op. We besloten om onze koffers te laten voor wat ze waren en te genieten van het warme weer en aan het zwembad gaan liggen. ‘Josh, ben je bijna klaar? Mama wilt vertrekken!’, een korte grom was vanachter de badkamerdeur te horen en ik kon een grinnik niet onderdrukken. Joshua was soms zo grumpy, hoe kan je nu slechtgezind zijn als je hier bent in zo’n paradijs? De deur kwam van het slot en hij slofte naar de deur, voor hij naar buiten liep draaide hij kwartslag ‘Kom je nog?’ als antwoord kwam ik hem gewoon tegemoet. M’n ouders stonden te wachten op ons, wanneer we er kwamen aanwandelen, stak Ethan zijn kleine armpjes in de lucht om hem op te pakken. Met een kreun nam ik hem op, man wat werd hij zwaar.

De omgeving was echt prachtig, een plaats waar je volledig tot rust kan komen en waar je alles op een rijtje kan krijgen. Bij het zwembad aangekomen, zet ik Ethan terug op de grond en hij sprint meteen naar het kiddypool waar hij zich vermaakt met zijn strandbal. Aan de andere kant van het zwembad zat een groepje jongens, correctie een groepje knappe jongens. Éen van de jongens sprak me meteen aan, hij had een getinte huid en ravenzwarte haren. Ik besloot dan maar om een tijdschrift uit mijn tas te halen en mijn tijd zo door te brengen. De warmte van de zon deed mijn zwarte haren glanzen op één of andere manier. Hoe hard ik ook probeerde, de concentratie op mijn Cosmopolitan wordt steeds onderbroken. Er valt een schaduw over me heen en ik hou m’n hand boven mijn ogen zodat ik een goed zicht heb op wie mijn zonlicht blokt. ‘Kom je mee even zwemmen?’, m’n vader. Ik knik en sta recht om mijn jeans short uit te trekken, het groepje jongens kijkt mijn richting uit wanneer ik richting het zwembad wandel.

Ik blik even snel op het groepje en laat mijn lichaam dan in het koele water glijden. Twee jongens van de vier, komen lachend naar het zwembad toe gewandeld en springen er dan met veel enthousiasme in. ‘Zayn! Throw me the ball!’ rumoerig zijn ze in ieder geval wel. Ze zijn wel amusant om naar te kijken, je begint te lachen als je ze bezig ziet. Een hand zwaait voor mijn ogen ‘Earth to Charlie!’ op één of andere manier kan ik mijn ogen niet loskrijgen van de twee jongens aan de andere kant van het zwembad. Joshua grijpt me bij m’n middel en een hoge gil is te horen uit m’n mond, ik neem een grote hap adem voor ik onder water getrokken wordt. Joshua is twee jaar jonger, maar hij is toch sterk gebouwd. Ik kom hoestend en proestend boven, waar ik weer een grote hap lucht inadem.