18. Dinner

'Congratulations!' Het was de zoveelste leerling die mij en Harry feliciteerde met onze tweede plek. Ik werd er ontzettend verlegen van en was blij toen we eindelijk in het muzieklokaal aan waren gekomen. Hier zou niemand ons kunnen storen. Ik ging op de stoel zitten en Harry kwam naast me zitten. 'I talked to my mum,' begon ik terwijl ik toekeek hoe Harry onze handen verstrengelde. 'She wasn't mad. She was proud of me. She never let me play piano because I reminded her too much of my father. Today she's gonna sign me up for piano lessons after all.' Harry glimlachte. 'I am so happy for you,' glimlachte hij. Ik kon alleen maar terug glimlachen. 'I had to invite you over for dinner this week. Would you like that?' vroeg ik hem toe. 'Off course. I would love to meet your mother.' Het was even stil, maar het was geen vervelende stilte. We waren beide in onze gedachten verzonken. 'Harry?' Harry's groene ogen vonden de mijne en opnieuw voelde ik kriebels door mijn buik razen. 'I love you.' Ik had het gezegd. Sinds ik bij hem had geslapen wist ik zeker dat het zo was, maar ik had het nog niet durven zeggen. Harry bleef stil en teleurgesteld wendde ik mijn blik af. Ik had het nooit moeten zeggen. Hij hield nog niet van mij. Dat ging veel te snel. Met twee vingers tilde hij mijn hoofd op en dwong me zo hem aan te kijken. 'I love you too, Olivia,' zei hij en hij drukte zachtjes zijn lippen op de van mij. Zijn vingers streelden zachtjes over mijn wang en lieten een tintelende streep af. Met mijn hand ging ik door zijn krullen. Zijn kus was teder, liefdevol en heel mijn lichaam werd warm vanbinnen. Zijn tong tikte voorzichtig tegen mijn lippen aan, en ik opende mijn mond een beetje. Zijn tong gleed naar binnen en vond de mijne. Samen draaiden ze om elkaar heen, verkenden elke plekje van de mond. Toen ik geen adem meer had maakte ik me los. Blozend wendde ik mijn blik af. 'That was my first kiss.' Mijn stem was zo zacht dat ik me afvroeg of hij het wel gehoord had. Hij pakte mijn gezicht tussen twee handen en drukte nog zacht een kusje op mijn lippen. 'It was the best kiss I ever had, and I am not lying.' Ik giechelde even en voelde mijn wangen toch weer rood worden. Hij was zo lief voor mij. Met een vederlicht gebaar streelde hij een pluk haar achter mijn oor. 'I really love you Olivia. I have never felt this before for someone.' Hoewel ik niet begreep waarom ik voor hem zo speciaal was, voelde ik me wel gevleid. 'You're the first boy for me, but you make my stomach flip by only smiling. I feel carefree when I am with you. Live is easy.' Ik glimlachte even en keek hem aan. De bel verstoorde ons romantische moment en met tegenzin stond ik op. Harry pakte mijn hand vast en samen verlieten we het lokaal.

Zenuwachtig schuifelde ik van mijn ene voet naar mijn andere. 'Olivia, please calm down,' zei mijn moeder licht geïrriteerd. Ik dwong mezelf op de bank te gaan zitten, maar stond meteen weer op toen ik de bel hoorde. Ik rende bijna naar de voordeur en opende de deur. Daar stond hij. Zijn krullen nonchalant door de war door de wind, zijn groene ogen fonkelend en een scheve grijns rond zijn lippen. 'Hey,' fluisterde ik zacht terwijl ik me naar voren boog om hem een kus te geven. 'Hey.' Ik zette een stap opzij zodat hij naar binnen kon. Hij trok zijn jas uit en hing hem op de kapstok. Hij droeg een witte blouse die strak om zijn gespierde lichaam zat. Ik sloot de voordeur. Harry stak zijn hand naar me uit en dankbaar pakte ik hem aan. Samen liepen we de woonkamer in waar mijn moeder al stond te wachten. 'Mum, this is Harry, my boyfriend. Harry, this is my mother,' stelde ik ze aan elkaar voor. Met zijn vrij hand schudde Harry mijn moeders hand. 'It is nice to meet you, mrs Wild,' zei hij beleefd. 'Please call me Lily,' lachte mijn moeder. 'Have a seat, dinner is almost ready.' Samen met Harry liep ik naar de tafel, die voor het eerst in tijden voor drie personen was gedekt. Even schoot het door me heen dat Harry nu op de plek zat waar mijn vader normaal altijd zat, maar snel schudde ik die gedachte van me af. Mijn moeder kwam binnen met een schaal soep en schepte voor iedereen op. Mijn moeder en Harry konden het meteen ontzettend goed met elkaar vinden, wat me deed glimlachen. Harry gedroeg zich zo ontzettend goed, en bij elk lief ding dat hij over me zei kon ik niks anders doen dan glimlachen. Mijn moeder had zich ontzettend uitgesloofd in de keuken, en voor het eerst vond ik het fijn dat ze mijn moeder was. Ze was aardig, deed ontzettend haar best en was bovendien eerlijk.
'Dinner was absolutely dilicious,' glimlachte Harry toen we het toetje ophadden. 'Shall we watch a movie?' stelde mijn moeder toen voor. Ik keek naar Harry, die naar mijn moeder keek. 'If it is OK with Olivia, I would love toe,' glimlachte hij, waardoor nu mijn moeder en Harry me beide aankeken. 'Yeah, let's watch a movie,' glimlachte ik. Met z'n drieën ruimden we snel de tafel af en installeerden ons daarna voor de tv. Ik had me dicht tegen Harry aangenesteld en hij drukte een kus op mijn haren. Mijn moeder had The Notebook opgezet, dus de tranen konden niet uitblijven. Harry trok me nog iets dichter tegen me aan en streelde geruststellend door mijn haren. 'How can you not cry?' vroeg ik hem na de film. 'It is fake, acted.' 'Yeah, but it is so sad,' zei ik. 'I know,' zei Harry en hij drukte nog een kus op mijn haren. Na nog even nagepraat te hebben over de film besloot Harry dat het toch wel tijd was om naar huis te gaan. Ik liep met hem mee naar de gang waar hij zijn jas aantrok. Hij trok me vervolgens in zijn armen en drukte zijn voorhoofd tegen dat van mij. Zijn neus raakte die van mij en zijn adem kriebelde tegen mijn lippen. 'I had a lovely night Olivia, your mother is an amazing woman,' zei hij. Ik glimlachte en keek hem aan. 'I'll see you tomorrow,' zei hij en daarna drukte hij zijn lippen op die van mij. Zachtjes beantwoordde ik zijn zoen. Toch liet ik hem al snel weer los en drukte mijn voorhoofd weer tegen dat van hem. 'I'll see you tomorrow,' bevestigde ik. Na nog een klein kusje verliet Harry dan eindelijk het huis, en ik kon alleen maar gelukkig glimlachen.