Foto bij 9- True Love

de voordeur gaat met een klap dicht, ik laat alles waar ik mee bezig was vallen en ren de trap op, te laat, hij pakt mijn mijn arm stevig beet en draait me ruw om, ik kijk hem aan, die kille blik en geur van alcohol staan voor altijd in mijn geheugen gebeiteld. "jij bent een mislukkeling, het is jou schuld dat mijn vrouw weg is, ze is gevlucht, door jou, dit ga ik je nooit vergeven, hier ga je voor boeten" hij gooit de fles drank die hij in zijn handen had op de grond, hij duwd me naar achteren en ik voel de scherven in mijn blote voeten prikken, wanhopig kijk ik hem aan "alsjeblieft, pap, doe dit niet.." "NOEM MIJ NIET ZO" en zijn hand raakt mijn wang, een scheut van pijn schiet door mijn lichaam, ik kan nergens heen hij is te sterk, hij duwd me op de grond, de scherven doorboren mijn huid, ik scheeuw het uit van de pijn, waardoor hij alleen maar boos word en op me in begint te trappen

"MAY!! MAYLIE!!!" ik schiet overeind, de tranen stromen over mn wangen, ik kijk naar zayn zn bezorgde gezicht, "gaat het wel?" vraag hij. het was maar een nachtmerrie.. ik knik zacht, liam komt mijn badkamer uitlopen met een glas water, trillend pak ik die aan, gulzig begin ik te drinken en veeg daarna de tranen van mijn wangen, wat niet echt help want ze blijven maar komen, levenloos kijk ik voor me uit. ik dacht hij uit mijn leven was, dat ik voor goed van hem af was, maar hij blijft me volgen, ookal is het maar in mijn dromen. liam loopt de kamer uit en zayn legt zijn hand op mijn schouder, ik merk dat hij ook trilt. ik staar nog steeds voor me uit, en ik schaam me.. het is niks voor mij om te huilen waar andere bij zijn, normaal ben ik heel goed in mijn emoties te verbergen, misschien zelfs te goed.. ik bijt op mijn lip en kijk zayn aan die nog steeds zijn hand op mijn schouder heeft. "ik.. sorry.. ehm.."stotter ik, "het is al goed, gaat het weer een beetje?" vraagt hij lief, ik leun tegen hem aan en voel zijn hand over mijn schouder wrijven. "ik denk dat ik maar weer ga proberen te slapen.." mompel ik "oke, roep maar als je wat nodig heb" hij geeft me een kus op mijn voorhoofd en loopt naar de deur "zaynn?" zeg ik zacht hij kijkt om "dankje.." fluister ik bijna onverstaanbaar, ik knikt en doet de deur achter zich dicht

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen