Hoofdstuk 7

De volgende dag heb ik twee colleges, als ik daar eindelijk mee klaar ben is het alweer vijf uur. Ik had nog een berichtje van Derk gekregen, dat hij het heel erg leuk vond en dat we elkaar snel weer zouden zien. Als ik uit school kom besluit ik maar even langs Marlous te gaan.
“Hé Gaya, Marlous is boven,” zegt haar vader als ik naar binnen loop.
“Hoi… Oké, dan ga ik daarheen.” Ik loop de trap op en als ik voor Marlous haar deur sta roep ik haar.
“Heeeee Gaya!” roept ze enthousiast als ze me hoort, ik loop naar binnen en ze vliegt me om de hals.
“Hoe was het gisteren?” vraagt ze. Ik lach en geef haar een verslag van die avond.
“Wauw! Wat leuk, ik ben echt blij voor jullie beide. Ik hoop dat er wat leuks van komt,” zegt ze enthousiast.
“Ik hoop het ook. En hoe gaat het met jou en die ene jongen?” vraag ik dan.
“Ja wel aardig, ik weet niet of ik hem nou wel zo leuk vind.” Ze haalt haar schouders op.
“Eten!” hoor ik Marlous’ vader van beneden roepen.
“Eet je mee?” vraagt ze.
“Uhm, ja kan wel.” We staan op en gaan naar beneden.
“Gaya eet ook mee,” zegt Marlous dan.
“Daar had ik al op gerekend,” zegt haar vader terwijl hij naar de tafel knikt. Ik zie dat er inderdaad al een extra bord bij staat. We gaan zitten en even later komt ook Nick naar beneden, Marlous haar moeder werkt vaak tot laat en eet meestal niet mee.
“Hey Gaya, hoe is het?” vraagt Nick.
“Goed, met jou?” Nick grijnst.
“Goed, en hoe gaat het met Derk?”
“Derk?” vraagt dan hun vader.’
“Ja, ze gaat met Derk, onze neef.” Ik begin weer rood te worden, Nick, sukkel.
“Oh, wat leuk! Dat is een leuke jongen,” zegt hun vader.
“Ja, hoe gaat het daar nou mee, Gaya?” vraagt Nick dan weer.
“Ehm, goed,” mompel ik dan. Ik schaam me dood, waarom moet Nick dit nou weer ter sprake brengen.
“Nick, hoe gaat het met jouw vriendin?” vraagt Marlous. Ik kijk haar dankbaar aan en neem snel een hap eten zodat ik een goede reden heb mijn mond dicht te houden.
“Jouw vriendin?” vraagt hun vader verbaasd. Nick kijkt een beetje kwaad naar Marlous.
“Ik heb geen vriendin, ik weet ook niet waar Marlous dat vandaan haalt,” bromt Nick. Marlous trekt haar wenkbrauw op naar Nick maar zegt niks.
“Hoe gaat het met je studie, Gaya?” vraagt hun vader dan.
“Ja, het gaat wel aardig,” antwoord ik.
“Oké, goed om te horen.” Voor de rest blijft het aan tafel dodelijk stil, Nick lijkt een beetje aangebrand. Als we het eten op hebben help ik even met afruimen en ga ik dan weer met Marlous mee naar boven.
“Nick zijn vriendin?” vraag ik dan.
“Och, ja, die heeft al een tijdje wat met een meisje, raar mens is dat. Daarom stelt hij haar ook niet voor, ik kwam ze toevallig een keer tegen op stap.”
“Hoe zo een raar mens dan?” Ik kijk haar verbaasd aan.
“Onnozel als een baksteen, ze schijnt met alles wat los en vastzit naar bed te gaan. Nick kan veel beter krijgen, maar hij moet het maar weten,” zegt ze schouderophalend.
“Hij kan inderdaad beter krijgen, maar je hebt gelijk,” mompel ik.
“Ach ja. Wat doe je morgenavond?” vraagt ze.
“Niks volgens mij, hoe zo?”
