Chapter One

"Aaaaah" gillend rennen twee meiden op mij af, niet zomaar twee meiden, nee.
Die twee meiden zijn mijn beste vriendinnen, Brooke en Venice.
"Jij was.." een gil. "Samen met.." nog een gil "One Direction.." ik ben doof geworden. "Op tv!" en nog een harde gil.
"Bedankt meiden. Nu kan ik niets meer horen, ook hun stemmen niet, gelukkig." Ik doe mijn handen op mijn oren en loop naar een bank waar ik op ga zitten.
"Hoezo gelukkig?"
"Nou, Brooke, je wil niet bij ze in de buurt zijn, geloof me." Ik neem een slok van het flesje water die ik uit de handen van Venice pakte.
"Ik wil echt wel bij ze in de buurt zijn hoor!"
"Hoezo dat? Ze zijn vervelender dan je zou denken."
"Ze zijn knap en kunnen zingen, meer is er niet nodig, toch?" Venice knikt en gaat naast me zitten.
Ik schiet in de lach en Brooke kijkt mij raar aan.
"Ik denk dat ze je gehoord hebben" Brooke kijkt me vragend aan.
Ik pak haar bij haar schouders vast en draai haar 180 graden, na 10 seconden begint ze gillend rondjes te rennen door de kamer.
"Ze is gek" verduidelijk ik Liam die mij vragend aankijkt.
Niall zit te eten.
Louis kijkt grijnzend naar Brooke.
Zayn staat voor de spiegel die aan de muur hangt.
En Harry tikt Louis aan en wijst naar buiten.
Nu begint ook Louis gek te doen, hij loopt naar het raam en staat gebaren te maken naar een duif.
Nu is het mijn beurt om Liam vragend aan te kijken.
"Hij is gek" zegt hij.
Venice en ik schieten in de lach waardoor Brooke even stil staat, ons raar aankijkt en dan weer gillend verder rent.
"Net een stel kleine kinderen" zeg ik lachend tegen Venice.
"Zou je denken?"