032 - P.O.V Tonnie

Ik loop de kamer uit in m'n pyjama richting de badkamer. Ik neem een douche, trek m'n kleding aan en loop naar beneden. Als ik beneden ben, loop ik gelijk door naar de keuken. Anne staat wat drinken in te schenken en Liam staat met Danielle af te wassen. Ik loop naar Anne. 'BOE!' roep ik hard door de keuken. Anne schrikt zich rot en we moeten allebei lachen. 'Ik heb je lang niet gesproken..' zeg ik zacht. 'Inderdaad. Hoe gaat het met je?' vraagt ze. 'Goed goed, met jou?' 'Ja gaat wel.' Het is stil in de keuken. Liam en Danielle waren klaar met afwassen en gingen naar boven. Anne verbreekt de stilte: 'Het spijt me van..' ' Nee het is al goed. Harry heeft het me allemaal uitgelegd en het is niet jou schuld.' 'Dus je bent niet boos?' zegt Anne met een schattig stemmetje en ze trekt een pruillipje wat er bij haar zó schattig uitziet. 'Natuuurlijk! Stiefzusjes toch?' We geven elkaar een knuffel en lopen door de woonkamer richting de trap. Opeens voel ik 2 handen langs m'n heupen lopen. Ik voel een zachte adem in mij nek en er komt een warm lichaam tegen me aan staan. 'Goedemorgen schoonheid,' zegt een stem die verdacht veel op Zayn's stem lijkt. Ik heb natuurlijk nog in zijn gedachten met hem. Dat moet ik even recht zetten. Ik draai me om en kijk in 2 grote chocolade bruine ogen. Opeens voel ik zijn lippen op de mijne en zijn handen die eerst op mijn heupen lagen zakken langzaam naar beneden. Anne is inmiddels weer naar de woonkamer gegaan, best wel logisch.. Ik probeer me uit Zayn z'n armen te wurmen, dit gaat wel erg ver. Ik wil dit helemaal niet. 'Wtf doe je met mijn vriendin?!' hoor ik opeens achter me. Zayn laat me los en ik kijk naar achter. Harry komt langzaam naar beneden lopen met een boos gezicht. Ik loop naar hem toe en ga voor hem staan zodat hij niet naar Zayn kan lopen. 'Wie denk je wel niet dat je bent?! Zomaar vreemd gaan op Perrie en dan ook nog met mijn vriendin!' zegt Harry ruig. 'Het is allang uit met Perrie. Tonnie is niet jouw vriendin, ze is MIJN vriendin! Wat zeg jij allemaal? Het is allang uit tussen jou en Tonnie. Ze is met mij nu.' Harry kijkt me aan met een teleurgestelde blik. 'I- Is dit waar Tonnie? We hadden het vanmorgen toch goedgemaakt?' Ohjee wat moet ik nou?! Dit gaat nooit goed komen! ' Het.. Het spijt me jongens. Ik wilde niet dat het zo ging lopen. Het is waar dat ik opeens iets had met Zayn maar ik heb ook iets met Harry.' Ik zie dat Harry een vuile blik in z'n ogen heeft. 'Dus al die tijd had je iets met Zayn?' Ik zie dat Anne langzaam de gang in komt lopen zo onopvallend mogelijk. 'Het spijt me Harry. Ik zat er zo doorheen toen jij Anne zoende en Zayn probeerde me alleen te helpen. Het was nooit serieus met hem. Geloof me!' 'Eh hallo? Ik sta hier nog gewoon hoor..' zegt Zayn. 'Jij zei dat je mij ook leuk vond. Je meende het toch? Of heb je gewoon alles gefaket?' 'Uh nee nee natuurlijk niet! Nou misschien.. Ik vond Harry natuurlijk nog leuk maar ik was boos op hem. Ik wilde wraak..' Opeens komt Harry met een snelle beweging dichterbij richting Zayn. Anne komt ook opeens dichterbij en opeens gaat alles heel snel. Ik probeer Harry tegen te houden maar hij heeft veel wilskracht. Hij probeert bij Zayn te komen maar Anne houdt Zayn tegen en ik Harry. 'Stop! Stop! Dit werkt niet!' probeer ik maar het werkt niet. 'Het is allemaal jouw schuld Harry!' schreeuwt Zayn. 'Je had Tonnie gewoon niet thuis moeten brengen.' 'Wat? Wat kan hij er nou aan doen dat jij blijkbaar hetzelfde meisje leuk vindt als Harry?' komt Anne opeens. Ze heeft wel gelijk.. Ik laat Harry los en Anne laat Zayn los. Harry kijkt me aan, ik denk voor de laatste keer, en loopt terug naar boven. Zayn opent de voordeur, loopt er snel doorheen en slaat hem dicht. Opeens is het heel stil. Ik ga langzaam op de trap zitten en gaat m'n gezicht op m'n handen rusten. Anne komt naast me zitten en slaat een arm om me heen. 'Dit gaat niet meer werken hè?' zegt Anne voorzichtig. 'Nee.. nee ik denk het niet. Is het nog goedgekomen tussen jou en Niall?' 'Ik weet het niet eigenlijk. Ik denk dat we gewoon vrienden zijn.' 'Kunnen we niet beter gewoon weggaan? Niemand wilt vast meer tegen me praten en het wordt toch helemaal niks. Het wordt denk ik alleen nog maar erger als we hier blijven..' zeg ik voorzichtig. 'Ik denk dat je gelijk hebt.' En we lopen naar boven om onze spullen te pakken. Als we eenmaal klaar zijn met inpakken, zeggen we Liam, Louis, Danielle en Eleanor gedag en gaan we richting het treinstation weer naar huis.