Hoofdstuk 1

8 jaar later

“Aimee, kom je bed nou eens uit. Ik sta je al een kwartier te roepen. Je moet over drie kwartier op je werk zijn. Je hebt een afspraak met je baas.”zegt Ilja. Ik schiet omhoog wat Ilja laat lachen. “Drie kwartier? En je maakt me nu pas wakker.” “Ik ben al een half uur bezig om je wakker te maken. Je wekker is afgegaan maar je hebt er doorheen geslapen.” Ik spring uit mijn bed en ren naar de badkamer. Ik moet over een half uur al weg en ik moet nog alles doen. Ik trek mijn pyjama uit en stap onder de douche. Na een paar minuten stap ik eronder vandaan en merk dan pas dat ik niks mee heb genomen de badkamer in. Ik sla mijn handdoek om me heen en ren naar mijn kamer, waar Ilja op mijn bed zit. “Spullen vergeten?” “Nee joh. Ik sta hier alleen maar met mijn handdoek omdat ik dat leuk vind”zeg ik sarcastisch. Ilja schiet in de lach en wijst naast zich op mijn bed. Ik kijk naar mijn bed en ik zie mijn kleren en ondergoed op bed liggen. Ilja heeft dat zeker daar neergelegd. “Dank je”zeg ik. “Geen dank. Ik ga ontbijt voor je maken. Als je opschiet dan haal je het nog.” “Oké.” Ilja staat op en loopt naar beneden. Ik kleed me om en doe dan mijn make-up. Als ik Ilja niet had dan zou ik echt gek worden. Ze weet me altijd uit de shit te halen. Ik ben zo blij dat ik met haar in één huis woon. Ilja en ik zijn na de middelbare school samen gaan wonen omdat we allebei niet meer thuis wilde wonen. Bruno kom ik soms wel eens tegen als ik mijn zus moet helpen op haar werk. Charlie laat ik maar even achterwege. Mijn zus, Gwen, is een modeontwerpster en soms moet ik helpen voor foto’s. Bruno is model en daarom zie ik hem soms. Heel soms. Ik leg mijn mascara terug in mijn tasje, bekijk mezelf dan nog één keer in de spiegel en loop dan naar beneden. Als ik beneden kom zie ik al een heerlijk ontbijtje op tafel staan. “Dank je, Il.” “Geen dank.” “Ik zou niet weten wat ik zonder je moet.” “Niks.” “Ha, grappenmaker.” Ik begin aan het heerlijke ontbijtje en Ilja is bezig met schoonmaken. “Uhm Aim, je mobiel ging net af.” “Oh. Waar ligt mijn mobiel?” “Op de tafel in de woonkamer.” Ik sta op en pak mijn mobiel. Ik zie dat ik een sms’je van mijn zus heb gekregen.

Aimeetje,
Kan jij vanmiddag even langskomen?
Ik moet even iets met je bespreken over de bruiloft.
X-jes Gwen.

Ik rol even met mijn ogen. Gwen heeft een koosnaampje voor mij en ik irriteer me er dood aan. Aimeetje. Alsof ik een klein kind ben.

Gwennetje,
Ik kom vanmiddag wel even langs.
Ik kom rond twee uur langs.
Xx Aimee.

Na een paar seconden krijg ik een sms’je terug.

Noem me geen Gwennetje!
Ik noem je geen Aimeetje meer als je mij geen Gwennetje noemt.
Tot vanmiddag.
X-jes Gwen.

Ik leg lachend mijn mobiel weg en Ilja kijkt me raar aan. “Lees maar”zeg ik en Ilja pakt mijn mobiel en leest de sms’jes. Ik ga verder met mijn ontbijtje en Ilja komt naast me zitten. “Echt jij en je zus weer. Hoe gaat het trouwens met de bruiloft?” “Er moet nog het één en ander geregeld worden maar het lukt wel.” “Gelukkig.” Ik knik en eet door. Mijn zus gaat binnenkort trouwen met Mike. Mike is de aardigste jongen die ik ken en hij verdient mijn zus. Mijn zus en Mike zijn al zes jaar samen en wonen al vier jaar samen in een huis hier vlakbij. Mike is arts en hij is best wel knap. Ik was zo blij toen Gwen mij vertelde dat ze gingen trouwen. Er verschijnt automatisch een glimlach op mijn gezicht en ik wordt door Ilja uit mijn gedachte gehaald. “Je moet over vijf minuten weg, anders haal je het niet.” “Oh ja.” Ik leg snel mijn spullen in de vaatwasser en ren dan naar boven om mijn tas te pakken. Ik ren daarna weer naar beneden en trek mijn schoenen en jas aan. “Ik ga. Ik ben vanavond pas thuis”roep ik en wil dan de deur dichtgooien. “Aimee, wacht! Je vergeet je mobiel.” Ik sta stil en Ilja komt naar me toe gerend met mijn mobiel. “Dank je Il.” “Geen dank.” Ik geeft Ilja een knuffel en loop dan naar mijn auto. Ik start de auto en rijd naar mijn werk.