Gezelligheid is verweg!

Nenke fietst naar huis. Als ze thuis is zet ze haar fiets in de schuur en loopt naar binnen. "Waar was jij?" hoort ze haar vader roepen. Ze zegt: "Op shoolikmoet deze week naar bijles." "We zijn echt teleurgesteld in jou! Ga maar naar boven!" Het is geen verassing meer voor Nienke, ze eet maar maximaal 1 keer in de week benden want ja ze was toch zo`n lastpakvolgens haar ouders. Haar broer was voor hun gewoon meer. Haar vader loopt de kamer binnen, zet het eten voor haar neus en zegt: "Eet smakelijk!" En hij geeft Nienke een klap. Nenke eet haar eten op en gaat maar slapen.

Als Nienke s ochtends om zes uur wakker wordt gaat ze gelijk naar de badkamer douchen. Nadat ze gedoucht heeft kijkt ze in de spiegel een blauwe plek. Sit denkt ze, en bedankt pa. Ze pakt snel haar spullen en om zeven uur verlaat ze haar huis en om half acht is ze op school. Ze gaat tegen de kuisjes zitten. Opeens hoort ze dat iemand naast haar zit. Ze kijkt op en ziet Daan en achter hem zitten Rein, Owen en Nils. Daan ziet dat Nienke gehuild heeft en een blauwe plek heeft. Hij vraagt: "Heey Nienke, waarom huil je?" "Oh ik ben net van mijn fiets gevallen!" Rein: "Ahh!" Maar Nienke ziet niet dat Daan het geloofd maar gaat niet dooorvragen. Dan komt Nesrine an lopen en zegt: heey poef Daan is hier op school en poef heel mainsteet is hier op school!" De jongens lachen. En Nienke zegt: "Mogen twee jongens bij jou hun spullen leggen tuurlijk."Ik sta op en maakmijn klusje open. Daan komt bij mij en legt zijn jas in mijn kuisje, daarna Daan en daarna ik. Dan leggen we de boeken er in en dan is het achht uur en gaan we even in de aula praten. We praten tot dat je eerse bel gaat. We lopen naar het lokaal Nienke en Nesrine gaan op de tweede rij zitten. Daan en Rein achter hun en daar achter Owen en Nils. ze zitten steeds aan onze staarten te trekken. Daan lacht zich rot. De dag ging heel snel voorbij, ze lopen naar de fietsenstalling.