“Die ene jongen geeft dat een feestje, hij vroeg of ik wilde komen. Ik wil alleen als jij meegaat.” Ik denk even na, zou Derk dan ook komen? Of Nick?
“Ik ken daar niemand,” zeg ik.
“Nee, ik ook niet. Nou ja, Nick gaat ook. Misschien is Derk er ook wel,” reageert ze. Nee, Derk zal er wel niet zijn.
“Uh, nou ja, ik goed. Ik wil wel mee.” Marlous veert op.
“Leuk! Ik hoop voor je dat Derk er ook zal zijn. Anders moet je hem vragen!” zegt ze vrolijk.
“Ik vraag hem morgen wel, oké?” antwoord ik.
“Ik wil zo graag zijn reactie weten,” zegt ze een beetje zeurderig.
“Oké, oké, goed dan.” Ik pak mijn telefoon en ik word weer een beetje zenuwachtig, straks vindt hij het irritant dat ik hem een berichtje stuur…
“Wat moet ik dan eigenlijk zeggen?” vraag ik dan.
“Gewoon, iets van: Kom je morgen ook op het feestje van Jeroen?” Oh, hij heet Jeroen. Ik typ het in en druk snel op verzenden, voor ik me kan bedenken. Ik zie dat hij net online is, dus waarschijnlijk krijg ik nu ook een reactie. Al snel staat er dat hij aan het typen is.
Ik weet het nog niet, jij bent er dus wel? Ik wist niet dat jij hem kende?
“Reageert ‘ie?” vraagt Marlous enthousiast. Ik laat haar het berichtje zien.
“Zeg dat hij ook moet komen, dat je dat leuk lijkt.” Nee, dat ga ik dus mooi niet sturen.
Jaa, ik ga wel! Nee, ik ken hem ook niet. Marlous wilde graag dat ik meeging, vandaar.
Ik wacht tot hij weer wat terugstuurt, Marlous kijkt me vragend aan.
Ik moet eerst trainen, daarna kom ik denk ik wel even langs. Marlous heeft het vast druk met Jeroen, dan .
Ik moet lachen, grote kans, ja. Meestal vind ik mijn draai wel, maar toch is het niet altijd leuk dat je vriendin dan meer oog voor een jongen heeft, dan voor jou.
“Wat lach je?” vraagt Marlous.
“Derk komt waarschijnlijk wel even langs,” zeg ik.
“Oeeeeh leuk!” Ik knik en stuur hem nog wat terug.
Oké, leuk! Dat denk ik ook, ja.
Al snel heeft hij weer gereageerd.
Ik ga zo slapen, hopelijk tot morgen! Slaap lekker straks, xxx.
“Joehoee, stuurt hij nog wat?” vraagt Marlous.
“Hij gaat slapen,” antwoord ik.
Slaap lekker, xxx.
“Oh, boeiend,” zegt Marlous. Ik lach en knik.
“Ik ga ook maar naar huis zo, moet morgen weer vroeg. Kom je morgen eerst bij mij?” vraag ik dan.
“Ja, ik kom morgen rond een uur of acht bij je, of ben je dan nog niet klaar met school?”
“Om zes uur begint mijn laatste college, ben ongeveer acht uur thuis. Dus zie maar hoe laat je komt.” Ik sta op en pak mijn tas.
“Is goed, dan zie ik je morgen! Slaap lekker straks!” Marlous geeft me een knuffel en dan loop ik naar beneden. Ik zeg haar vader nog gedag en ga dan naar huis. Ik heb nu al zin in morgenavond, hopelijk komt Derk wel even langs, dan is mijn avond ook nog leuk. Hoe moet ik eigenlijk tegen hem doen? Al zijn vrienden zijn erbij, weten zij ook van ons? Nee, vast niet. Shit, ik weet niet wat ik tegen hem moet zeggen. Straks wil hij doen alsof er niks is. Oké, hopelijk komt hij niet. Dat zou me namelijk enorm veel zenuwen besparen.