Chapter 1. <3

Ik sta op me tenen, en verken langzaam met mijn vingertoppen de bovenkant van de kast af. ''Aaaahh, BAH!'' Schreeuw ik terwijl ik snel mijn hand terug trek. ''Gadverdamme!'' Zeg ik terwijl ik naar mijn vingers staar, die helemaal onder het stof en de spinnenwebben zitten. ''Heb ik weer hoor...'' Denk ik. Snel loop ik naar de badkamer en was me handen. ''Pfff... Waar heb ik me koffer gelaten?'' Zucht ik. Ik loop naar de trap en blijf op de rand staan. ''MAAAAAAAAAAAAAAAAMMM!?'' Roep ik, maar ik krijg geen reactie. ''MAMA, MAMA, MAMA, MAM, MAM, MAM!!! YOOOOOOWWW!!!'' Roep ik nog harder. ''Ja, wat is er?'' Krijg ik als een droog en rustig antwoord terug. ''Weet jij waar me koffer is?'' Vraag ik haar. ''Ja, die heb ik al klaar gezet, hier in de gang.'' Ik kijk naar beneden, en doorzoek met mijn ogen de gang door. ''Ja hoor, tuurlijk.'' Denk ik bij mezelf, als ik me koffer netjes in een hoek zie staan. Ik sla op me voorhoofd en roep me moeder een: ''Dankje!'' toe. Snel ren ik naar beneden, om vervolgens mijn koffer met veel kracht mee naar boven te sjouwen.

Eenmaal boven weet ik het even echt niet meer... ''Wat moet ik nou allemaal meenemen?'' Vraag ik mezelf met de handen in me haren. ''Heel me kast puilt uit van de kleding, en nog niks gepasts?'' Denk ik bij mezelf. Ik gooi me kast overhoop, en trek de leukste zomerkleding eruit. ''Oké, hier moet ik dan maar uit gaan kiezen.'' Spreek ik mezelf toe. Ik kies van alles wat en vouw het op, vervolgens leg ik het netjes in me koffer. ''Ach joh, wat maakt het ook uit, eenmaal daar wordt het toch een puinhoop.'' Fluister ik, terwijl ik vervolgens al mijn kleding gewoon in mijn koffer smijt. ''Marissa?'' Hoor ik achter me. ''Ben je al klaar?'' Ik draai me om, en zie mijn moeder staan. ''Nee mam, nog even wachten.'' Zeg ik haar. ''Kan ik je soms ergens mee helpen?'' Vraagt ze me. ''Nee, dat is echt niet nodig hoor, ik kom er zo aan!'' Komt er een beetje geirriteerd bij me uit. ''Oke.'' Zegt mijn moeder wanneer ze mijn kamer weer verlaat. Vlug pak ik de laatste spulletjes in en vertrek dan ook naar beneden met mijn té zware koffer.

Mijn vader kijkt me verbaast aan, als hij me naar beneden ziet sloffen met mijn koffer. ''Zo, zo... ga je soms verhuizen?'' Vraagt hij me op een sarcastisch toontje. ''HA, HA, pap... NEE!'' Zeg ik hem terwijl ik een grote neppe glimlach opzet. ''Het is al goed, kom maar hier met je koffers.'' Zegt me pa terwijl ik hem mijn koffers aangeef. ''Wow, je hebt vast veel moeite gedaan om dat allemaal hier in te krijgen!'' Zegt mijn vader bewonderingswaardig. ''LOL, nee hoor pa, ik heb het er gewoon ingegooid.'' Vertel ik hem met een knipoog. Mijn vader propt met veel moeite alle koffers in de achterbak van de auto. En doet dan de achterklep dicht en opslot. Ik ga alvast achterin zitten terwijl ik mijn moeder nog hectisch stressend, door het huis zie rennen. Ik rol met mijn ogen, en moet lachen. ''Die krijgt nog eens een beroerte van vakantie!'' Lacht me vader het uit.

Als me moeder dan eindelijk het huis uit is, sluit ze alles goed af. ''Zijn we niks vergeten?!'' Vraagt ze aan me vader. ''Nee hoor, en anders halen we het daar wel.'' Zegt me vader tegen haar. Mijn moeder heeft de hand van mijn kleine broertje vast, en trekt hem mee de auto in. ''Marrisa, wil jij kleine Timmy even vastmaken?'' Vraagt ze me. ''Ja hoor." Zeg ik haar, terwijl ik Timmy's gordel omdoe. ''We kunnen vertrekken hoor!'' Zegt me moeder met een glimlach op haar gezicht. ''Here we go!'' Roept mijn vader terwijl hij de auto opstart. ''Zeg maar dag, dag huis, tot over 4 weekjes!'' Zeg ik tegen Timmy, terwijl ik zijn handje vasthou en ermee zwaai. ''Djaagg, djaagg, huissjuhh!'' Schreeuwt Timmy het vrolijk uit. En we rijden weg van ons huis, onze buurt, onze wijk, onze stad en onze provincie. Opweg naar het vliegveld...



- Yourself