49.

Louis Tomlinson

Na een overheerlijke lunch waren we naar het politiebureau gegaan. Elena had gespannen naast me gelopen en keek constant om zich heen. Ik had niet eens de moeite genomen om haar te laten ontspannen, omdat het simpelweg toch niet zou werken. De politie had onze brieven ingenomen en gezegd dat ze er iets aan gingen doen. Ik vroeg me af of ze er überhaupt iets aan konden doen, nu ze Gaby niet meer op konden pakken. Wat ik ook vreemd vond is dat ze geen bewijs hebben kunnen vinden dat Gaby in een gesticht thuis hoort. Ze was immers gek, knettergek. 'De jongens komen zo, en daarna ga we naar jou familie om kerstavond en jou verjaardag daar te vieren,' vertelde Elena me. Ik glimlachte. Elena had zo haar best gedaan op mijn verjaardag. Waarom moest Gaby juist deze dag uitzoeken? We liepen ons appartement weer in en ploften samen op de bank neer. Ik sloeg mijn arm om Elena heen en ze legde haar hoofd op mijn schouder. Veel tijd om zo samen te genieten hebben we niet, want voor ik het weet gaat de bel. Ik druk een kus op Elena's haren en sta dan op om de deur te openen. Daar staan mijn vijf beste vrienden. Aiden is de eerste die iets zegt. 'Gefeliciteerd mate,' lachte hij en hij geeft me een vriendschappelijke knuffel. Daarna loopt hij langs me af en begroet Elena. '25, dat moet ik nog maar zien te halen,' lachte Harry terwijl hij me ook een knuffel geeft. Ik grijns. 'Nu voel ik me zo oud,' klaagde ik. 'Ben je ook,' mengt Zayn zich in het gesprek en hij geeft me ook een knuffel. Na Liam en Niall me hebben gefeliciteerd sluit ik de deur en loop de woonkamer in. Elena is alweer druk in gesprek met Niall en er ligt een gelukkige glimlach op haar lippen. Harry staat samen met Liam de klok aan de muur te bekijken en Zayn is op met Aiden op de bank gaan zitten. Elena trek Niall mee de keuken in en even later komen ze terug met een gigantische taart. Ik krijg een enorme grijns op mijn gezicht. Elena zet de taart op tafel en overhandigt me voorzichtig het mes. Terwijl Elena een foto maak, snijd ik de taart in stukken en doe die op de gebaksbordjes. Niall grist meteen het eerste stuk weg. Ik lachte even en gaf toen de andere jongens en Elena een stuk. We gingen met z'n alle in de woonkamer zitten en al snel ontstond er een ontzettend gezellig gesprek. Voor ik het wist liep het alweer tegen etenstijd. 'Lou,' zei ik zachtjes en ik stootte hem aan. Hij keek me aan. 'Ik denk dat we zo echt moeten gaan,' zei ik hem. Hij wierp een blik op de klok en knikte toen. 'Jongens, ik ga jullie eruit gooien,' lachte hij. Er klonken verschillende protesterende geluiden. 'We gaan bij ons thuis kerstavond vieren, en kerstdag bij Elena thuis. Maar ik zie jullie met nieuwjaar weer,' zei Louis. We hadden er door de jaren heen een traditie van gemaakt om Nieuwjaar samen ergens anders te vieren. De jongens stonden op en namen een voor een afscheid. Toen iedereen op de gang stond, stonden Harry en Elena nog samen in de woonkamer te lachen. 'Komen jullie?' Elena keek op en glimlachte. 'Ja,' zei ze en ze gaf Harry een knuffel. Hij verborg zijn hoofd in haar nek en sloot zijn ogen. De glimlach op zijn gezicht straalde geluk uit. Ik kreeg een raar onderbuikgevoel bij dit aanzicht. Ze lieten elkaar weer los en kwam naar ons toe. Het werd wat druk in de gang, dus ik stuurde ze snel naar buiten. 'Fijne kerst,' riep ik nog voor de liftdeuren sloten. Daarna draaide ik me om naar Elena. 'Wat was dat net, met Harry?' vroeg ik Elena. Ze haalde haar schouder op. 'Een goede vriendschap? We hebben vier jaar lang een kamer gedeeld,' zei ze terwijl ze weer terug de woonkamer in liep en op begon te ruimen. Ik besloot haar te helpen en toen we klaar waren stapten we in de auto, op weg naar Doncaster.

Oh, dit stukje faalt en ik moet eigenlijk diehard aan mijn profielwerkstuk werken, alleen vind ik dit veel leuker X