07.

Justin wil net opstaan als Chaz hem met een tik tegen zijn borst terug op de bank 'duwt'. Christian en Ryan komen beiden naast me zitten en Ryan slaat zijn arm grijnzend om mijn schouders. 'Oh, verstoren we jullie date?' grijnst Chaz. 'Heel grappig, laat me erlangs, we moeten nog ergens heen.' zegt Justin op een kalme toon. 'Justin Justin, waarom bedrieg je dit meisje? Dit is alweer je dertigste date deze maand. Hé meisje, hoe heette je ook alweer emo? Allison, oh ja, dat was het. Hij heeft ons hierheen geroepen om je weer in elkaar te slaan, te verminken, dus dat komen we even doen. Hij is een verrader.' grijnst Ryan. Ik sla zijn arm weg en kijk naar de grond, nu zit ik echt vast. 'Allison, weg, nu, vuile bitch. Dacht je echt dat ik het goed wilde maken?' zegt Justin op een nep gemene toon, ik ken zijn echte enge toon, dit is gewoon geacteerd. Ik doe mijn best om tranen in mijn ogen te laten springen en sta woest op. 'Niet te geloven, laat me gewoon met rust, ALLEMAAL!' schreeuw ik en loop stampend, het vuile gelach achter me latend, de Starbucks uit. Ik loop naar Justin's auto en ga daar op de stoeprand zitten, achter en andere auto zodat niemand me ziet. Ik wacht ongeduldig tot hij komt. Ik leg mijn hoofd tegen een boom aan en val na een halfuurtje, in een lichte slaap. 'Allison, ben je wakker?' hoor ik een stem zeggen. 'Hm, ja.' zeg ik, open mijn ogen en zie Justin achter het stuur. 'Hoe heb je ze afgeleid?' vraag ik en doe mijn haar goed. 'Gewoon, mee gelachen en gewoon dom gedaan, i don't know.' grinnikt hij. 'Goed geacteerd.' grijnst hij. 'Waar zullen we heen?' vraagt ik en ik kijk even naar het digitale klokje op het dashboard. 'Oh, moet je naar huis?' vraagt Justin teleurgesteld als hij ziet dat ik naar de tijd kijkt. 'Nee, ik keek alleen even. M'n moeder werkt tot morgenochtend, dus ik heb tijd zat.' glimlach ik. 'Good.' grinnikt hij en vraagt het opnieuw. 'Ehm, het strand? Mij maakt het niet zoveel uit.' Ik buk even zodat ik bij het voet einde kan en grabbel in mijn tas. Ik pak er een hoodie uit en trek die over mijn hoofd. 'We gaan naar het strand, niet naar alaska. Ik houd je wel warm.' knipoogt hij flirterig en begint te lachen. 'Lol, dacht het niet.' Ik sla met mijn hand tegen zijn achterhoofd en lach hem uit. Hij parkeert op de lege parkeerplaats en we lopen naar het strand toe. Net als ik een paar stappen op het zand heb gelegd, tilt hij me op en begint te rennen. 'LAAT ME DAN EERST M'N HOODIE UITDOEN ANDERS VRIES IK STRAKS DOOD!' gil ik en hij laat me op het zand zakken. 'Waag het niet weg te rennen.' grijnst hij. Ik trek m' n hoodie uit, grinnik en begin dan als een gek weg te rennen. Binnen een paar seconden haalt hij me in en tilt me weer op. 'Hier ga je voor boeten.' grijnst hij en rent weer naar het water. Ik gil heel hard dat hij het niet moet doen, maar dan gooit hij me met een plons in het ondiepe water. Ik kom weer boven, kan net een beetje naar lucht happen of hij duwt me alweer kopje onder. Dit keer zet ik het hem ook betaald, ik trek hem met mijn volle gewicht aan zijn been naar beneden en ga op zijn schouders zitten. Hij komt boven en ik grinnik. 'Ik ben een dikzak, ik weet het. ' grijns ik en spring van zijn schouders. 'Nee, you're beautiful.' zegt hij, en het klinkt alsof hij het meent. Ik bloos en hij doet een plukje haar achter m' n oor waarna hij zijn handen op mijn heupen plaatst. 'Wil je dansen ofzo?' grap ik. Hij bijt verlegen op z' n lip en wil dichterbij komen. Ik wend m' n gezicht af, hier ben ik nog niet klaar voor. 'Ehm, dit is nogal awkward.. ' Ik sla mijn ogen neer en laat hem los. Ik loop het water uit en ga op het zand zitten. Ik laat mezelf achterover vallen en kijk naar de hemel. Ik sluit even m' n ogen en denk na. Het is gewoon zo raar, ik wil gewoon vrienden zijn met Justin, geen vijanden en ook geen geliefdes. Justin komt naast me zitten en ik ga ook maar rechtop zitten. We kijken naar de zonsondergang en praten nogal kortaf en droog met elkaar, gewoon omdat dat van net zo awkward was. Uiteindelijk staan we op, lopen we naar zijn auto, stappen in en hij brengt me naar huis. Hij stopt voor mijn deur en ik kijk strak voor me. 'We zijn er.' zegt hij en wil net uitstappen om mijn deur open te doen als ik zijn hand vastpak. 'Niet te snel. Heel erg bedankt voor vandaag, het was heel gezellig.' fluister ik en druk een briefje met mijn nummer in zijn hand. Ik glimlach, druk een kusje op zijn wang en stap uit. 'Tot maandag, Justin.' zeg ik en loop naar de deur. Ik draai me nog een keer om om te zwaaien en dan rijd hij weg. Ik grinnik, draai mijn sleutel in het slot en loop naar binnen.