25.

vanuit Linde

Ik loop de hal in en zie Daan staan, maar niet Daan alleen. Tranen komen op in mijn ogen en ik ren naar buiten, ik hoor Daan achter me aan rennen, maar ik stop niet. Hij zei dat hij van me hield, dat ik de ware voor hem was en nu zoent hij een ander meisje?! Ik voel de tranen over mijn wangen lopen en ik hoor bijna niks meer, het enigste wat ik heel zachtjes hoor is Daan die roept “Linde wacht! Linde stop!”, maar ik wil niet stoppen, ik wil het niet weten. Ik ren het de straat op zonder om me heen te kijken en voor ik het weet zie ik 2 lampen op me af komen en hoor ik een grote bonk. Ik lig op straat en kan me niet meer bewegen, ik hoor zacht allemaal stemmen en niet veel later zakken mijn ogen dicht en word alles zwart…

Vanuit Daan

Ik loop even naar de wc en als ik terug loop komt er een meisje naar me toe en begint me zomaar te zoenen. Ik word zo overvallen dat ik eerst niet eens door had wat ze deed, dan probeer ik haar van me af te duwen, maar zie ik Linde staan. Ze rent langs me met tranen in haar ogen als ze me ziet staan, wat aan de ene kant begrijpelijk is, maar ik kan er gewoon echt niks aan doen en ik wil haar echt niet kwijt!! Snel ren ik achter haar aan en roep de hele tijd “Linde wacht! Linde stop!”, maar ze lijkt het niet te horen, want ze rent gewoon verder de straat op. Ik begin sneller te rennen en zie een auto aan komen rijden, ik roep nog “Linde kijk uit!!!!” maar het is al te laat de auto raakt Linde met een harde klap en stopt meteen. Ik ren naar Linde toe en kniel bij der neer “Linde, hoor je me? Linde niet weg gaan! LINDE?!” dan zie ik dat haar ogen dicht vallen en ze niks meer doet. Ik bel heel snel naar me ouders en zeg dat ze de ouders van linde moeten halen en de man uit de auto belt 112. De ambulance kan ieder moment komen en ik bel ondertussen snel Rein. Niet veel later komt de ambulance en Rein, Nils, Owen en de meiden aan lopen. Ik weet gewoon echt niet wat ik moet doen op dit moment ik zit naast Linde op de grond en houd de hele tijd haar hand vast. Dan moet ik toch echt haar hand los laten en moet ze de ambulance in, omdat haar ouders er nog steeds niet zijn ga ik met haar mee in de ambulance. Als we in het ziekenhuis komen rijden ze haar meteen naar haar kamer en zeggen me dat ik moet wachten in de wachtkamer. Niet veel later komen de jongens, de meisjes en de ouders van Linde aan, “wat is er gebeurd?” vraagt de moeder van Linde, “nou, ja ,uhm, kijk” stamel ik, want ik krijg er helemaal niks uit nog steeds door de schok. “er kwam een meisje naar me toe, die begon me opeens te zoenen, toen kwam Linde aanlopen, zag dat en rende weg. Ze wilde niet stoppen en toen rende ze zo de straat op en kwam ze tegen de auto aan!” komt er dan in een keer allemaal uit en dan begin ik ook te huilen. We zitten met z’n alle in de wachtkamer terwijl de dokters allemaal bezig zijn met testjes te doen bij Linde, die ondertussen nog steeds niet wakker is…