Letter 08, 28th of September 2004,
"Hi Nina, Zain here. 8 letters, 44 to go! I heard that the mail from England to Holland and Holland to England was Okay. So I guess you have the letters, but you don't write me back, thanks. Sorry. Again, I love you but you know, I'm alone. That I can sing is normal now. I'm just that quiet boy again. And than I found my first love, and she's gone. She doesn't write me back, and.. Maybe I won't see her ever again. Imagine how it feels like. I don't know if you're alive. Can you write me at least one letter, just to let me know, you're alright? I love you, I mean it. And I always will. You understand me. Hugs and Kisses, Z.

Ach wat zeikt Robert nou? Geen idee waar ik mee te maken heb? Ik lees dat Zain aardig geïrriteerd begint te worden. Maar dat is toch logisch? Robert heeft die dingen voor mij verscholen en hij kreeg geen brief terug. Dit is zo lullig. En ik maar denken dat Zain me niet meer wilt spreken. Het is allemaal Roberts schuld! Mijn mobiel ging weer af. 'NINA ETEN!' hoorde ik mijn moeder van beneden roepen. 'WACHT EVEN!' riep ik terug. 'NU!' Riep Robert. Echt niet ik kan met Zayn praten. Ik liep zachtjes de trap af en rende snel de gang in. Net op tijd want me moeder wilde net de trap op om me te komen halen. Toen ik hoorde dat ze de eerste trap op was deed ik zachtjes de voordeur open en rende ik weg terwijl ik op het groene telefoontje klikte. 'Nina.' riep ik hijgend. Dichtbij ons was een bos. Daar rende ik en ging achter wat omgevallen bomen zitten. 'Nina...' Zei Zayn. Ik had het helemaal niet meer koud. 'Wauw,, I'm talking to you.' fluisterde ik. 'Yeah, so why did you call?' zei Zayn. Waarom ik belde? Hij zette toch zijn telefoon nummer op twitter? Dan ga ik toch bellen.. 'Because you gave me your phonenumber.' zei ik. 'But you said you didn't want to talk to me ever again. Than It's 8 years ago and then you think; Let's call Zayn.' Wat doet hij nou raar? 'I never said that I never wanted to talk to you. I missed you Zayn.' Ik hoorde een zucht. Langzaam kwamen de tranen terug. 'Zayn?' 'I.. I'm sorry. You sent me a letter, one. Just one, right?' Vroeg hij. 'Zayn I know I never wrote a letter. My stepfather never gave them to me.' Zei ik wanhopig. 'Don't lie to me, Nina. I was so in love with you. And now I'm with Perrie, as you know. She's amazing. But I will never love her like I loved you. So don't lie, I don't deserve that. 'Cause I kept on of my promises: Letters. And I will keep the second: Come to Holland. So It's better if you tell me now.' Ik was helemaal uitgepraat. Zayn had me duidelijk op mijn plek gezet. Hij was veranderd. 'I never wrote a letter.. I never said I never wanted to see you. When my father was gone, and my mom had Robert. We had a lot of money. But she never wanted to go to England. She's a slut. And Robert is drunk. Every day. I begged her every summer. But it was always, NO! I have a boyfriend, Zayn. But when I found the letters. I can't love him anymore. Just as a friend. What was in that letter? Tell me please.' Langzaam begon ik te snikken en Zayn hoorde het. Ik hoorde het ook bij hem. 'I don't know what to say. I'll call you later. I have to go. I'll come to Holland in April 2013. So I'll text you.' Was het laatste wat hij zei. 'Zayn, No! Please don't go away. I..' en er werd opgehangen.

______________________________________________________________________
Als school begint, komt er iedere dag weer een hoofdstukje of meer.
LOVEUx

Reageer (2)

  • xanoukmalik

    omgg ik heb dit verhaal net even snel gelezen and i love itttt=)
    het lijkt een beetje op the notebook met de brieven (een van mijn favoriete films ook nog )
    xxx

    1 decennium geleden
  • Fishgirl

    Yeah! Vanaf morgen elke dag een stukje

    Xx je grootste nachtmerrie als je niet snel verder schrijft

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen