20. Megan Sullivan.

Waarom niet Jasmine, wat ging er mis? Ik geef Abigail nog snel een knuffel en zwaai haar dan uit. Binnen 30 seconden bevinden al mijn huisgenoten zich in het zwembad. Heartless creatures. Ineens voel ik twee armen om mijn middel en twee lippen in mijn nek. Wacht, ik ben ook heartless. Harry’s krullen kriebelen tegen mijn gezicht als hij zijn hoofd op mijn schouder legt. ‘Hey.’ Fluistert hij. ‘Hey.’ Fluister ik terug. Zijn handen liggen op mijn buik en zonder er over na te denken verstrengel ik mijn vingers met de zijne. Oh Flubber. Langzaam trekt Harry me naar achteren. Een kleine gil verlaat mijn mond als ik ineens bovenop hem zit op de bank. Hij draait mijn hoofd meer naar het zijne toe. Langzaam komt zijn gezicht dichterbij. Hoe kan ik hem dit aandoen? Ik overbrug het laatste stukje zodat onze lippen elkaar raken. Harry heeft zijn armen weer om mijn middel geslagen en trekt me dichter naar hem toe. Hij sabbelt lief op mijn onderlip en automatisch gaat mijn mond open zodat zijn tong niet veel later de mijne vindt. Als mijn vingers met zijn krullen spelen, besef ik me dat je mond niet automatisch opengaat. Dat deed ik zelf. En Harry’s handen liggen niet op mijn buik, dus die kunnen mijn buik ook niet kriebelen. Mijn ogen springen open en ik stop de zoen. ‘I- I-‘ Met een zucht sta ik op en ren ik de trap op. Wat is er mis met me? Waarom kriebelt mijn buik? Heb ik honger? Nog 5 uur moet ik mijn mond houden over de opdracht. Dan pas krijg ik mijn eigen eten. Ugh. Ik plof op mijn bed en rol mezelf op. Het geluid van een opengaande deur klinkt. Laat het niet Harry zijn, laat het niet Harry zijn. Ik doe een oog open en zie dat het Harry niet is. ‘Fiona? I need a hug.’ Zeg ik als een klein kind. ‘What’s wrong?’ vraagt ze als ze haar armen om me heen slaat. Niet vertellen. Niet vertellen. ‘Lady problems.’ Zucht ik.