LOUIS TOMLINSON TERUG
De sinds gisteren ontvoerde jongen die deel uitmaakt van de populaire boyband One Direction, Louis Tomlinson, is op donderdagavond in gehavende toestand aangekomen op het politiebureau van Chicago. Hij is opgehaald geworden door zijn vrienden en managers, en teruggebracht naar het hotel waar zijn familie op hem wachtte.
Zijn vriendin, de gesloten, barse Isabel Adams, is echter nog steeds verdwenen. Na haar poging om haar vriendje uit de ontvoerders hun auto terug te kapen, en daarbij te verongelukken, is zij uit haar ziekenhuiskamer gevlucht. Sindsdien is zij niet meer gezien geworden.
‘Isabel had moeten overleggen met het bureau, ze heeft het protocol niet gevolgd. Wij zullen er alles aan doen om haar te vinden.’ Aldus een agent van de FBI.
Het huis waaruit Louis ontsnapt is, is onderzocht geworden. Op enkele verblijfssporen na is er niets gevonden.
Daar er geen losgeld gevraagd is geworden, rijst de vraag of dit niet allemaal een publiciteitsstunt is.

Niall smeet de krant door de kamer en haalde wanhopig zijn handen door zijn haar.
‘We hadden nooit hierheen moeten komen.’ Kreunde hij.
Liam legde zijn arm om hem heen en zuchtte even.
‘Volgens Louis zei Isabel dat dat geen verschil zou hebben gemaakt. De zoon van Garkov wil wraak nemen.’
‘Voor iets dat ze niet eens heeft gedaan!’ Zei Harry.
‘Dat weten wij, en dat weet Isabel ook, maar Garkov weet alleen dat zij ons heeft beschermd. En als zijn vader dan omkomt, slechts enkele dagen na een inval van hun kant, dan is het niet gek dat hij denkt dat Isabel dat heeft veroorzaakt.’ Zei Zayn.
Louis zat stil en bleek tussen hen in. Zijn polsen waren in verband gewikkeld en zijn blauwe plek was ingesmeerd met een zalfje.
‘De FBI gaat er nu achter aan. Ze zullen haar wel vinden.’ Suste Liam de rest.
‘Als ze haar ooit nog vinden. Ze zijn vast verkast naar een andere stad.’ Zei Harry.
Louis begon te snikken en ietwat beschaamd hield de rest hun mond.
‘Ik heb haar gekwetst en nog kwam ze me redden, en nu zit zij daar vast.’
‘Natuurlijk kwam ze je redden! Je had haar moeten zien toen ze in het ziekenhuis wakker werd! Ze houdt echt heel veel van je, Lou.’ Zei Niall.
Louis knikte en friemelde aan een los draadje van het verband.
‘Ik hoop gewoon dat ze snel thuis is.’ Mompelde hij.
Drie ferme kloppen op de deur liet ze schrikken, en toen klonk de zware stem van agent Mason, de man die ze bijna een jaar geleden bij Isabel had afgezet.
‘Jongens? We willen Louis graag spreken.’
Zayn deed de deur open en keek Louis aan.
‘Je vrienden mogen mee hoor, als je dat fijner vindt. We willen graag nog eens het hele verhaal horen.’ Zei Mason.
Louis knikte en liep samen met zijn vrienden de kamer uit.
Toen hij zijn verhaal weer had gedaan keken de agenten elkaar een beetje nerveus aan.
‘Heb je je bewakers goed kunnen observeren?’ Werd er gevraagd.
Louis schudde zijn hoofd.
‘Niet zodanig goed dat ik een portret zou kunnen laten schilderen. Een kale man met blauwe ogen en een man met rode stekels.’ Zei hij.
‘Geen man van ongeveer vijftig jaar, warrig bruin haar en grijze ogen?’
Louis schudde zijn hoofd weer en keek verbaasd naar de grimmige blikken van de agenten.
‘Hoezo? Wie is die man? Is dat die Sean Garkov?’ Vroeg hij.
Agent Mason schudde triest zijn hoofd en haalde zijn schouders op.
‘Nee, maar het is wel een man die Isabel veel meer mentale schade kan toebrengen.’

New player in the game! ^^

Reageer (12)

  • kukeluusje

    arme isabel en louis
    snel verder

    1 decennium geleden
  • 1D1Dlove1D1D

    Leuk, snel door

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen