In de trein.

Het is tijd, dacht ik.
Mijn koffers waren ingepakt en i had mijn toverstaf gekocht.
Als sinds een kleine tijd moesten we geen dier mee meenemen naar de toverschool.
Ik woonde in een weeshuis.
Ik wou naar buiten gaan maar iemand hield mij tegen.
Ach weer zo'n dreuzel, dacht ik.
Sorry maar je mag niet uit dit wezenhuis gaan zonder toestemming van een volwasen familie lid.
Mar ik ken geen enkel familie!
Dat is pech, antwoordde ze.
Ik besloot om 's nachs weg te glippen.
De deur was op slot!
Geen probleem.
Ik pakte mijn toverstaf en zei een spreuk:

Alohomora!

De deur ging open.
Maar er was een probleem.
Aan mijn been heb ik een verschrikelijke spreuk gekregen.
We zagen mijn bot.
Dus had ik krukken.
Hoe moet ik nu de trap af!
Ik kende daar een spreuk voor.
Ik wou het normal gezien gebruiken als ik me verveelde maar... waarom niet nu.

Gliseo!

De trap werd heel glad en ik kon er gewoon afglijden. (echt waar, dit spreuk bestaat)
Daarna maakte ik de spruk ongedaan.

Finite!

Ik deed de deur open en ontsnapte.
Hagrit was op me te wachten.
Het was de kleinzoon van Hagrit die voor een of een ander reden ook Hagrit heette.
Ale, waar wacht je nog op, kom op mijn bromfiets.
Ik ging op zijn bromfiets en vloog weg.
A daar is de trein.
De trein was aan het rijden en wanneer we voorbij een afstand is de tank leeg.
Snel doe een spreuk om In de trein terecht te komen.
Maar ik ken er bijna geen!
Probeer het!
Natuurlijk.
Snel Hagrit geef me een voorwerp.
Euuh wat denk je van dit zakje.
Goed zo geef het maar.

Portus!

Dit spreukt dient om van een voorwerp een viavia te maken, en met een viavia kan je gaan waar je maar wilt.
Dus teleporteerde ik me in de trein.
Ik kwam in een kabine terecht.
Eum hallo ik ben Jake en wie zijn jullie?
Ik ben Moria aangenaam.
En ik ben Mike.
Ooo, mag ik hier blijven.
Natuurlijk, antwoordde ze.
Wat lees je daar, vroeg ik.
Ooo een boek over de wezens die in het verboden bos te vinden is.
Bevoorbeeld... reuze spinnen!
A ja die zijn makelijk te doden, als je de juiste spreuk hebt en ik ken die toevallig: Arania Exumai zei Mike.
Of Een reuze slang dat je kan verstenen als je in zijn ogen kijkt.
Hij si verslagen door de beroemde tovenaar Harry Potter met het zwaard van Grifondor!
Echt waanzinnig.
Oersaai, zei Mike.
Ik begon eenbeetje te lachen.
Daar kan ik niet om lachen, zei Moria.

Rictusempra

Moria begon te lachen.
Ze zei een spreuk.

Finite

De spreuk was ongedaan, maar ze lachtte verder.
Oke dat was grappig, maar wie heeft at spreuk gedaan?
Ik, zei Mike.
We begonnen te lachen.
Inneens begon de trein te trillen.

Sonorus

Was dat een spreuk, zei ik.
Ja zei Mike, dat is een spreuk om je stem te versterken.
We hoorden een zware stem praten.
Willen al de laatsejaars naar de machine kamer komen.
Inneens kwam er een Man met een zwarte cape die een toverstaf in zijn hand had.
Hij zei een spreuk:

flipendo ( een spreuk dat iemand naar achteren duwt)

Mike zei een bezwering

Protecto (een spreuk dat een onzichbaar muur rond je maakt dat kleine aanvallen weerkaatst en grote aanvallen stopt)

de bezwering dat die man had uitgesproken keerde terug en duwde de man.
Ik pakte mijn viabia en telporteerde ons op het dak.
Maar daar kwam iemand anders.
Mike zei:

Lacarnum Inflamarae!

Vuur kwam uit zijn toverstaf en de man viel van het dak.
Nu is het mijn beurt, zei Moria:

Serpensortia!

een slang kwam uit haar toverstaf.
Arserombiu! riep ze. (dat is slangen taalmaar dat is gefantaseert)
De slang beet in het arm van een ander man.
Nog maar 1 man!
Ik riep:

Glasius!

De laatste man was bevroren. (Glasius is een spreuk dat mensen bevriest en/of vuur kan doven.
we teleporterden ons weer in de trein..
Wat was dat!
riep ik.