001

"Een grote koffie.Eva" hoor ik iemand roepen. Ik kijk op van mijn telefoon en neem mijn koffie aan van de lachende jongen die aan de andere kant van de bar staat. Ik duik mentaal weer in mijn telefoon terwijl ik me een weg baan door de vele mensen die nog op hun bestelling wachten. Als ik bij de deur aankom versnel ik mijn pas. Nog steeds diep in mijn telefoon bereik ik de deur. Bam. Ik bots keihard tegen iemand aan en voel de hete koffie ober mijn hand vliegen. "Shit!" Roep ik uit. Ik kijk op en recht in 2 prachtige bruine ogen. "Omg ! Het spijt me zo erg, ik was totaal niet aan het opletten en ik keek niet waar ik liep. En omg het spijt me zo erg" ratel ik. "Whoa, chill. Het is geen ramp. Je hebt alleen mijn tepels verschroeid. Maar i'm okay. " zegt de jongen lachend. "Nee, het spijt me echt heel erg. Em mijn koffie is gloeiend heet. En daarbovenop heb ik ook nog eens je toffe shirt verpest." "Ach, no problemo" zegt de jongen koeltjes. "Wel problemo. Ugh... Ik ben altijd zo onhandig" mopper ik. "Hoeveel was je shirt." Zeg ik. "Ach, dat shirt is niks joh," "Nee echt. Het spijt me echt heel erg. Ik heb je shirt verpest en je tepels verbrand. Een nieuw shirt voor je kopen of een cheque uitschrijven is het minste dat ik voor je kan doen" "Weetjewat. Je mag me mee uit eten nemen. Je lijkt me leuk. " zegt hij lachend. Ik begin enorm te blozen. Ik word gered door mijn telefoon die hard in mijn hand trilt. "Hey Stella. Ja ja, ik ben onderweg. Zie je zo. " zeg ik en hang snel op. "Weetje wat. Doen we. Hier heb je mijn nummer maar. So just give me a call" zeg ik waarna ik snel wegloop om weer in mijn auto te stappen.

Eenmaal in de auto besef ik me dat ik niet eens zijn naam weet...