Hoofdstuk 7

Yuna

De volgende dag word ik wakker door een natte neus. Verschrikt schiet ik omhoog en kijk in de ogen van Midnight die me raar aankijkt maar daarna gewoon weer doorgaat met eten.
Ik kijk om me een en zie voor het eerst waar ik ben. Gisteren heb ik een eind gereden en heb het spoor van Xena gevonden dus vandaag ga ik weer verder.

Ik berg mijn slaapspullen op en eet snel wat. Dan zadel ik mijn paard weer op en zoek het spoor waar ik gisteravond ben gebleven. Na nog een halve dag niks te hebben gevonden besluit ik even pauze te houden. Midnight en ik hebben het allebei wel verdient. Na een tijdje te hebben gezeten gaan we weer verder.

Ondertussen veranderd het groene landschap voor een harde, grijze rotspartij.
‘Waar zit ik ergens?’ vraag ik mezelf af.
Als ik na een tijdje afstap kijk ik in de zadeltassen.
Waarom heb ik geen kaarten meegenomen? vraag ik mezelf af terwijl ik me voor mijn hoofd sla en licht vloek.
Nu kan ik dus alleen maar kijken naar Xena’s afdrukken om te weten waar ik heen ga.
Ik schud mijn hoofd. Laat ik eerst maar eens zorgen dat ik haar vind. Dan zie ik wel weer hoe ik terug naar huis kan komen.
Ik zucht en stap weer op. Ik kom nu volgens mij heel dicht bij de andere kant, voor mij dus de verboden kant.

Ondertussen gaat de zon al weer onder en zoek ik een plek om te kunnen slapen. Ik ben op zoek naar een beschutte plek zodat ik niet opval, maar dat valt nog niet mee. Er staat alleen wat gras en zover als ik kan zien zijn er alleen maar bergen en de horizon. Hout om een vuurtje te maken gaat dus ook niet lukken en dus moet ik het vanavond doen met wat brood en water.
Als het helemaal donker is zoek ik een plekje bij een grote rots. Ik zadel Midnight weer af en leg het zadel tegen de rots aan zodat ik daar met mijn hoofd op kan liggen. Maar eerst ga ik van mijn grote maaltijd genieten.
Slapen kan ik deze avond niet. Ik heb het gevoel dat ik al in het verboden gedeelte ben en alles wat ik hoor en denk te zien jaagt me de stuipen op het lijf. Midnight daar in tegen slaapt de hele nacht.

Als de zon weer opkomt en ik weer verder ga nadat ik wat heb gegeten. Zie ik dat er meerdere sporen lopen.
Behalve het spoor dat ik moet hebben. Ik ben gisteravond toen het donker was het spoor van Xena verloren. Super, en wat ga ik nu doen?
De sporen zijn niet van dieren. Maar van mensen, in elk geval ik hoop dat het mensen zijn en geen vampiers of andere enge wezens. Als ik die tegen komen ben ik niet blij.

Ik kijk achterom en heb geen idee waar ik nu ben. Wat moet ik doen? Gewoon doorrijden of terug, maar waarheen? En waarom wou ik ook alweer alleen gaan? Iwan had vast wel geweten wat ik moest doen. Of misschien zou hij zelfs wel weten waar we zijn? Ik zucht een keer.
Ik ben nu al een paar dagen aan het rijden en heb Xena nog steeds niet gevonden. Kan ze zo snel verdwijnen?