Een Rachel

Ik sta op uit bed en gaap,
Ik kijk op mijn wekker om te zien dat het pas 6 uur is, veel te vroeg dus. Maar ik kan gewoon niet meer slapen.
Ik check mijn mobieltje, geen smsjes, niks. Wat best wel normaal is voor een maandagmorgen om 6 uur 's ochtends,
Santana en Brittany slaan toch altijd het eerste les uur 's maandags over omdat ze gewoon niet zo vroeg op willen staan.
Ik loop naar de badkamer en kijk in de spiegel. Ik zie er niet zo moe uit als ik ben, ik zie er best wel mooi uit vandaag.
Ik glimlach, pak een borstel, kam mijn haren, poets mijn tanden en doe wat make up op.
'Vandaag is mijn geluksdag, ik weet het gewoon' fluister ik tegen mezelf.

2e les uur, Nederlands
Ik loop het lokaal binnen en voor de verandering zitten Santana en Brittany er al.
''QUINNNYYYYY'' roept Brittany, Brittany heeft altijd te veel energie. ''Hi Quinn'' zegt Santana kalm.
Ik loop naar ze toe en ga naast Santana zitten, mijn vaste plek. 'Hey, Santana, je ziet er erg moe uit.''
Ze zucht, ''De buren hadden vanacht een feestje en ik kon niet slapen door de muziek''
Ik trek een wenkbrauw omhoog.
''Wat?! Hoezo die wenkbrauw''
''San, je gaat me toch niet vertellen dat je niet meegefeest hebt?'''
''Nee, voor de verandering''
Samen barsten we in lachen uit. Totdat iets anders mijn aandacht trekt.
Een meisje loopt het klaslokaal binnen. Ze heeft bruine haren tot op haar schouders met een strik er in, bruine ogen.
En ze draagt een blauw met oranje en wit gestreepte jurk.
Ik heb nog nooit zo iets moois gezien.